Eskiden...

Bizim çocukluğumuzda büyümek yoktu;
Çünkü biz çocuk kadar çocuk,
Elimizdekilerle mutlu olacak kadar büyüktük...

Öğretmen olmak yerine göre de çocuk gibi olmaktır....
Çocukken de kızakla kayardım böyle.
Buz tutardı her yerim. Elimi, ayağımı hissetmezdim soğuktan.
O kadar çok soğukta kalırdık ki buz sarkardı elbisemizden.
Eve gidince bağırarak karşılardı annemiz hemen sobanın yanına oturturdu.
Isınınca da baştan ayağa sızlardı bütün bedenimiz.
Ama yinede kapıyı gözlerdik sabah şu karşı yamaçtan kayacam diye.
Hey gidi günler

Gaz Lambası

Bu gaz lambasının ışığında ne kadar mutlu ve ne kadar huzurluyduk.
Odalarımızı, ders çalıştığımızda masa üzerinde kitap ve defterlerimizi aydınlatan gece güneşimiz ve tek aydınlatma gerecimizdi.

Kimi evlerimizde de duvarda asılı ahşaptan bir lambalık olurdu ve gaz lambası bu lambalıkta muhafaza edilirdi. O zamanlar bu lamba şişesinin de kanaviçeden işlenmiş bir süslü giysisi bile olurdu.
Nasıl sehpaların üzerinde kanaviçe işlenmiş örtüler varsa, aynı onlar gibiydi. Yanan lambanın fitilini fazla dışarı verdiğiniz zaman hem randımanlı bir yanma ve aydınlatma olmazdı hem de lamba şişesini islendirirdi. Tam yanma ve aydınlatma fitil daha çok lamba başlığının içinde kalır ve en fazla başlığı 5 mm. Yukarı geçerdi.
Daha az aydınlatma sağlanacaksa fitil, fitili ısıran dişli çarka bağlı yuvarlak hareket kolu ile lamba başlığının içersine doğru alınırdı.
Tamamen söndürüleceği vakit lamba şişesinin en uçtaki ağız boşluğundan üflenerek söndürülürdü. Sönen lambadan hemen bulunduğu yere çiğ gaz kokusu salgılanır, zamanla bu koku azalırdı.
Bu kokudan rahatsız olanlar, lambanın söndürüleceği zaman; lambanın söndüğünde bu yanmamış rahatsızlık veren çiğ gaz kokusunu teneffüs etmemek için gaz lambasının dışarıda söndürülmesini isterlerdi.

Gaz Lambası

Bu gaz lambasının ışığında ne kadar mutlu ve ne kadar huzurluyduk.
Odalarımızı, ders çalıştığımızda masa üzerinde kitap ve defterlerimizi aydınlatan gece güneşimiz ve tek aydınlatma gerecimizdi.

Kimi evlerimizde de duvarda asılı ahşaptan bir lambalık olurdu ve gaz lambası bu lambalıkta muhafaza edilirdi. O zamanlar bu lamba şişesinin de kanaviçeden işlenmiş bir süslü giysisi bile olurdu.
Nasıl sehpaların üzerinde kanaviçe işlenmiş örtüler varsa, aynı onlar gibiydi. Yanan lambanın fitilini fazla dışarı verdiğiniz zaman hem randımanlı bir yanma ve aydınlatma olmazdı hem de lamba şişesini islendirirdi. Tam yanma ve aydınlatma fitil daha çok lamba başlığının içinde kalır ve en fazla başlığı 5 mm. Yukarı geçerdi.
Daha az aydınlatma sağlanacaksa fitil, fitili ısıran dişli çarka bağlı yuvarlak hareket kolu ile lamba başlığının içersine doğru alınırdı.
Tamamen söndürüleceği vakit lamba şişesinin en uçtaki ağız boşluğundan üflenerek söndürülürdü. Sönen lambadan hemen bulunduğu yere çiğ gaz kokusu salgılanır, zamanla bu koku azalırdı.
Bu kokudan rahatsız olanlar, lambanın söndürüleceği zaman; lambanın söndüğünde bu yanmamış rahatsızlık veren çiğ gaz kokusunu teneffüs etmemek için gaz lambasının dışarıda söndürülmesini isterlerdi.

Az yakmadik; kaşımizi, saçımızı...

Eskidendi , eskiden ...
Elimizin iki parmağını üst üste koyar ,
Küsecek arkadaşımıza uzatır, boz derdik,
Küsmeye niyetli olan arkadaş, eliyle ittirir
Parmakların ayrılmasını sağlardı .
Bozuşmuş olunurdu,
Çok masum bir küslük olurdu bu
Gönüllü ayrılış olduğundan kin olmazdı .
Sadece biz onunla bozduk , konuşmuyoruz olurdu .
Şimdi bozuşmaya el uzatmayı bırakın da...
Dostluğa el uzatacak kadar samimiyet kalmadı ...!

Eskiden Şenol-3 vardi

O zamnalarda ayni takimda oynayan adaş futbolcular; küçük-büyük diye ayrılırdi birbirinden.
Fenerbahçe'de aynı anda 3 tane Şenol vardi. Ve maclardaki isimleri; Büyük Şenol-Küçük Şenol ve Senol 3 idi.

Eskiden buralar hep dutluktu:D

Kabul edin illa ki kurmuşsunuzdur bu cümleyi

Eskiden çok eskiden guzel insanların yaşadığı güzel mahalleler vardı. Annemi evde bulamadığımda gidecegim komşu teyzelerim vardı. Annem gibi karşılayan karnımı doyuran üsumussem ısıtan teyzelerim.
Pişirdikleri kokmuştur diye birbiriyle paylasan o guzel teyzelerim vardı. Bugun birini toprağa verdim. Annemi kaybetmiscesine icim yandi. Balkonundaki cicekleri öksüz kaldı ...

Eskiden,öğretmen olma hayallerim vardı. Öğretmen olma hayallerim,yaşam mücadelemi hızlandırır,zor yollar haz verirdi.

Ne zaman uyuyup uyandım bu güzel rüyadan!
Öğretmen olmuşum,emekli bile olmuşum: (

Eskiden dost başkaydı.

- Eşine kış gelmek üzere, odun, kömür de alamadık diye ezilen adamlar,
- Üzülme...
Azar azar alır, çok soğuk olmazsa da yakmayız.. diyen kadınlar vardı eskiden..
Şimdilerde ne yazıkki eve birgün ekmek alamasan boşanmaya kalkan kadınlar var dedim ya eskidendi herşey sevgi, saygı eskidendi işte şimdiki sevgi de para olmuş saygıda yani şimdilerde paran yoksa yapa yalnızsın evlat bile bakmıyor yüzüne

Eskiden yeni yılda yiyeceğimiz pastanın hayalini kurar,  çam  ağacı dalını süslerdik ...

- Eşine kış gelmek üzere, odun, kömür de alamadık diye ezilen adamlar,
- Üzülme...
Azar azar alır, çok soğuk olmazsa da yakmayız.. diyen kadınlar vardı eskiden..
Şimdilerde ne yazıkki eve birgün ekmek alamasan boşanmaya kalkan kadınlar var dedim ya eskidendi herşey sevgi, saygı eskidendi işte şimdiki sevgi de para olmuş saygıda yani şimdilerde paran yoksa yapa yalnızsın evlat bile bakmıyor yüzüne

6 saat engeli. Çok haklısınız hocam.

Eskiden karne alana dek notlarımızı bilmezdik. Heyecanlanırdık "Akdeniz Karadeniz biz karnelerimizi isteriz." Diye bağırırken.
....

Eskiden karnelerimiz kartondandı. Karne kabına gerek olmadan taşıyabilirdik , yırtılmaz, kıvrılmazdı hemen.   

eskiden itt şamprolenz tv vardı.uzaylı zekiyeyi izlerdik.susam sokağı vardı.reklatör vardı.