Doğuda Öğretmen Olmak..

Doğuda öğretmen olmanın sıkıntısını batı da çalışan arkadaşlar asla  anlamayacaklardır. Biz de batıya tayin olmak istiyoruz destek ol


[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

zor zor 6. yılım bileydim bu kadar kalacagımı 1 sene daha kpss ye calısırdım

Doğuda Öğretmen Olmak;

   Gece yarısını çoktan geçse de zaman, uyuyamıyor olmaktır kimi zaman. Bir önceki gün erken uyanmış gecenin gündüzünde de uyumamışsınızdır oysa.
   Uyuma çabaları sonuçsuz kalınca ışığı açıp açmama konusunda tereddütleriniz olduğu için (karakol komutanı tarafından uyarılmışsınızdır daha önce; hocam dikkat çeker ilerleyen saatlerde ışığı açma diye) önce televizyonu açmayı düşünürsünüz. Canınız istemez. Sonra her şeyi göze alarak ışığı açarsınız. Uykum gelse diye kitap okumaya başlarsınız. Gelmez...
   Bilgisayarı açıp kim var kim yok diye bakarsınız. Kimse yoktur. Kendinize gülersiniz. Kendinize kalırsınız...
   İşte o an başlar hayatı bininci defa muhasebe edişiniz. Çok kısık sesle bir müzik açar birkaç haber okursunuz. Ömer Faruk TEKBİLEK; “Hasta düştüm gelmedin, bari can verende gel” dedikçe içinizden söküp atamadığınız kasvet had safhaya ulaşır.
   Son bir umut bakarsınız belki birileri gelmiştir diye. Nafile... Son umudun sönmesi ne demektir bu sefer onun sancısıyla mücadele etmeye başlarsınız. Evinizde olsanız muhtemelen uyursunuz da uyumasanız da baharın Mayıs’ında dışarıya çıkar bir hava alır kendinize gelirsiniz. Lojman olunca eviniz, camı açmaktan bile korkarsınız.
   Sonra bir çay demlemeye karar verirsiniz. Mutfağa gitmekten korkmaz olmuşsunuzdur artık. Çay işi kolaydır. Kolaydır da çaya bin anlam yüklemiş bir adamın aklına o an, bu çayı da mı yalnız içeceğim sorusu düşer...
   İçinizde fırtınalar kopmaya devam etmektedir. Ve en kötüsü; uykuyu unutmuşsunuzdur artık. Kötüdür bu çünkü sabaha çok vardır. İçinde fırtınalar olan adamın geceyi sabah eylemesi kadar zor ne vardır...
   Çay olur. Bardağın sıcaklığıyla yüreğiniz ısınır. Ama yetmez...
   Sigara dumanından cehenneme dönmüş lojman odasında bir sigara daha yakar kaleme sarılırsınız. Düşündükçe yazarsınız. Düşünceleriniz yazıya döküldükçe ferahlarsınız ve bir an olur kağıdın ıslandığını görürsünüz. Gözyaşlarınız istemsiz olarak dökülmeye başlamıştır. Yazdığı “hicran” olanın umudu da kalmamışsa artık yürek nasıl dayansındır, gözyaşı nasıl dayansın??
   Başınızı kaldırıp baktığınızda lojman duvarında göz göze geldiğiniz yarenizdir. Uyanıkken kabus görmeyi de başarmışsınızdır artık. Gece son raddesine kadar hüzündür o andan sonra. Aldırmamaya gayret eder gene kaleme davranırsınız, olmaz...
   Saate ilişir gözünüz. Yarenizle geçirdiğiniz 90 dakika hayırlı olsundur saat.
   Köpekler havlamaya başlamış yüreğiniz hoplamıştır. Ama artık sormaz olmuşsunuzdur kendinize 4. yılın sonunda, bu köpekler niye havlar diye.. Allah’a sığınırsınız.
   Ömer Faruk TEKBİLEK hala mavi yazmadan bahsetmektedir. Yüreğinizin feryadı durmak bilmiyordur. Değil dakikalar saniyeler geçmez. Allah’a sığınırsınız.
   Bu geceyi yazayım diye geçirirsiniz aklınızdan, sonra gene gülersiniz kendinize, bu yürek sancısını anlatmaya yetecek kaç kelime tanıyorsun ki diye..
   Umudun tükenmesinden sonraki ilk günü hangi şair nasıl anlatmıştır acaba diye merak edersiniz.
   Saate ilişir gözünüz. Daha sabaha çok vardır saat.
   Bir umut saati yapmak geçer aklınızdan..
   Umuda kaç var..
   Gösteren bir saat..

çok güzel anlatmışınız hocam... tebrikler...

Doğuda öğretmen olmak ayağında çorabı olmayan,soğuktan morarmış ellerini sınıfa getirdikleri tezekle ısıtmaya çalışan;sevgine  ve gösterdiğin şefkate muhtaç gönüllere biraz olsun umut ışığı vermektir.

hoşgeldiniz öğretmenim

  Bakın Doğuda Çakılı Kalan Öğretmen Ne Diyor?  

Ziyaretçimiz mailinde uzun süredir Doğu'da görev yaptığının ve bu sürenin artık son bulması gerektiğini bunun içinde çözüm yolları olduğunu dile getirmiş;

Bizler özellikle doğuda çakılı kalan sınıf öğretmenleri olarak yer değiştiremiyoruz

Ben 5 yıldır Muş’ta görev yapıyorum. Benim gibi birçok meslektaşımın da bu bölgede en az 5 yıldır görev yaptığının bilincindeyim. Bizden önce gelenler eş durumundan batıya giderken hep şunu sorguladık: Aile bütünlüğü esastır tamam ama neden bu öğretmenler hep doğudan batıya gidiyor doğuda aile olamıyorlar mı dedik. Bu şekilde 5 yıl bitti.

Bakanlığımızın batıda norm kadroları doldu açıklamasını duyduk. Bizler de sürece olumlu katkı vermek amacıyla naçizane çözüm önerilerimizi belirtmek istiyoruz. Yıllardır il dışı tayin bekleyen sınıf öğretmenleri için:

1-İl içi il dışı bir olmalıdır. Tüm bos kontenjanlar sisteme yansıtılmalıdır.(il dışına gidemeyen öğretmen il içinden yer değiştirebilir)


2-Sınıf öğretmenleri için il dışı alan değişikliği yapılabilir. Bu da özellikle ilkokul rehber öğretmeni normlarının sınıfçılara açılması yada okul öncesi ne geçiş seklinde olabilir. Her ne kadar alan değişikliğinden pişman olup geri dönmek isteyen olsa ve Danıştay’ın iptali söz konusu olsa bile Bakanlığın uygun bir yol bulacağı kanaatindeyiz.


3-Eş durumundan gidenlere teklif edilen düz memurluk bir defalığına il dışı bekleyen sınıfçılara da açılabilir.


4-Gectiğimiz yıl getirilen 444 sistemi getirmiş olduğu bazı olumsuzluklar nedeniyle bizler, öğrenciler ve veliler üzerinde baskı oluşturdu. Sistemde küçük bir değişiklik yapıp 5.sınıflara tekrardan sınıfçılar girebilir. Bu sayede alan dönüşlerinden gelen sınıfçılar, il dışı bekleyenler ve atanamayan sınıfçılar önlerini daha parlak görecekler.


5-Doguda zorunlu hizmetini bitirmiş öğretmenlere istedikleri yerlere tayin olma imkânı verilebilir.


Özellikle son önerdiğim madde şu günlerde öğretmen camiasında çok konuşulan rotasyon kelimesini de bu camianın sindirmesine imkân sağlayacak. Neden mi? Çünkü rotasyonla doğuya gideceğim ama ben 3 yıl sonra oradan çıkamam ki mantığı oluşuyor ya da eğitim özründen gitmek isteyenler neden bu düşünce içerisinde? Bakanlığımız il dışı kontenjanlara bölgeler arası eşit dağılım düşüncesinin olduğu şu günlerde çok daha önem vermeli. Yoksa 200 bin sınıfçı karamsar bir bakış acısıyla eğitim dünyasında kendine yer bulur.


Yapacağınız çalışmaları ben ve benim durumumdaki arkadaşlarım çok yakından takip edeceğiz. Kolay gelsin.

MebPersoneli

O günleri hatırlamak bile istemiyorum... doğuda görevli tüm arkadaşlarıma kolaylıklar diliyorum.

Doğuda öğretmen olmak rotasyon affından sonra çok zor. acıyor, acıtıyor....

Doğuda öğretmenlik yapmak bu işler sırayla,biz zamanında yaptık darısı yapmayanlara.Hemde nasıl su yok,elektrik yok.Diline kültürüne yabancı  insanlarla bir arada olmak,duvarların sana baktığı tek dostunun radyo olduğu günler.Tatili beklerken askerler gibi şafak sayan.Sabah kahvaltısını ekmek bulamadığı için makarna ile yapan.Zor günlerdi ama geçti.Fakat seksenli yıllarda atama sistemi daha adaletli idi.5 yılını dolduran istediği ile tayin yaptırıyordu.Şimdi bakıyorumda 10 sene doğuda kalıpta hala atama bekleyen öğretmenler var.Ama yapmayanda bir yolunu bulup hemen batıya geliyor.

Doğuda öğretmen olmak dedik... o günlere dönüldü... minicik bebeğini 2 kez ölümden döndürmek...kucagindayken bi nefes daha alabilmesi için dualar etmek... sabaha kadar onun nefesini dinlemek... kaba tabirle dayın olmadığı için bunca dert arasında köye çakılıp kalmak, diğerlerinin bi şekilde görevlendirmeyle ayrılışını izlemek... ooooff of...

 çok zor

insanla
devletle
doğayla
kendinle

imtihandır

doğuda  öğretmen olmak sözlerle anlatılamaz...bilhassa yaşamak gerek..

....... o kadar çok şey var ki:

Yarınları özlemle beklemektir...