Eğitimdeki Sorunlarımız

Ülkemizde, eğitim alanında sorunlar ciddi düzeyde devam etmektedir.
Eğitime erişimin belirli sosyoekonomik gruplar için halen sorunlu olması, okuma-yazma oranlarının halen istenen düzeyde olmaması, mesleki eğitimde yaşanan sorunlar, eğitimde ve istihdamda yer almayan ve mesleki becerisi olmayan gençler arasında işsizliğin yüzde 30’ları aşaması, eğitimin sağladığı yeteneklerin günün gereklerine yanıt vermede yetersiz kalması gibi birçok eğitim sorunu ile karşı karşıyayız. Eğitime yeterince kamusal kaynak ayrılamaması, eğitimde kalitenin düşük olması, dershaneciliğin okulun yerini alması, eğitim hakkı ve sosyal devlet anlayışının bir kenara itilerek özelleştirmeden medet umulması gibi nedenlerle eğitim gibi çok önemli bir
kamusal-toplumsal hizmetin piyasaya ve sivil topluma ve bu ad altında
cemaatlere devri de önemli sorunlar arasındadır. Bu sorunların, ülkenin kalkınmasına zarar vereceğinin, nitelikli insan gücü yetiştirilmesinde sorunlara yol açacağının ve daha da önemlisi uzun dönemde ulusal bütünlüğe, fırsat eşitliği ilkesine, toplumsal adalete, birliğe ve barışa zarar vereceğinin, devlete ve demokrasiye olan güveni sarsacağının görülememesi ise ayrıca üzüntü vericidir.

günümüzde sosyal devletin belki de en temel ve önemli görevi, temel
eğitimin tüm yurttaşlara parasız olarak sunulmasıdır. Bu durum, sadece kişinin niteliklerini ve becerilerini geliştirmek ve toplumsal ve ekonomik yarar üretmek açısından önemli değildir. Bunun yanında, eğitimde fırsat eşitliğinin sağlanması, devlete ve demokrasiye olan güvenin korunması ve toplumsal adalet, barış ve huzurun sürdürülmesi açısından da çok önemlidir. Bu amaçların gerçekleşip gerçekleşmediğinin sorgulanarak eğitiminin kalitesinin yükseltilebilmesi için, Türk eğitim sisteminin temel sorunlarının açıkça ortaya konması ve tartışılması öncelikle atılması gereken ilk adımdır.

Biraz farklı yaklaşayım konuya: Eğitim yapıyormuyuz ki sorun olsun. Öğretim öğretim . Kurul toplantılarında teog başarılarından başke ne konuşulur? Eğitimin felsefesi sosyolojisi kalmış mı? Kitap geliyor öğretiyoruz .

 Geçenlerde bir arkadaşım anlatmıştı. Veli öğretmenle ufak bir sorun yaşıyor. Müdüre diyorki bizim çocuğa iyi bakıcı vermemişsin . Genellemeye gerek yok? Var mı yoksa?

İşin kolayı sayısal verilerdir. İnsan yetiştirmek mi?...

egitim sendikasi ülkenin siyasal sorunlariyla ilgileniyorsa...gelen mesajların çoğunluğu komik.

17 senedir hangi okula gitsem...hele bir altyapıyı halledelim 3 sene geçer.Hocam bransci kadrosu da otursun.Bir 3 sene daha geçer.Öğretmenlerin ellerinde fircalar  boya kovalari resimleri internete düşer ki rezillik diz boyu bunlar bitirdi eğitimi öğretimi.

Başlık çok genel olmakla beraber ihtiyaç duyulan bir konuda olmuş.Daha önce sizi etkileyen fotoğraflar başlığında paylaştığım fotoğraf,bir çok şeyi özetliyor gibi.Sonrasında da eğitimdeki sorunları konuşmaya devam ederiz.

Bugün şu anda ulkemizde öğretmenlerin %32`si mesleği bırakmak istiyor.Doğudan 10bin ogretmen tayin olmak istiyor.Benim gibi şartlardan dolayı bir 100 bin başka bir memurluk kadrosuna geçmek istiyor.Bu anketleri gözönüne alan yok.Bu yüzden yüzde gülümseme, kalpte mutsuzluk var kimsenin haberi yok.

kitaplar yetersiz ogrencilerde hazirbulunusluk yada motivasyon yok.mufredattin islevselligi yok.ogretmen itibarsizlastirilmis....

Türkiye’de anayasaya göre; ilköğretim kız ve erkek bütün vatandaşlar için zorunludur ve Devlet okullarında parasızdır. Türkiye’de eğitimin parasız olması meselesi yıllardır tartışılan bir meseledir Sorunun kaynağını ise ‘ekonomi’ oluşturur. Yani sorun daha çok ‘kaynak yetersizliği’ olarak ele alınır. Burada da iki farklı görüş ortaya atılıyor. Birincisi; eğer devlet eğitim parasızdır diyorsa bunun içini tam olarak doldurmalıdır. Yani bedava kitap dağıtımının yanı sıra öğrencilerin yemek, servis ve kırtasiye giderlerini de karşılamalıdır. Aynı zamanda okullara hizmetli, marangoz, güvenlik ve sağlık memuru da atamalıdır. İkincisi ise; kaynak yetersizliğinin fakir bir ülke olan Türkiye için sürpriz bir durum olmadığı gerçeği. Yani her yıl 1,5 milyon çocuğun sisteme katıldığı, 15 milyon çocuğun sistemde olduğu bir yapıyı dar bütçesiyle devlet tek başına kaldıramıyor. Kaldıramadığı içinde eğitim kurumlarında sürekli kalite düşüşü gözlemlenmektedir.

Toplumun çeşitli kesimlerinde farklı eğitim koşulları nedeniyle ortaya çıkan eşitsizlikler ve eğitim kurumlarının fiziksel altyapı eksiklikleri, eğitim sistemimizi giderek zayıflatıyor. Eğitime bütçeden yetersiz bir pay ayrılması ise, okulların ihtiyaçlarının karşılanmasında sıkıntılar yaratıyor. Özellikle okul müdürleri, okuldaki eğitim kalitesini nasıl yükseltebilirim sorusuna cevap aramak yerine, okula hangi yollarla kaynak sağlayabilirim sorusuna odaklanıyor. Eğitim sisteminde yaşanan maddi sıkıntılar, okulların eğitim kalitesini, gerek idarecilerin, gerekse öğretmenlerin kaliteyi yakalamak konusundaki çabalarını ciddi ölçüde baltalıyor. Türk gençliğinin yüzde 40'ı ortaöğretimini tamamlamışken, AB ülkelerinde bu oran yüzde 85 olarak görülüyor. Bu durum, Türkiye'nin eğitim alanında uzun bir yol kat etmesi gerektiğini ortaya koyuyor.

 EĞİTİM SORUNLARINA ÇÖZÜM ÖNERİLERİ

1- İçinde yaşadığımız çağ, sürekli değişim ve gelişimi öngören, teknolojik alanda gelişmelerin yaşandığı bir çağdır. Öğrencilerin okul dışındaki boş zamanlarında teknolojinin getirdiği imkanları sunmak ve onlara farklı öğrenme ortamları yaratmak.

2-Öğretim sürecinde kullanılan yöntemler, davranışlar ve uygulanan programlarda yapılan değişikliklere öğrencilerin uyumunu sağlayıcı koşulları araştırmak

 3- Öğrencilere bilgiye nasıl ulaşabileceğini, neyi ne şekilde  öğreneceğini ve neleri üretebileceğini fark ettiren imkanları hazırlamak.

4- Ders materyalleri öğrenci sayısına paralellik göstermediğinden, kalabalık sınıflarda yaşanan malzeme eksikliğine imkanlar ölçüsünde katkıda bulunmak.

5-  Öğrencilerin yaratıcılığını ve üretkenliğini geliştirecek ortamı hazırlamak için, okul idarecileri, veliler ve uzmanlarla işbirliği içinde okul dışı eğitim projelerini araştırmak.

6- Türkiye'deki eğitim sisteminde, gençlerin küresel ekonomide başarıyla rekabet edebilmesi, Avrupa ile bütünleşebilmesi, yurt içinde sosyo-ekonomik kalkınmayı sağlayabilmesi için yetenek, bilgi, davranış ve değerler gibi yeni temel eğitim kanalları açmak.


7- Mesleki eğitim sistemine girecek gençlerin, uygun meslek seçimine rehberlik etmek.

8- İş hayatı içinde bulunan 15-18 yaş aralığındaki gençlerin, eğitim süresince  sosyal güvenlik şemsiyesi altına alınmasına yardımcı olmak.

9- Meslek kursları açarak, mesleki gelişmeyi desteklemek.

10- Yurt ve burs olanakları bulmayan öğrencilere burs vermek, konaklama ortamı hazırlamak

günümüzde sosyal devletin belki de en temel ve önemli görevi, temel
eğitimin tüm yurttaşlara parasız olarak sunulmasıdır. Bu durum, sadece kişinin niteliklerini ve becerilerini geliştirmek ve toplumsal ve ekonomik yarar üretmek açısından önemli değildir. Bunun yanında, eğitimde fırsat eşitliğinin sağlanması, devlete ve demokrasiye olan güvenin korunması ve toplumsal adalet, barış ve huzurun sürdürülmesi açısından da çok önemlidir. Bu amaçların gerçekleşip gerçekleşmediğinin sorgulanarak eğitiminin kalitesinin yükseltilebilmesi için, Türk eğitim sisteminin temel sorunlarının açıkça ortaya konması ve tartışılması öncelikle atılması gereken ilk adımdır.

Günümüzde sosyal devletin belki de en temel ve önemli görevi, temel
eğitimin tüm yurttaşlara parasız olarak sunulmasıdır. Bu durum, sadece
kişinin niteliklerini ve becerilerini geliştirmek ve toplumsal ve ekonomik yarar
üretmek açısından önemli değildir. Bunun yanında, eğitimde fırsat eşitliğinin
sağlanması, devlete ve demokrasiye olan güvenin korunması ve toplumsal
adalet, barış ve huzurun sürdürülmesi açısından da çok önemlidir. Bu
amaçların gerçekleşip gerçekleşmediğinin sorgulanarak eğitiminin kalitesinin
yükseltilebilmesi için, Türk eğitim sisteminin temel sorunlarının açıkça ortaya
konması ve tartışılması öncelikle atılması gereken ilk adımdır.

Ülkemizde yetişkin okur-yazar oranı halen yüzde 90’dır. Bu oran
kadınlar için ise yüzde 80’dir. Toplumumuzun ortalama eğitim düzeyi 6 yıldır.
Bu sayı kadınlarda ortalama 5 yıla düşerken, erkeklerde ise 7 yıla
çıkmaktadır. Okullaşma oranları da benzer olarak üşüktür. İlköğretimde net
okullaşma oranları yüzde 90 iken, bu oran ortaöğretimde yüzde 56,5’e,
okulöncesinde de yüzde 15’e ve yükseköğretimde ise yüzde 20’ye
gerilemektedir.

Eğitim alanındaki sorunlara dönük çağdaş bir anlayışın ve yönetimin
eğitimin her kademesinde geliştirilmesi, gençlerimizin umutlu ve mutlu
yetiştirilmesi, geleceğe güvenle bakmaları, refahlarının sağlanması, toplumsal
adalet ve barış ortamının oluşturulması, bölge, cinsiyet, mezhep, sınıf, gelir
vb. farklılıklarının aşılarak tüm vatandaşlar için eğitimde fırsat eşitliğinin
sağlanması, demokratik değerleri, laikliği ve Cumhuriyetin temel felsefesini
benimsemiş kuşaklar yetiştirilmesi açılarından önemlidir. Ayrıca, geliştirilecek
eğitim politikaları ile iyi yetişmiş işgücü gereksiniminin karşılanabilmesi
sağlanarak, ülkemizin küreselleşen dünyada rekabet edebilmesi ve
gelişebilmesi açılarından da gereklidir.