İlk Öğretmenlik Yaptığınız Yerden Hangi Anılarla Ayrıldınız?

5 AY BİR KÖYDE VEKİL ÖĞRETMENLİK YAPTIM.ÖĞRETMENLİKLE TANIŞTIĞIM İLK YERDİ.OLMASI GEREKEN HİÇ BİR ŞEY YOKTU.AMA ÇOK FAYDASI OLDU.ÇÜNKÜ İMKANSIZLIKLARIN ÜSTESİNDEN GELMEYİ ÖĞRENDİM.ZORLUK İYİDİR ARKADAŞLAR,TECRÜBE KAZANDIRIR.İYİ Kİ ORDA ÇALIŞMIŞIM DİYORUM.UMARIM HERKES TECRÜBE KAZANABİLECEĞİ ZORLUKLAR ATLATIR.

ilk görev yerim vanda sözleşmeli öğretmenlik yaptığım yerdi orası farklıydı zorluklar içerisinde güzel arkadaşlıklar kazandığım ve hayatın tozpembe olmadığını bir dhadaha anladım. şuan kadrolu olarak bir yerde görev yapıyorum evet burada öğrencilerim hayatım mutluluk kaynağım ama orada arkadaşlıklar güzeldi ve bana çok şey kazandırdı

benim ilk göre yerim istanbuldu sözleşmeli çalıştım 1 dönem.. zordu ama o öğrencilerimi unutamyorum.. her birinin yeri çok ayrı.. kadrolu olarak ise daha sonra Şırnağın bi köyüne atandım ve hiç bişeyin toz pembe olmadığını farkettim.. istanbuldaki çocuklara hayal güçlerini geliştirmek için doğal güzellikleri olan bir yer tarif ederdim.. onlarında çok hoşlarına giderdi.. burdada yanılıp aynısını yapmam en büyük öğretmenlik hatamdı.. burdaki çocuklar asfalt yollara otomobillere hayranlar.. iki farkı ilde çok farklı çocuklar ve farklı hayatlar  tanıdım.. burdaki çocuklar kardeşlerinin isimlerini değil sayısını bile bilmiyolar.. bence her öğretmen doğu görevi mutlaka yapmalı..  saygılarımla..

daha önce vekil öğretmenlik merkez okul olduğu için daha çok öğretmen arkadaşım oldu,paylaşımlarımız çoktu.Daha sonra dershanede çalıştım malum özel deli gibi çalıştırır ama emeğinizin karşılığını vermez yani gönüllü çalışırsınız bu dönemdede arkadaşlarımızla sıkıntılarımızı paylaştık..
şimdi ise o yoğunluktan sonra atandım ve köyde tek başımayım..yalnızlık daha da zormuş..

İlk görev yerim Muş ili Mercimekkale Köyüdür.

Şimdiki gibi bir birleştirilmiş sınıflı köy okulu... 6 yıllık bir müdür yetkili öğretmen (asıl branşı makine öğretmenliği; ama sınıf öğretmenliği yapıyo)...ve bana dedi ki" Hocam şu işi bana öğretsene..." 1 hafta sonra tayini merkeze çıktı 25 öğrenciyle tek başıma kaldım...

ilk görev yerim şanlıurfa. öğrencilerin bir kısmı ekim sonu kasım ortası gelirdi. nisan ayında giderdi. malum aileler pamuk toplamaya giderdi. öğrencilere ilerde hangi meslekleri seçeceklerini sorduğumda sınıfın en zeki öğrencisi kaldırım mühendisi olacağını söyledi. gerçekten bir mühendislik dalı zannediyormuş yol yapacağım diyordu. 5 yıl şanlıurfa'da kaldım. güzel günlerdi...

Ayrılırken öğrencilerim uğurlamaya gelmişlerdi.(Yazarken bile duygulandım şimdi).Onlardan ayrılmak gercekten cok zor oldu.

hey gidi heyyy.. Ekim 1994 ilk görev yerim, Bingöl-Yamaç Bucağı ...Bucak dediğime bakmayın resmen köy idi....okulun camlarını İsmail kardeşimle yenileyip, macunu kaşıkla çekmemizi...Bir sabah, Günay arkadaşımızın(İsmail Bingöl'e gitmişti), rüzgardan prefabrik evin uçacağı korkusu ile sabahlayıp, kıpkırmızı-şiş gözlerle karşımıza dikilmesi... Un almak için fiş almadan bingöle gittiğimizde unsuz dönmemizi..Hergün iki tepsi ekmek yapmayı...İlk yarıyıl tatili dönüşünde araba kardan çıkamayınca tüm eşyalarımızı yaya eve taşırken, şimdiki eşimin hastalanmasını....Eşimi diz boyu karda yürüyerek askere yollayıp, ağladığım 10. günde geri gelmesini...(Yol izni vermişler o da gelmişti) Çok sevdiğim öğrencim, Nesrin'in ablasının küpesi için ağladığını gördüğümde kulağımdaki küpeyi ona taktığımda gözlerindeki ışıltıyı....Felek ablanın çekirdeklerini...İkbal ablanın hoş sohbetini...Uzmanların ve astsubayların hanımları ile oturmaları...Fadime öğretmenin dertleri..... Neler neler kaldı yüreğimde saymakla bitmez...Bingöl'deki tüm dostlara ve kuzularıma(şimdi  herbiri genç kız - delikanlı oldular ama olsun) sevgiler....

valla daha beim ilk gorevim ama böyle giderse guzel anılarla ayrılırım diye dusunuyorum...

ben ilk görev yerimde 2 yıl kaldım her günümü saydım yaşadıklarıma gülüp bile geçemiyorum

Ağrı-Patnos-Andaçlı köyünün lojmanında bir ay elektiriksiz ve susuz ama bol fareli gecelerimi, kar yüzünden yol kapandığında stablize olan 3 kmlik kurtlu-köpekli yolu yürüyüp hasta oluşlarımı.....
Daha çoook. Pek hoş şeyler değiller

ilk görev yerim Gaziantep nizip ilçesi köseler köyü idi.köyde yağmurda su taşırken yerde yuvarlanışım,ben önde köpekler arkada hemen hemen hergün kaçışım gibi bisürü anım var.ayrıca eşimle de orda tanıştım.bi de kendisini inek kovalayan tek insan benimdir herhalde.

ilk görev yerimdeki köyün zorlukları ve imkansızlıklar hala hafızamdadır.hayatın gerçeklerini orada görmüştüm.

Hep hatırlıyorum