İlk Öğretmenlik Yaptığınız Yerden Hangi Anılarla Ayrıldınız?

Doğuda Görev Yapan Arkadaşlar Tadını Çıkarsın.orada Çok Güzel Anılar Biriktiriyor İnsan.o Zorlukların İçinde Öyle Kıymetli Oluyor Ki Yaşananlar.şu An İzmir De Çalışıyorum.tam Anlamıyla Beni Derinden Etkileyen Hiç Bir Olay Yaşamadım..(öğretmenlerin  Birbiriyle Uğraşmaları İdarecilerin  Adaletsizlikleri Dışında.onlar Baya  Derin Etkiliyor Canım İnkar Etmemek Lazım)

ben ilk görev yerimde 3 ay müdür odasında kaldım. yanımdaki arkadaş evliydi ve tek lojman vardı. o 3 ay 10 yıla bedeldi.

Doğuda bir köyde görev yaparken 1. sınıf okutuyordum.Okulun ilk gününü hiç unutamıyorum.Öğrencilerimin hepsi kürtçe konuşuyordu bir ben türkçe konuşuyordum.Ben sıra diyordum onlar masaya bakıyorlardı,tahtaya bakın diyordum pencereye bakıyorlardı.Acaba okuma yazmayı öğrenebilecekler miydi? Öğretemem diye çok korkmuştum.Bu durumda ne yapabilirim diye çok düşündüm.Başladık sınıftaki eşyaların isimlerini öğrenmeye bu kapı,bu sıra,bu pencere vs.
22 tane öğrencim vardı.Allhıma çok şükür ki sene sonunda öğrenemeyen 2 kişi kalmıştı.Kalanlardan biri 2. dönemden itibaren hiç gelmedi,diğeride kasları henüz gelimemişti.Sene sonunda bile tahtaya bir yuvarlak dahi çizemiyordu,eli kayıyordu.
  O zaman okuma yazma öğretimi fişle yapılıyordu.Her fişle ilgili sınıfa ya resim ya da başka birşey getiriyordum."Emel bal al." Fişini işlerken sınıfa bir kase bal getirmiştim.Hepsine tattırarak bunun adı bal demiştim.İlk okumaya geçen öğrencim kasım ayında geçmişti o kadar mutlu olmuştum ki ! Hepsini de çok seviyorum canım öğrencilerim benim.Şimdi 6. sınıf olmuşlardır.

İlk görev yerim Iğdır ili Tuzluca ilçesiydi.Birinci sınıfları okutuyodum.İlk günler okul kuralları, sırada dik durma,kitapla göz arasındaki mesafe,televizyonu uzaktan izleme,göz sağlığı gibi konulardan bahsediyorduk.Bunları yapmazsanız gözleriniz bozulur, benim gibi gözlük takmak zorunda kalırsınız (ben gözlük kullanıyordum)dedim.Bir kız öğrencim heyecanlı heyecanlı parmak kaldırdı.''Ama öğretmenim gözlük size çok yakışıyo''dedi.Tabi diyecek söz bulamadım.

İlk görev yerim Ağrı. giderken de ağlıyordum, dönerken de. giderken bilinmezlikti sebebi. Dönerken dostluklar.

İlk görev yerim Siirt/Şirvan/Tatlıpayam Köyü.Hatırladığım tek şey bana karşı olan saygıları ve insanlıkları.Zor şartlarda çalışmama rağmen ayrılırken çok üzülmüştüm.

hocam ben yeni oraya atandım.nasıl bir yer?lojmanı var mı?bana bilgi verirseniz sevinirim.

İlk görev yerim Ağrı. giderken de ağlıyordum, dönerken de. giderken bilinmezlikti sebebi. Dönerken dostluklar.

alın benden de o kadar hocam...ilk görev yaptığım yer ağrıydı..ama şimdiden çok özledim...özellikle dostluklarını...

benim o kadar güzel anılarım olmadı ama yinede orayı özlüyorum çünkü yeni atandığım yeri hiç görmedim korku var biraz

İlk görev yerim Kütahya'nın Çavdarhisar İlçesinin Demiroluk adlı küçük bir köyü idi. tek öğretmendim. İnanılmaz zor ama bir o kadar da güzeldi. Ağlayarak ayrıldım. (Erkekler ağlamaz diyen halt etmiş). Aradan 4 yıl geçti hala veliler, imam ve öğrencilerimle telefonlaşıyoruz. İlk göz ağrısı bambaşka bir şey...

İlk  görev yerimi unutacağamı hiç sanmıyorum bende bıraktığı izler çok derin..bu  sene 3 senem olacak ama ilk yıl çok farklı oluyormuş.1 yılda o kadar çok paylaşımımız oldu ki öğrencilerle .velilerle ve öğretmen arkadaşlarımla ve halen arayıp sormaları büyük bir keyif veriyor..

İlk görev yaptığım yerde 3,5 yıl kaldım.Bu süre içinde çok güzel anılarım oldu.Ama ben şimdi  biraz traji komik olanı anlatacam.
Yer Van Erciş,Arkadaşım ve ben ağustos ayında yeni atanmışız.Ercişe geldik, öğretmen evine yerleştik, bikaç gün sonra köylerimizi merak ettik.Köy minibüslerinin olduğu yere gidip bi minibüsle, bizleri köylerimize götürüp getirmesi için anlaştık.(2 şerden 4 bin lira verdik bunu da unutmuyorum .yıl 1998).Şoför bizi, önce benim görev yapacağım köye götürdü.İndik arabadan.Okulun sağına baktık soluna baktık, ilgili birilerini sorduk. Kimse yok döndük.Sonra yol üzerinde arkadaşın köyüne uğradık.Yine köyde in cin top oynuyo.Okula benzer bir bina.Etrafında bir tur attık okulun.Pencereden içeri baktık bir levha yatıyo içerde."Bilmem ne köyü tarım kalkınma koop...."Ya bu levha buraya ait değil herhalde" dedik ."Birisi yolda flan düşürdü , köylülerde buraya alıp getirdi" zandettik.Nekadar iyi niyetli ve safmışız meğer.Bizim uyanık şoför köylerden birine götürmemiş bizi.Yakın olsun diye başka bi köyü göstermiş .

aynen hocam.. hele hele bu sene tam bi macera olucak benim için.. şaka gibi olaylar yaşıyorum ve yaşamaya devam edeceğim.. umarımemekliolana kadar da eğitimhaneye bu anılarımı anlatırım

Şuan ilk atandığım yerde görev yapmaya devam ettiğim için heybeme mutlu anıları depolamaya başladım 

Umarım,ayrılırken de hep gülümseten anılarım bana eşlik eder...

İlk görev yerimi özlemle anıyorum.O zaman çalıştığım arkadaşlarımı ve komşularımı unutamıyorum.Göreve başladığım ilk gün müdürümüzün evimize gelip sobamızı yakmasını ve bize öğretmesini her zaman gülümseyerek hatırlıyorum.

Herşey  çok  güzeldi..

ilk görev yerim Erzurum-Hınıs....2002-2004
kura sırasında pek çok arkadaş heyecanla bekliyoruz...hepsine en kötü olarak yakın köyler çıkıyor...sıra bende...sonuç :Erzurum un en uzak ilçelerinden biri HINIS ...beni teselliye çalışıyorlar ama kimse  zaten nasıl bir yer olduğunu bilmiyor...dolmuşa bindik..geçtiğimiz yollar bana hiç ümit vermiyor.ilçeye giriş fena sayılmaz...parke döşeli yollar , sonbaharın müthiş görüntüsü...ağaçlarda bir renk cümbüşü..sarı,turuncu,yeşil....
artık biraz rahatlıyorum.okula geliyorum..müdürün ilk sözü: bizim sınıf öğretmenine ihtiyacımız yoktu ama neyse?!Pek güzel bir başlangıç olmadı.insanın hevesi ilk gün nasıl kırılır iyi çalışmıştı galiba sevgili müdürüm:)...neyse ilk yıl pek de iyi geçmedi.ama ikinci yılım unutulmaz anılarla geçti 1.sınıfta bıcır bıcır öğrenciler,hele esram...anne olmadan anne anne sevgisini yaşamamı sağladı...havanın soğukluğuna inat sıcacık içten dostluklar kuruldu...insanlar dışarı çıkamadığından mıdır nedir doğuda dostluklar daha bir sıcak oluyor...
yani unutulmaz günlerdi...çok özlüyorum...