İlk Öğretmenlik Yaptığınız Yerden Hangi Anılarla Ayrıldınız?

niye böyle saçma forumlar açıyosunuz hiç anlamam yani

niye böyle saçma forumlar açıyosunuz hiç anlamam yani

Hocam sizin ihtiyaç duymadığınız şeyleri hayatınızdan tamamen çıkarıyor musunuz yoksa ) 

Özellikle köyde tek başına görev yapan arkadaşlarımızın içini dökme; sıkıntı ve mutluluklarını paylaşma adresi sitemiz olduğu için ve acısıyla tatlısıyla öğretmenliğin her anına ait anılar bize mutluluğun yanında, katkı da sağladığı için, "saçma" sıfatına layık gördüğünüz bu konu, bence forumumuzda en önemli ve en güzel konulardan birtanesi ...

Bu konu size hitap etmemiş madem, buranın kapısını acımazsızca çalmak yerine, size uygun diğer konularımızda sizi ağırlamak isteriz siz de uygun görürseniz... 

Hocam sizin ihtiyaç duymadığınız şeyleri hayatınızdan tamamen çıkarıyor musunuz yoksa ) 

Özellikle köyde tek başına görev yapan arkadaşlarımızın içini dökme; sıkıntı ve mutluluklarını paylaşma adresi sitemiz olduğu için ve acısıyla tatlısıyla öğretmenliğin her anına ait anılar bize mutluluğun yanında, katkı da sağladığı için, "saçma" sıfatına layık gördüğünüz bu konu, bence forumumuzda en önemli ve en güzel konulardan birtanesi ...

Bu konu size hitap etmemiş madem, buranın kapısını acımazsızca çalmak yerine, size uygun diğer konularımızda sizi ağırlamak isteriz siz de uygun görürseniz... 

Mükemmel cevap!Takdir ve teşekkür ettim.

Mükemmel cevap!Takdir ve teşekkür ettim.

Gerçeklerin kelimelere dökülmüş hali Mylife84 Hocam; ben teşekkür ederim 

Sude hocam cevabınıza teşekkürler.Mükemmel

o kadar çok anım varki hangisini anlatayım.geçen yıl geçici görevle çalıştığım yerdeki arkadaşlarımla çok güzel günler yaşadık.şimdi hepimiz ayrı bir yere dağıldık.Birinci dönem en çok kavga ettiğim arkadaşla şimdi çok iyi dostuz:)

inanın çok farklı bir burukluk vardı,bence anlatılmaz yaşanır...

İlk olarak Van-Başkale de 2 yıl çalıştım.Çok sıkıntılar çektim ama hepsi olgunlaşmama,hayatın hikmet ve tefekkür boyutunu anlamlandırmama düşünce olarak pişmeme daha doğrusu hayatın ne kadar değerli,renkli,zengin ve yaşanılabilir  olduğunu öğrenmeme,yaşamın güzelliğini hatırlamama  vesile oldular.Güne uyandığım her sabah hayatı verene teşekkürümü unutmadım,karlı dağları dost edindim,konuştum bazen aylarca kalan kar kümeleriyle,Mazot sobası,kaçak benzin mazot,katırlar,silah sesleri,uzun yürüyüşler,mum ışığı,gitarım,karanlık geceler,unutulurmu su taşımalarımız.Kardan çarşıya inemediğimizden bir hafta boyunca sürekli çorba içtiğimizi....Hepsi çok hoş hatıralar şimdi... 

İlk meslek görevimi Bitlis-Hizan-Göktepe köyünde sözleşmeli olarak yarım dönem yaptım. Köye bi gittim lojman yok köyde su birkaç km ötede. Okulun elektrik hattı çekilmemiş halde, 60 öğrenci ve tek öğretmen benim. Yaklaşık 40 gün kadar köylünün evinde yatıp kalktım. (Allah hepsinden razı olsun.)
Aynı zamanda imamında evi yıkılmış. İmam samanlıktan bozma bi yer ayarladı. Güzel bir hale getirdi. Orada bi dönem geçirdik ama nasıl geçirdik yani. Farelerle birlikte yaşadık. Tavana serilmiş naylonun üstünde fareler geziniyor biz de altında yaşıyoruz. Farelere o kadar alışmıştım ki fazla ses yapınca naylonu biraz sallayınca seslerini kesiyorlardı. Hatta geceleri kulağımı kemirmesin diye hep şapkayla yattım. 
Daha neler neler........
Valla anlat anlat bitmez.

İlk çalıştığım yer bir dağ köyü idi önünden kocaman bir çay geçiyordu,köprü yoktu,yağmur yağınca köyde mahsur kalıyorduk.Tüm imkansızlıklara rağmen oradaki öğrencilerimi çok özledim

bence şöyle bir tabir uygun olur hepimiz için.KALBİM EGEDE KALDI DEĞİL.KALBİM DOĞUDA VE İLK GÖREV YERİMDE KALDI.

o kadar çok anılar varki kısaca ayrıldığım zaman 3,5 saat yol yürümüştüm sene 1990 lı yıllar yol mu vardı o zamanlar.

İLKÖĞRENCİLERİMLE ÇOCUKLARIYLA VE DİĞER KÖYLÜLERLE BİR AYDIR MESAJLAŞIYORUM ÖĞRETMENLİĞİN MANEVİ YÖNÜNÜ BENİM KADAR TADAN BAŞKA BİR ÖĞRETMEN DÜŞÜNEMÜİYORUM ÇOK MUTLUYUM

İLK GÖREV YERİMDEN ÖĞRENCİLERİM OZAMANINZORLUKLARINI YILLAR SONRA BENİ ARAYARAK UNUTTURDULAR ÖĞRETMENLİĞİN MAMANEVİYÖNÜNÜ BENİM KADAR DOYASIYA YAŞAYAN BAŞKA BİR ÖĞRETMEN DAHA VARI  MIBİLMİYORUM AMA 24 YIL SONRA İLK GÖREV YERİNDEN İNSANLAR BENİ ÖYLESİNE ONURE ETTİLER Kİ ÇOK MUTLUYUM SABIR MESLEĞİ ACELE ETMEYELİM DERİM

İlk göreve başladığım yerde o kadar çamur vardı ki, okula çizmelerle(takım elbisenin altında tabii) gidiyorduk.O yüzden adımız çizmeli hocalara çıkmıştı:)