Öyle yapmayın hocam. Duygusal yeme davranışı var bizde. Klasik, çocukluğumuza inmek lazım derler. İnsan tansiyon, şeker vs. komasına girince pişmanlık başlıyor. Nefsi eğitmek insani görevimiz. Umutlarımızı her daim diri tutalım.
Duygusal açlık çekiyorum canım sıkkınken yiyorum mutluykende yiyorum aşağı yukarı her duyguda yiyorum bir tek korktuğum zaman ve çok üzgünsem yiyemiyorum . Tatlıyı çok seviyorum dayanamıyorum akşamları yeme alışkanlığım var oturup saatlerce her bulduğumu yiyorum keşke zayıflama başlığı açılsa acacaktim ama acamıyormusuz eski üye olmak lazimmiş keşke açan olsa eski üyelerden rica ediyorum🙏