Doğuda Öğretmen Olmak..

Şarkın uzak tenhalarında sükut gibi münzevi olup, çığlık gibi hür olamamaktır! yalnız fiziki coğrafya ile değil çetin kış şartları tarafından da çepe çevre kuşatılmaktır, (şanslı isen) kaldığın lojmanda 4 gün süren tipi boyunca hapis kalmak köyden ekmek gelmezse aç kalmak ile karşı karşıya olmaktır.Zifiri gecenin içerisinde mum ışığında kendi iç alemine yolculuk yapmaktır, kimseyle paylaşamadığın kalp acıları içerisinde yanmaktır....

Bilmem kaç km yolu 3-4 gün için heyecanla  tepip,
Dönüşte bilmem kaç km  yolu hezeyanla bitirmektir doğuda öğretmencilik oynamak...

onca zorluk yetmezmiş gibi bir de aşka düşüp yanmak'tı..
çok şükür geçti.

valla tolstoyevski hocam ben evde 1.5 gün kalıcam bu bayramda, uyuyamayacağım bile ama , tefoo hocamın dediği gibi deli gibi gidip gelicez 5 gün içinde 1400 km yol...

Şarkın uzak tenhalarında sükut gibi münzevi olup, çığlık gibi hür olamamaktır! yalnız fiziki coğrafya ile değil çetin kış şartları tarafından da çepe çevre kuşatılmaktır, (şanslı isen) kaldığın lojmanda 4 gün süren tipi boyunca hapis kalmak köyden ekmek gelmezse aç kalmak ile karşı karşıya olmaktır.Zifiri gecenin içerisinde mum ışığında kendi iç alemine yolculuk yapmaktır, kimseyle paylaşamadığın kalp acıları içerisinde yanmaktır....

  Ve o kadar tipisi o kadar çok yağar ki;sabah kalktığında kapı kapanmıştır.Dışarıya bile çıkazsın.(Ben yaşadımda     )

kar yağar yol kapanır evde ekmek yok hamilesin üç gün ekmek yerine makarna yersin

Benim için zorlu... saçlarımın genç yaşta ağardığı ...yalnız.... tüm  sevdiklerimden kmlerce uzakta geçen koca 3  yıl demek...(her ne kadar geride de kalsa o günler hala içim yanar acırr....)))

Benim için zorlu... saçlarımın genç yaşta ağardığı ...yalnız.... tüm  sevdiklerimden kmlerce uzakta geçen koca 3  yıl demek...(her ne kadar geride de kalsa o günler hala içim yanar acırr....)))

giden ömürden gidiyor öğretmenim

onca zorluk yetmezmiş gibi bir de aşka düşüp yanmak'tı..
YILLAR GEÇSEDE HALA DÜN GİBİ O AŞKI HATIRLAMAKTIR

içim dayanmıyor artık yazılanları okumaya.çok zor şartlardı.bende 4 yılı bitirdim.5 e başlayınca geldim.çok zordu.hep ağlardım.bitti.güzeldi.ama asla geri dönmek istemem.ilk ğöz ağrılarım olan çocuklarımı unutmuyorm.hala görüşüyorzve üniversitedeler.herkesin yaşaması gerekiyor zorluğu,hayatı anlamaları ve buraların kıymetini bilmeleri için.kesinlikle yaşamalı herkes...

 

onca zorluk yetmezmiş gibi bir de aşka düşüp yanmak'tı..
YILLAR GEÇSEDE HALA DÜN GİBİ O AŞKI HATIRLAMAKTIR

onca zorluk yetmezmiş gibi bir de aşka düşüp yanmak'tı..
YILLAR GEÇSEDE HALA DÜN GİBİ O AŞKI HATIRLAMAKTIR

en iyisi bu konuyu hiç açmamak

ders bitiminde tam da öğrencilerin çıkışında kaleşle okulun taranması ölmediğini anladığında ağlamak ağlamak ağlamak ve döndüğünde ömrünü kemiren panik atak ...işte bende kalan izler

    paltonun cebinde el bambası ile ders yapmaktı, top atışları ile ritmik sayma öğretmekti, taranan öğretmen dolmuşları demekti, sabah gördüğün gencecik insanların akşam olmadan ölüm haberini almaktı,her gün her yerde üşümekti ve herkesin unuttuğu dağ başlarında  terk edilmekti doğuda öğretmen olmak...
     bitti ama boğazımızda yutamadığımız bir lokma gibi duruyor anıları.

Öğretmenliğin hasıdır.