Bam Teli

düş ile düşünce...aslında kaynak bir;hayal gücü!..
hani şu bilgiden bile kıymetli olan şey...
şöyle bir şey;
''yaşadıklarım beni çok yıprattı” dedi doğmakta olan cenin...
“günaydın” dedi sabahleyin nöbeti devralmaya gelen bekçi, mezarlığa doğru...
“tüm aksiliklere karşın yine de iyi bir yolculuktu, değil mi?” dedi düşmekte olan uçağın pilotu, mikrofondan...
“bugünlerde bir değişiklik yapmalı” dedi müebbet hapis yatan suçlu...
“yağmur başladı, keşke yanıma şemsiye alsaydım” dedi köprüden aşağı atlayan adam...
“üzülme, yenisini alırız” diye fısıldadı bitkisel hayata giren kocasının kulağına kadın...
“karanlıktan korktuğum için gözlerimi kapıyordum” dedi o...
“seviyordum, onun için öldürdüm” dedi cellat...
“tekdüzelikten nefret ederim” dedi şarampole yuvarlanan arabanın şoförü...
“güldürme beni” dedi kendisini gıdıklayan çocuğa kedi...
“rahatsız ettiysem özür dilerim” dedi katil cesedin başucunda...

düş düş/ünce oluşur...

Einstein haklı!..hayal gücü bilgiden daha kıymetli!..

Değişen ne...'
değişen bişey yok aslında. olan şey;
olduğunu zannettiğin şeylerin olmadığını farketmek...

Bana mutluluğu anlat deseler; “Annem Yaşıyor” der susarım.
[/q


ah ah anacığım ah hocam mükemmeldi diyecek söz bulamıyorum...

hayal gücü sınırsızdır değerli öğretmenim...sınırlı olan hayallere bile sınır koyan sınırlı zihnimizdir...herşeyin öğrendiklerimizden ibaret olduğunu zanneden zihnimiz...
değişen ise; vazgeçmek ve pes etmektir...kendi hikayeni yazmaktan, dünyaya ucundan kıyısından bile olsa bir çizik atmaktan vazgeçmek... sıradanlığın sorumsuzluğunun yumuşak yatağında, huzurlu ve derin bir uykuya dalmaktır...
ki;bu da bir tercihtir elbette...



hayallerle doğduk onunla öleceğiz mantığı çıkardım bunlardan....

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

hayal gücü sınırsızdır değerli öğretmenim...sınırlı olan hayallere bile sınır koyan sınırlı zihnimizdir...herşeyin öğrendiklerimizden ibaret olduğunu zanneden zihnimiz...
değişen ise; vazgeçmek ve pes etmektir...kendi hikayeni yazmaktan, dünyaya ucundan kıyısından bile olsa bir çizik atmaktan vazgeçmek... sıradanlığın sorumsuzluğunun yumuşak yatağında, huzurlu ve derin bir uykuya dalmaktır...
ki;bu da bir tercihtir elbette...



hayallerle doğduk onunla öleceğiz mantığı çıkardım bunlardan....

hayaller;
duvarların içinden geçebilir,
kilometrelerce uzağa ulaşabilir,
hızla yayılabilir,
ve sonsuza kadar yaşayabilirler...

geçemeyecekleri,
ulaşamayacakları,
ve yaşayamayacakları tek yer
ön yargılarla dolu beyinlerdir...

hayallerinizden vazgeçmeyin değerli öğretmenim...