En Etkileyici Kitap Sözleri...

Bendeki seni fark etsen, belki de kendine aşık olurdun.

BUKRE

Hiçbir kitapta yok,seni sevmenin ağrısı...

Birbirini götürür,
Eksilerle artılar...
Geriye bir şey kalmaz...
Senden başka...

   Devr-i hazân erişmiştir her dem gülistân ağlasın;
   Teşrifi terk etti bülbül hem gül-i handân ağlasın;
   Sümbüller saçların yolup hayli perişân ağlasın;
   Bir dahi böyle gül yetmez dövünüp bağbân ağlasın.

Ona bakmasan bile,
Orada olduğunu inkar etsen bile,
Ateş yanmaya devam eder.
Onu görsen de,
Görmesen de,
O, oradadır.

(Günahkar- Tess Gerritsen sf. 120)

Allah’a dönüp ne büyük derdim var diyeceğine, derdine dönüp, ne büyük Allahım var de, diye bir söz vardır bilir misin? İşte ben de o sözün gereğini yaptım ve derdimi ezip, Allah’a sığındım. Ve şunu gördüm ki Allah kimsenin ağlayarak kaybettiğini kimseye gülerek kazandırmıyor. Buna olan inancımla kalktım ayağa ve tekrar tutundum hayata. Her şeyi geride bıraktım.
 Tek bir ağrı kaldı içimde. Ruh ağrısı. Senin hiç, kalbine saplanan ama asıl acıyı ruhunun çektiği bir ağrın oldu mu?’

Sırrını rüzgara fısıldarsan, ağaçlara söylediği için suçlayamazsın.  Halil Cibran

Bin Muhteşem Güneş-sf 173

"Kur'an der ki; Allah doğuda ve batıdadır. Onun için de; Nereye dönersen dön, Allah'ın dediği olur."

Bin Muhteşem Güneş sf. 269

Geçer elbet efendim... Bazısı teğet geçer, bazısı deler geçer, bazısı deşer geçer, bazısı parçalar geçer; ama mutlaka geçer...

   Nasıl oluyor da insan, yaşamına onca güzellik katmış birini günün birinde bu kadar anlamsız bulabiliyor.

 -İnci Aral

Ben küçük bir kızken,babamla her gece yinelenen bir adetimiz vardı.Ben yirmi bir kez besmele cektikten ,o da üstümü örttükten sonra yanıma oturur,baş ve işaret parmaklarıyla kafamdaki kötü rüyaları kopartırdı...


Ve dağlar yankılandı-Khaled Hosseını

"Hep Kuzey'i gösteren bir pusula ibresi gibi, bir erkeğin suçlayan parmağı da mutlaka bir kadını işaret eder. Her zaman. Bunu aklından çıkarma Meryem..."

Bin Muhteşem Güneş sf.374

  Gitme Züleyha! Gittikçe aşk oluyorsun, dur! Tırnakların mora kına çalacak, yaran çerağ çerağ yanacak, en çok da Yusuf’unu figan edeceksin. Dur! Gitme! Ağla Züleyha! Sen ağladıkça çöllere yağmur duası bırakır melekler!

        Anladım. Vuslatın aslı hasretmiş. Öğrendim. Her hasret bir hicrete bedelmiş. Bildim. Herkesin hicreti kendi içineymiş. Şimdi ben hicretimi yaşarken bedelini de ödüyorum.Sana da bana da susmak düştü. Susalım.

  
          


       SİNAN YAĞMUR Tabii ki Aşkın Meali 1 – Yusuf ve Züleyha sf.274

Allah’a dönüp ne büyük derdim var diyeceğine, derdine dönüp, ne büyük Allahım var de, diye bir söz vardır bilir misin? İşte ben de o sözün gereğini yaptım ve derdimi ezip, Allah’a sığındım. Ve şunu gördüm ki Allah kimsenin ağlayarak kaybettiğini kimseye gülerek kazandırmıyor. Buna olan inancımla kalktım ayağa ve tekrar tutundum hayata. Her şeyi geride bıraktım.
 Tek bir ağrı kaldı içimde. Ruh ağrısı. Senin hiç, kalbine saplanan ama asıl acıyı ruhunun çektiği bir ağrın oldu mu?’

Çok beğendim.Özellikle " Allah kimsenin ağlayarak kaybettiğini kimseye gülerek kazandırmıyor."

Sadece sana sarılarak uyuduğumda nefes alabiliyordum. Beni kollarına aldığında, yüzümü masumiyetinin yurduna, o kimsesiz boynuna dayadığımda, kokunu kalbimle soluduğumda... Uykun benim cennetimdi. Çünkü cennet sadece ikimizin olabildiği yerdi benim için. Ne sana aşık kadınlar, ne sevdiklerin, ne geçmişin, ne yarının...Uykunda sadece ikimiz vardık. Aşkıma dar gelen sevgi sözcüklerine ihtiyacım yoktu orada. Sana sevgimi anlatmaya, ispat etmeye ihtiyacım yoktu artık. Aşkımızın kokusuydu sana beni anlatan, sana seni anlatan.... Beni gerçekliğin o soğuk, o köpüklü dalgalarıyla yutan ve alıp alıp senden ötelere savuran hayatın dışındaki tek kaçış tünelimdi uykun.