Bam Teli

“Bazı kahveler uzaklara bakılarak içilir.
Kahve kokusu hasret kokar bazen.
Yudumunda bolca özlem.
Telvesinde bolca gözyaşı vardır….”

++++++++

Çünkü bekleyişin süslü bir imparatorluğu vardır. Umut silinene kadar güçlü bir direnişle dikilirsin tahtında. Sonra düşüş başlar. Başladığın yere dönüş.

Leyla Erbil

Yarımay’lı gecelerde
hafif ürpertili gönül esintilerinde
hiç susmayan bir çırpıntı bu
Dil’e dil
Söz’e söz
Yüreğe yürek gerek
diyen
Belki de ömrümün son türküsü…

Bırak ay gitsin,Sen kal bu gece...

Çünkü bekleyişin süslü bir imparatorluğu vardır. Umut silinene kadar güçlü bir direnişle dikilirsin tahtında. Sonra düşüş başlar. Başladığın yere dönüş.

Leyla Erbil

+++

İnancı kırıImayan hiçbir aşk bitmezdi oysaki. İnancımı da aIıp gitmeseydin!

Yağmurun son damlalarıni bekler gibi bir bekleyiş benim ki; çıkmak için bir yola...

Allah’ım! Cehennem azabından Sana sığınırım.
Kabir azabından Sana sığınırım.
Hayat ve ölüm fitnesinden Sana sığınırım.
                                      Buhârî 37

Sen çok sev de bırakıp giden yar utansın...

sayın iç işleri bakanım; içimde içler hiç yolunda değil

Ben beni bıraksam sen tut acıyan yanımdan
Kırk kez dönüp gitsem çağır yine, geleyim
Usulca tutunduğum hayallerinin kıyısında
Kırk tırnak izi boğazımda
Sessizliğimi kendi içinde kırka böleyim ...

İnsanlar nereye gider diye merak ederdim. Meğerse herkes olduğu yere gidermiş...

Aklına sığmayan yüreğine sığar da;
Yüreğine sığmayan  aklına sığmaz..

İnsanlar mutlu olduklarında,
Mevsimin Kış mı.. Yaz mı... Olduğunu fark etmezler bile...
Aslında mevsimin ne önemi varki,
Soğuk bakan bir çift göz, yada kırıcı bir çift söz,
Dondurmaya yeter insanın içini
Gönüllere lazım olan bir tatlı söz..
İşte o söz ki, gönül kışının güneşidir.

Bir zamanlar birbirlerine aşık iki genç vardı. Kızın adi Tispe delikanlının ki ise Piremus idi. Bunlar yanyana evlerde otururlardı.Birlikte büyüdüler ve çocukluklarından beri birbirlerine karsi aşk beslerlerdi. Fakat aileleri görüşmelerini istemezler birbirlerine uygun olmadıklarını düşünürlerdi. Oysa onlar birbirlerini ölesiye seviyorlardı. İki evin arasında gizli bir çatlak vardı aileleri bunu bilmezler onlarda geceleri burda buluşur o aradan birbirlerine seslerini duyurur aşklarini dile getirirlerdi.
Bir gece ormandaki agacın altında buluşmaya karar verdiler. Tispe agaca Piremus dan önce varmıstı. Gittiğinde avını yeni yemiş, ağzından kanlar akan kocaman bir aslanla karşı karşıya geldi. Korkarak bir magaraya dogru koşmaya basladı. Farkında olmadan yolda boynundaki eşarpını düşürmüştü. O sirada Piremus geldi. Gördükleri karşısında donup kalmıştı. Kocaman aslan agzında kanlarla birlikte biricik sevgilisi Tispe nin eşarpını parçalıyordu.
O an aklina gelen ilk ve tek sey aslani Tispe yi öldürerek yediğiydi. Tispesiz yasayamazdı. Aklından geçen sadece aşkı uğruna canına kıymaktı.Belinden hançerini çıkardı ve göğsüne sapladı. Kanlar içinde cansız bedeni yere düştü.
Tispe ise korkusunu bir kenara atıp bir an önce aşkını görmek için mağaradan çıkmaya karar vermişti. Ağacın altına geldiğinde o korkunç sahneyle yüzlesti. Piremus un cansız vücudu yerdeydi ve elinde Tispenin düşürdüğü eşarpını tutuyordu. Ilk once genç kız olanlar karsısında ağlamaktan hiçbir seyi anlayamamıştı. Ama eşarpı ve uzaklaşan aslanı görünce anladı. Bir an mağarada düşündüğü o korkunç sey başına gelmişti. Ve onun öldüğünü düsünen Piremus aşki uğruna canına kıymıştı. Tispe bir an bile düşünmeden hançeri aldı ve göğsüne götürdü.
Onların aşkı ölesiye bir aşktı ve ölüm bile onları ayıramazdı.
Eğer Piremus aşkı uğruna ölümü göze aldıysa o da hiç cekinmeden canına kıyabilirdi ve haneri sapladı. Birden vücudu Piremusun bendeninin üstüne yığıldı. O anda tanrılar bu yüce aşkı ölümsüzleştirmek istediler ve bu çiftin üstünde duran agaci onlarin aşkına adadılar.
Piremusun kanını bu ağacın meyvelerine, Tispenin gözyaşlarını ise ağacın yapraklarına verdiler. O günden beri kara dut agacının meyvesinin cıkmayan lekesini,(Piremusun kan lekesini), dut ağacının yaprakları,(Tispenin gözyaşları) temizler.. Bilir misiniz; dut agacının meyvesinin lekesi çıkmaz ama elinize ağacın yapragını alır avuşturursanız lekenin gittigini göreceksiniz !!!..
Alıntı