Bizde Yer Eden Öğretmenlik Anılarımız

hepimizin öğretmenlik hayatında unutamadığı önemli anıları vardır sizlerin de bu şekilde olan ve paylaşmak istediğiniz güzel anılarınızı bizlerle paylaşmanızı istedim

       stajer öğretmenken gittiğim okulda 3. sınıf öğrencisi bir öğrenci (kaynaştırmalı eğitimde)biz koridorda bir meslektaşımla sohbet ederken O'na tokat atmıştı.(meslektaşım erkek, ben bayanım)

ilk görev yaptığım okul bir köy okuluydu. bu yüzden seminer dönemini merkezde geçiriyordum.
 bir haber geldi.iki yaramaz öğrencim ölmüştü....bir anda onlara öğretmeye çalıştığım toplama çıkarma o kadar ufak gözüktü ki gözüme...(bu yüzden onları ne çok üzmüş..kendimde ne çok harap olmuştum bir sene...)
ama görevimiz bu bazen kızarak bazen gülerek ve şakalaşarak bazende cetvelle öğretmeye çalışıyoruz konuları...Ruhları şad olsun......

geçen sene ERzurum da  1.sınıfta ilk defa SIFATLAR konusunu anlatacağım .Tahtaya yazdım büyük harflerle SIFATLAR:D  tüm sınıf gülmekten yerlere yattı öğretmen sıfat (surat) yazdı Bizde surata sıfat derler de:D:D

daha dün süper bir anım oluştu herhalde ömür boyu hatırladıkca gülerim ben bu olaya.Dün komşu köye lokma şenliğine davetliydik. Öğrencilerim,muhtar ve ben gittik. kaymakam da geldi şenliğe. Bana"Sizin köyü de ziyaret edeceğiz öğretmen hanım ."dedi. Biz apar topar döndük köye bir hazırlık, bir telaş (çocukları bakkala gönderdim felan).Neyse kaymakam köye giriş yaptı. Biz kapıda beklemede.Sonra kaymakamın kafilesi okulun önünden geçti ve gitti.Ben saf saf hala bekliyorum.Sonra uzun bir süre sonra muhtarı aradım"kaymakam çıkış yaptı."dedi. Ben de şener şen (selamsız bandosu)misali kalakaldım öylece

benim ki güzel bir an değil ama anlatayım.Eski okulumda göre yaparken bir gün jandama geldi.Hocam çocuklara birşey sorucaz imamın evinin camları kırılmış çatısındaki kiremetler atılmış çocuklar belki biliyorlardır dedik diye.olay olalı 1 hafta olmuş.Benim herşeyi hemen bana yetiştiren çocuklarım vardı ve bu olayı duymamıştım.Jandarmayı görünce korktular tabi meğer 3 tane 2. sınıf öğrencimmiş yapan hemen anlattılar ismail dedi biz yaptık oyun oynadık falan.Lojman boş oturan yoktu.Ama devlet malı sonuçta.Şikayet olduğu için savcılıkta ifadeleri bile alındı ne dediysem dinlememişti jandarma.8 yaşında ifade verdi çocuklar suçlu olarak ben kızamadım onlara zaten o kadar korkmuşlardı ki gerek yoktu.Sadece konu hakkında konuşmuştuk.

afyonun bir köyünde aaa pardon kasabasında yemek saatindeyiz.sıcak suyu ihtiyacımız var ama sıcak su yok.lojmanda kalıyorum,gitim lojmandan kettle getirdim.velim şaşırmıış bakıyor."ne oldu" dedim."o ne hocam" dedi."bende kettle" dedim."ne işe yarıyor" dedi.ben sırayla anlattım,içine su koyulur,fişe takarsın,şurdaki düğmeye bastımı,suyu kaynatır otomatik durur dedim.
arkadaşlar batıda görev yaptım,yorumu size bırakıyorum....

Doğuda öğretmenlik yaparken bir gün kardan yollar kapalı. Şimdi rahmetli olan arkadaşımla 1 metre karın içinden yürüye yürüye merkeze gitmeye karar verdik. Uzun bir süre yol aldık. Dinlenmek için bir ara karların üzerine oturduk. O sırada arkadaşım: "Sakın arkana bakma, yavaş yavaş yere uzan tam arkamızda kurt var." dedi. Nasıl korktuğumu anlatamam. Yavaş yavaş yere yatarken sırt üstü, kalk kalk şaka yaptım, kurt olsa ben böyle durur muyum demişti rahmetli. O gün nasıl korktuğumu anlatamam.Allah rahmet eylesin çok şakacı bir arkadaştı.

Öğrencilerime    zıt anlamlı kelimekleri öğrettim.Ardından şimdi ben kelimeler söyleyeceğim siz de zıt anlamlarını söyleyin dedim.Başladım küçük:büyükkkkk
uzun:kısaaa
ağır:yüngüllllllllllll:D
ne yüngül ne dedim hafif demekmiş ben de Erzurumluyum aama bilmezdim bu kelimeyi çok güldüm ondan sonra ben yüngğül dedim onlar ağır:D

ilk atanmalarda herkes olur mu bilmem ama ben sudan çıkmış balık gibiydim.ne yapacacağımı nasıl davranacağımı bilemiyordu.ilk atanan öğretmenlere rehber öğretmen verildiğini öğrendim seni yönlendiriyor,yardımcı oluyor...rehber öğretmenim dediki "hafta sonu ne anlatılırsa not alacaksın,perşembe günüde gidip müdüre anlatacaksın" bende "tamam" dedim.haftasonu stajerlik kursuna gittim,kısa kısa notlar aldım.perşembe günü oluncada gittim müdürn odasına.müdür "hayırdır" dedi.bende "hocam haftasonu yapılanları anlatmaya geldim" dedim.müdür "bunu ki söyledi" dedi.bende "rehber öğretmenim" dedim."onu çağır yanıma" dedi."ama gelmişkende not aldıklarını anlat" dedi.rehber öğretmeni ve diğer arkadaşlar stajer olduğum için meğer bana şaka yapmışlar.ama müdürün haberi de yokmuş.çok bozuldum.daha sonra öğrendim ki;başka okulllardaki öğretmenlere koyun postu bile saydırmışlar.bana yinede acımışlar.

Köyde tek öğretmenim.Bazen kahvaltı yapmadan okulu açıp uzun tenefüste zaten okulun hemen yanında olan lojmana gelip kahvaltı yapıyorum.

Yine böyle bir gün.Uzun tenefüste kahvaltı yapıp derse gittim.Sınıfa girdiğimde biri yada birileri tebeşirleri yere atıp ezmiş.Epey bir söylendim kim yaptı bunu diye ama sütlenen çıkmadı.Klasik inkar modunda hepsi.

Tam hafif bir tehditvari konuşup derse geçiyim diyordum ki 1 tane olan 1. sınıf öğrencim parmak kaldırdı.Mehmet Can söyle sen mi yaptın yoksa dedim hayır öğretmenim ama kimin yaptığını buldum sanki dedi.Söyle kim yapmış dedim.herkesin ayakkabısının altına bakın kim bastıysa tebeşirayakkabısına leke yapmıştır dedi.O an şok oldum tabi.Bu nasıl benim aklıma gelmez diye.Hemen herkesin ayakkabısının altına baktım ve basan 2 kişiyi buldum

Öğretmen zili çaldı ben  de sınıfa doğru hareketlendim..Öğrencini biri ben sınıfa girmeden önce lavaboya gitmiş,bir başkası da sınıf kapısının arkasına saklanmış lavabodan dönen arkadaşını korkutacak..Lavaboya giden elemeandan önce ben sınıfa grdim ve öğrenci önüme kapı arkasından böhh diye bağırarak atladı..Ben hiç kormadım çocuk fena bozuldu çünkü sınıf rahat 5 dakika aralıksız gülmüştü..

Bundan 7 yıl önce, ilk mini mini birleri aldığım yıldı. İlk olması nedeniyle biraz da heyecan var tabi. Ellerimi kaldırıp, çırparak (dikkatlerini toplamak için) ''hadi çocuklar toparlanalım, ilk dersimize...'' ben daha cümlemi bitirmeden 47x2=94 tane göz üzerimde.. (beni taklitle) ellerini çırparak devamını bekliyor...

Cümlenin devamını getiremedim tabi.. Şöyle bir durdum ve düşündüm ''önümde 47 tane minik beyaz sayfa var, nasıl başlarsam öyle devam edecek, bu sayfaların en güzel şekilde yazılmasından ben sorumluyum'' diye, ağır, bir o kadar da heyecan verici tatlı bir sorumluluk duygusuna kapıldım..

Bu anımı hiç unutmam, benim için mesleğimdeki en önemli tecrübeydi diyebilirim.

şu an okutmakta olduğum sınıfıma ilk girdiğim gündü. kırk sekiz tane birinci sınıf öğrencisi. herbirine adını sorup tanımaya çalışıyorum. işin kötüsü sınıfta iki tane Ömer, iki tane Enes, iki tane Beyza, İki tane Recep, üç tane İrem, iki tane Serkan var. hangisinin hangisi olduğundan emin olmak için soru sorduğumda önce adını tekrar soruyorum. orta sıradan bir öğrencime birkaç kez tekrarlatmış olucam ki, çocuk kafasını kaldırıp, yarı sitemli yarı gülümseyerek "Adımı yine unuttun değil mi?" dedi. öylece kaldım. Sonra toparlanıp, yarı mahcup , yarı çaresiz, neydi diye sordum. Murat, dedi. Meğer bizim Murat'mış. Artık beşe geçtiler. Hala Murat'a bakarken aklıma geldikçe gülümsüyorum.  

Laboratuvarda 6.sınıflarda ders işliyoruz.Yer Cizre hava sıcak mı sıcak.Şerafettin(şero) masasının altında ayakkabılarını çıkarmış.Benden başka gören yok.''Çocuklar sınıfta ayak mı kokuyo ne?''dedim.Şero apar topar ayakkılarını giydi.Yaklaştım.''Aa şero ayakkabıllarını ters giymişsin'' .Yine panikle.Kekeleyerek ''önceki dersimiz bedendi.O zaman yanlış giymişim'' dedi... o kadar sempatikti ki...

Siirt Baykan Atabağı beldesin de 1.sınıfları okuttuğum yıl el yazısı sistemine yeni geçilmişti. Harflerde sıra A harfine geldiğinde büyük A harfini tahtaya çizdim. Öğrencilerimden Merve Gül Lale ayağa kalktı ve :
- Öğretmenim bu A çok değişmiş.Eskiden A böyle değildi. Deyince ben koptum çocuğun haline... şimdi hatırlıyorumda hepsini çok özledim...