Doğuda Öğretmen Olmak..

Sırtıma çantamı, wolkmanimimi alıp o kışta kıyamette karın içinde senin köyüne kadar yürürdüm. Köylüler beni turiste benzetirlerdi Şimdi düşünüyorum da iyi cesaretmiş o dağlarda yürümek. Hem de tek başıma. Şimdi olsa yine yürürdüm dostum...

Ne macera ne macea o dağlarda, karda kışta. Dolu altında 30-35 dk yürüdüğümü yazmışım Otlu Yazı köyü'ne ve hatırladım tabi nasıl ıslandığımı,üzerimde kuru bir çamaşır kalmamacasına...Kurt tehlikesi bir yandan, güvenlik tehdidi o yıllarda zayıflamış olsada bir yandan...

çok zormuş  be arkadaşlarrrrrr..........

Ey doğudaki arkadaşlar,
gün gelecek batıya geldiğinizde doğuyu arayacaksınız...
Doğu'da sınır köyünde görev yaptım, su şebekesi olmayan, elektriği günde 2 saat gelirse bayram ettiğimiz bir yerdi ama özledim...
Adı batı olupta doğuyu aratacak yer çok...
Sadece anın kıymetini bilin...
Saygı ve sevgiler...

Yağan yağmurun sesini dinleyip, eeşini özlemektir yalnız evinde. Hafta sonunu dört gözle bekleyip pazar günü sıkıntıdan çatlamaktır.çarşıda rahat rahat gezememek,yürüyüş yapamamaktır. sokağa çıktığın her an korkmaktır.bilgisayardan vazgeçememektir doğuda öğretemen olmak.yolun yarısında servisin kara saplanıp, sonbaharda da çamura tabi ,oula ulaşmak için kalan yolu  çamura bata çıka yürümektir. 1. sınıf velilerinin oğlum türkçe bilmiyo ama aslında başarılı 1. sınıfa gitmesi gerekir diye 5 yaşındaki çocuğun öğretmeni olmaktır.okuldan çıktıktan sonra okulun camlarınnı taşlayıp kıran  çocuklara okuma yazma hatta türkçe öğretmeye çalışmaktır.batılı isen eğer öğrenciyi velilerin gözünde öğrenciyi ezen öğretmen olmaktır. çok zor ve yıpratıcıdır. en güzel yıllarının şanslıysan eğer bi sürü para ile kiraladığın  sıcak bi odada bi bilgisayar başında geçmesidir.

çoook zor çok..

ben 8 yıl çalıştım ,çok zordu gerçekten

Doğuda öğretmen olmak güzel.. çocukların saflıgı arkadaşlıkların güzelliği..

Ama soğuğunu hiç özlemeyeceğim Tabi bir gün gidersem doğudan

batının kıymetini bilmeyip polyanacılık oynamaktır.bardağın sadece dolu tarafını görmektir.otla çiçekle,2 gün gelmeyipte ansızın glen elektirk suyla mutlu olmaktır.öğrencisi okumaya geçince öğretmenlik mesleğinin gereğini yerine getirdiğini sanmaktır.

az bile yazmışsınız

şuan çığlık gibi gelip beynimi felç eden fırtına sesine ve elektriğin bugunde gelmeyeceğine bile alıştığını anlamaktır ... buzdolabına yıyecek, buzluğa ise ekmek depolamaktır... acaba yarın "kepenkler"  kapanır mı diye tedbirli yaşamaktır.... eş durumu mağduriyetini duvarlarla paylaşmaktır ....(

fiziki,coğrafi,siyasi konuları ve çektiğiniz tüm çileleri bir an unutarak.  Şehit edilen öğretmenlerimiz ,Bu zaman da oslo görüşmeleri için ne düşünürlerdi acaba.Tek amaçları    çocuklara okuma -yazma ve eğitim olan köy öğretmenleri 1987-1991 Diyarbakır-mezra

üniversiteyi okurken izlediğim programlarda doğudaki okulları ve öğrencileri izlerdim. bam teli programını falan. çocukların yüzünde eğitim öğrenme aşkı vardı bu ekrandan dahi hissediliyordu. o kadar heyecanlanırdım ki keşke doğuya gitsem derdim.(annem çok kızardı)
evet sonuç olarak atandım ülkenin en uzak doğusuna... ama kesinlikle istediğimi umduğumu bulamadım ne öğrencilerde ne velilerde... eğitimin önemini bilmeyen öğrenmeyi bir ihtiyaç olarak görmeyen insanlarla çeviriliyim... byük bir hayal kırıklığı yıllardır yaşadığım...

 Batının en kötü yeri bile doğudan daha iyi.En azından kafan rahat.Doğuda yapmış olduğum asker öğretmenliğin travmalarını 13. senede ancak bitirdim.

Güzel yönlerinden bahsedin birazda

 

katılımıyorum.
düzgün bir nesil için kendini adamışsan her yerde her zaman sıkıntı çekersin
ayrıca doğuda öğretmene daha fazla saygı gösteriliyor
asıl batıda öğretmenliği bildiğini sanan velilerle uğraşmak daha zor

Katılıyorum hocam size.İlk atamam Van/Çaldıran dı.Veli toplantısı yaptım.60-70 yaşındaki velilerim ben onların belki çocuğu,torunu yaşında olmama rağmen benle konuşacakları zaman ceketlerini ilikleyip,Şapkalarını çıkarıp iki büklüm çocuklarının durumunu sorar ve sana nasıl kutsal bir meslek yaptığını hatırlatırdı.Şimdi ise veliler sana parmak sallıyor.