haksızlık etmeyin arkadaşlar. ben de kürdüm ama devletimi seviyorum. memleketini tanımamak tc yi tanımamak gibi ayrıştırıcı cümleler kullanan kullana ya allah bismillah allahu ekber diye diye bu ülke bu hale geldi. herşeyden evvel insanları olduğu gibi kabul etmek lazım. soruyorum size atanmadan önce kuzey ırakta görev yaparım diyenler sizler değil miydiniz? bakın yanlış anlaşılmasın ama memurda etnik ayrım zihniyeti olduğu sürece toplumsal problemler hep devam edecek bunu böyle kabul edelim. ben hala doğudayım. çatışmaların en yoğun olduğu beytüşebapta bile görev yaptım. ben de ölümle tehdit edildim ama dışlamadım yadırgamadım da. siz hiç köyde bir tane kürt vatandaşın evine gidip sofrasına oturdunuz mu? hem de adam hatr pkklı.. ama insan. ben bile korktum ama şeytana lanet okuyup davetlerine icabet ettim evlerine gittim yemediklerini önüme içmediklerini önüme koydular. adam 5 yıl hakkarinin bilmem ne köyünde görev yapıyor ama hiç bir köylüyle samimi değil. öyle ya vatan millet sakarya. böyle bir anlayış olmaz. olamaz. ülkede en büyük silah sevgi olmalıdır. sevginin açamayacağı kapı yoktur. horlarsan öcü gibi bakarsan dışlarsan olmaz. eğri oturup doğru konuşalım gitmişsin şırnağın bilmem ne köyünde boskurt işareti yapıyorsun bu olacak şey mi? kafa tokuşturuyorsun. sınıfta öğrencilere kurtlar vadisini izlelerini salık veriyorsun!!!hasbinallah!!! olmaz arkadaşlar olmaz. öğretmenlik meşakat ister sevgi ister. ben aylarca elektiriksiz her gece sabaha kadar top tüfek seslerinin olduğu köyde görev yaptım. bu ülke hepimizin. türkün olduğu kadar kürdün de lazın da arabın da. insanlar neyse oldukları gibi kabul etmeliyiz ki bu kardeş kanı nihayet bulsun. bir soru dağa çıkanların çıkışında bizlerin hiç mi etkisi yok acaba? sevgi/saygılarımla.aha da buyrun malatyada alevi evine allahu ekber diyerek adam saldırıda bulunuyor. malum o ağır abilerimiz var ya!!! polat'lar. bir zamanlar tokat sivas maraş malatya olaylarını çıkarıp gerçek müminlere mal edenler. unutmayın 2.bir türkiye yok. suriye gibi ırak gibi olmak istemiyorsak inançlı duyarlı herşeyden evvel insani değerleri daha çok ön plana çıkaran bireyler yetiştirmeliyiz.
öğretmenim,sanırım arkadaşların kürtlerle bir sorunu yok. da kürtlerin yaşadığı gerçeklerle sorunları var.şehir merkezlerinde ,metropolde herkes görev yapar. önemli olan koşulların zor olduğu yerde çalışmaktır.biz sonradan görmeler geldiğimiz yerleri unutup,görev yerlerimize dil uzatırız nedense.hepimizde halk çocuğuyuz.hepimizin yaşadığı yerlerde türlü türlü sorunlar var.ne çabuk unuttuk.bizi başarılı kılan bulunduğumuz yerin zorlukları değil miydi.şimdi size soruyorum. yüksek tabakadan,bürokrattan, ensesi kalınlardan hangisinin çocuğu öğretmen?neden geçmişimizle yüzleşmiyoruz.neden çıktığımız kabuğu beğenmiyoruz.o kırsalda yaşayan, susuz, yolsuz,köyünde, mezrasında fırını,küçük bir bakkal dükkanı bile olmayan doğulum ve güneydoğulum bu koşulları isteyerek mi seçti sanıyorsunuz.siz bir-kaç yıl için oraya katlanamıyorsunuz. pekiyi oradaki insanlar bir ömür orada yaşıyor. ama sizler kadar şikayetçi değiller,kaderci de değiller.aradaki fark ne biliyor musunuz? o insanlar gerçekçi, gerçeği görebilen hatta bir ömür gerçekleriyle yaşayan insanlar.bizler toplumun neferleri bu gerçeklerin ne kadar farkındayız?uyanalım ve kendimize gelelim.'KAPLUMBAĞA KABUĞUNDAN ÇIKMIŞTA KABUĞUNU BEĞENMEMİŞ'. BİRAZ DAHA KENDİMİZ, BİRAZ DAHA GEÇMİŞİMİZ OLALIM. LÜTFEN.
