bazen, hayatın bir dönemi işte...
belki de en zor dediğimiz bir dönemde...
karanlıklarla boğuşurken ruhumuz...
bizi dünyanın döndüğüne inandıran birileri olur...
dünyanın hala iyi olduğuna inandıran birileri..dosttur, candır veya aşktır...
çok da önemli değildir aslında sıfatı...onunla aldığınız nefes tertemiz olur...
inanmaya başlarsınız ufak ufak, tekrar güvenirsiniz güzelleşeceğine her şeyin...
o kadar ayrı yerlere koyarız ki o kişiyi adeta küçük prens'in gülü gibi saklarız, savunuruz, incinmemesi için gönlümüzde fanus öreriz, yara almasın diye...
bizim içinizdeki öbür biz gibi olur...
öbür yarımız gibi...
varlığı, sadece varlığı şükür sebebi olur...
iyi ki de olur...
iyi ki de hala vardır böyle insanlar...
ne mutlu rastlayana...
ne mutlu bulana...
varsa sizin de hayatınızda böyle birisi ya da birileri,
lütfen hemen teşekkür edin; varlığı için...