En Etkileyici Kitap Sözleri...

   süper bir anlatım.. a.altan!ın bu kitabını okumadım ama bu tasvirde kendimi buldum sanki en kısa zamanda okuyacağım bu kitabı

Gerçekten ben de bu tasviri çok beğenmiştim. Okuduğumda tıpkı beni anlatıyor demiştim. Bir yere ait olamamak ve hiç bir yere gidememek...

...
Kızgınlıklarınız yok mu sizin,
öfkeleriniz, isyanlarınız?
Aşklarınız yok mu?
Kendi sahtekarlığınıza ne kadar esirsiniz?
Esaretten kurtulsanız da gerçekler dökülse ortaya,
kendinize şaşar mısınız,
hiç düşündüğünüz oluyor mu kırkıncı odada neler
var diye, hangi unutulmaya çalışılmış sevgililer,
dile getirilmeyen özlemler,
söylenmeye söylenmeye birikmiş öfkeler,
hangi boşvermişlikler,
hangi inkar edilmiş arzular yatıyor diplerde?

Ne kadarınız gerçek sizin?

Teninin parçası olmuş niceleri uzaklaşıyorlar, bir zamanlar adını bile bilmediklerin ise daha sonra en mahrem gülüşlerin sahibi oluyorlar...

hep aynı güçle özledim.
özlemeyi hep iyi bildim.
kavuşmakta ise hep acemiyim..


Ahmet Altan,  İçimizde Bir Yer

'Çocuklar boyama kitabı değilidir.Onları en sevdiğin renklere boyayamazsın .'

'...Hümeyra'yla ikimiz düyaya karşı...Sonuçta mutlaka dünya kazanır.

'Anımsadığım hibir şey sağ kalmadı .En iyisi, unutmak'

'Aşkın en pürüzsüz göründüğü an , dertler bastırıverdi'

' Senin bu kadar mutlu olmana ,ancak senden bir şey almaya hazırlandıkları zaman izin verirler'


Uçurtma Avcısı 'ndan ...

Altını çizdiğim bölümler.

Gizin içine gizlenen bir yalnızlıksa ve giz bir tohumsa ve suskunluklarla sulanmışsa;yalnızlık büyür de geçer seni ,nerene saklayacağını bulamazsın


Söz// K.Tazeoğlu

Bana 'Yunus' dedi,parmağını kalbimin üzerinde gezdirerek,"Burası kalbinin en değerli yeridir.Burada siyah bir nokta vardır.Canın canı,sevenin cananı buradadır.O nokta,yoğun bir damla kandan ibarettir.Adına 'süveyda' yahut 'sevda' derler.Siyaha çalan rengi yüzündendir bu isim.Çünkü sevda,kara talih içinde,o kara kan damlasında büyür.Bütün tecelli denizleri,bütün aşk fırtınaları,işte o bir damla kanda dalgalanıp çırpınır.Aşırı sevgi bu damlayı tahrip edip dağıtırsa,parçaları bütün vücuda dağılır.Aşk,işte bu dağılmanın adıdır ve o dağılırsa aşık artık ne yaptığını bilmez olur."

 od'dan

Kader bütün kazalarını toplamıştı, geldi.bu kez tesadüf suretindeydi.
N/Bekiroğlu Nar Ağacı

Aklın kimyası ile aşkın kimyası başkadır. Akıl temkinlidir. Korka korka atar adımlarını. "Aman sakın kendini" diye tembihler. Halbuki aşk öyle mi? Onun tek dediği: "Bırak kendini, ko gitsin!"

Akıl kolay kolay yıkılmaz. Aşk ise kendini yıpratır, harap düşer. Halbuki hazineler ve defineler yıkıntılar arasında olur. Ne varsa harap bi kalpte var !

 

(Elif Şafak /AŞK syf.95)

Yaradanı hangi kelimelerle tanımladığımız, kendimizi nasıl gördüğümüze ayna tutar. Şayet tanrı dendi mi öncelikle korkulacak, utanılacak bir varlık geliyorsa aklına, demek ki sen de korku ve utanç içindesin çoğunlukla. Yok, eğer, tanrı dendi mi evvela aşk, merhamet ve şefkat anlıyorsan, sende de bu vasıflardan bolca mevcut demektir. (Elif Şafak-Aşk)

Yola çıkmak önemli bir adımdır.
Ama sadece yola çıkmış olmak yolun sonuna kadar gideceğin anlamına gelmez.
Yolda her zaman bir ara sokak çıkacaktır karşına, çıkmaz sokaklar, geriye dönen sokaklar, bir eve açılan sokaklar… Bin türlü sokak çı...kacaktır karşına.
Yola devam etmek güçtür.
Her an geriye dönmek için bahane üreteceksin.
Yolda ilerlemek inanç ister, azim ister,
Ve her yol illa ki iyi bir yere ulaştıracak da değildir seni.
Yolun bitiminde pişman olma riski de vardır.
Yola çıkmak önemli bir adımdır, ama sadece bir ilk adımdır. Macera devam eder.
Ve yine de en güzel yol, sonu bilinmeyen yoldur.

ATEŞ, GÜNEŞ VE ADA- ERTÜRK AKŞUN- SAYFA- 316

Yaşadıklarınsın...

''Senden dolayı seviyorum seni ey sevgili,öyle ki kıskançlığımdan kendi gözümle bile dost değilim! Kederim seninle birlikte olamamaktan değil;seninle aynı tende olmamaktan...''
  i.pala

  MEVLANASINDAN ŞEMSİNE ...
Düşüncelerim, ipliği kopan tesbih taneleri gibi dağılıveriyor sensiz… Şimdi gözyaşlarımdan inci yapmak isterdim sana… Keşke yanımda olsaydın… Kelimelerim şelâleleşiyor ne zaman sana dair bir şeyler yazmaya kalksam… Yanan alnım, müşfik avuçlarına ne kadar da muhtaç bilemezsin… Beni ne kadar ateşe versen de, hiçbir hatıramız küllenemez, bunu bilesin… Zümrüd-ü Anka gibi kendi külümden doğar ve katar katar Turnalar gibi yine kanat vurarak yine revan olurum yollarına…

Gözlerimde bir mahmurluk, sensiz uykularımda arda kalan… Sinemde yumru yumru yutkunamadığım bir sıkıntı… Nefeslerim yetmez oluyor artık şu garip canıma… Ve ben gözlerimi tavana mıhlamış, bir tek seni düşünüyorum… Alnımda boncuk boncuk soğuk terler… Kulağım işitmez oldu artık, sesinden gayri her ne var ise şu âlemde… Göz kapaklarım tutulmuş, hayalin perdelenmesin diye… Artık gözyaşlarımda hasretlik tuzu bile kalmadı acılarımı ılık ılık dindirecek…

Kanım donuyor… Bir de üşümedir işliyor ruhuma apansız… Sıcağın yok ki yanımda… Ve ardından sabah oluyor, yine bin bir eza ve cefa ile kahroluyorum işte! O ayrılıktan kahroluyorum… Biliyorsun, hünkârım sensin… Sevgilim ve mabedim… (sensin). Muradım; yedi göğün mevlâsı; bizi, bu kahırdan azat edesin…

ŞEMSİN BU MEKTUBA CEVABI;
  Kelimelerin birer buse, dudaklarınla mı yazdın mübarek insan? Birer ateşti kelimelerin, kalbini yarıp da zarfın içine mi sürdün be âşık insan? Avuçlarıma alıyorum kelimeleri, okşuyorum. Kimi bir elmas gibi sert, kanatıyor; kimi kadife gibi yumuşak, gözyaşı gibi ılık. Bütüm acılarımı takdis ediyorum. Cevap yazmaya hâlâ niyetim yok. Sabır gösterene sabırdn güzel cevap olamazdı...