İlkokuldan Akılda Kalanlar

zil çalınca oynadığımız kovalamacadan duyduğum mutluluğu hatırlıyorum

Almaya gücümüzun yetmedigi ünite dergileri. ..

 Okul açılmadan babamın kafasını şişirerek erkenden aldığımız okul kitapları ve onların muhteşem kokusu...Ve kitap kaplama...

En iyi arkadaşlarla beslenme saatinde piknik yapardık peynir ekmekle.
Çinçan oynardık , bastı kaçtı var mı yok mu diye tartışır küserdik, ögretmenimiz barıstırırdı.
Bilgi yarışmasına kim seçilecek diye heyecandan ölürdük.
Öğretmen bugün bardagını kime taşıtacak diye merak ederdik.(altı üstü bi bardak , ne kadar önemliymiş bizim için)

Yakalıklarımızı annemiz dantelden örerdi.
23 nisanlarda kedi merdiveni yapardık.
Resmi bayramlarda çarşıda yürürdük bando eşliğinde, insanlar pencerelerden bizi alkışlardı, içimiz bi tuhaf olurdu, gururlanırdık.

Kitaplarımı Takvimlerin Arkasındaki Beyaz Sayfalarla Kaplardım. Kalemtıraşım Olmadığında Kalemimi Bıçak Yardımıyla Açardım...

Ton Ton Ali kitapları..(Ne güzeldi.Öğretmeni Adile Naşit'e benziyordu.)

Siyah önlük, ünite dergileri, Anadolu lisesi sınavları, Okul kantini( sadece simit, açma ve gazoz olurdu), kırtasiye, kitap kokusu, daha neler..
Beş yıl beni okutan Öğretmenimle uzun aralıklarla da olsa görüştük, ikimiz de İstanbul'daydık. Hatta ben öğretmen olunca, sınıfıma geldi, dersimi dinledi, cok daha ilginç bişey ekleyeyim, ikinci evliliğini yaptı, ben düğününe gittim:)

Yoksulluk...

derse geçmeden önce okulun girişinde elimizde bardak ile hizmetlinin bardaklarımıza süt doldurmasını bekleyişimiz...3.sınıfta iken mavi önlük çıktığı halde ilkokulu siyah önlük ile bitirmek... sokakta,caddede öğretmenini gördüğünde hiçbir kabahatin olmadığı halde bir yerlere saklanmaya çalışmak ve mahalle arkadaşlarımızdan birinin "öğretmenim, ......... burda" diye bağırarak öğretmenimize oralarda olduğumu anlatmaya çalışması.

Kitaplarımı Takvimlerin Arkasındaki Beyaz Sayfalarla Kaplardım. Kalemtıraşım Olmadığında Kalemimi Bıçak Yardımıyla Açardım...

aynen öğretmenim.

Kitaplar her sene değişmediğinden, ev sahibinin oğlundan alırdım kitaplarımı, kullandıklarımı da kızına verirdim  babam matbaaya götürür kitapların kenarlarınınkestirirdi açmadan bakarsanız yepyenı gıcır gıcır görünürlerdi

Ton Ton Ali kitapları..(Ne güzeldi.Öğretmeni Adile Naşit'e benziyordu.)

bıdık aliyi de unutmamak lazım. o zamanki seri okuma kitapları hayal dünyamızı süslerdi. şimdilerde bir defa okunan kitap paçavra gibi atılma gibi bir akıbete uğruyor

aynen öğretmenim.

Kitaplar her sene değişmediğinden, ev sahibinin oğlundan alırdım kitaplarımı, kullandıklarımı da kızına verirdim   babam matbaaya götürür kitapların kenarlarınınkestirirdi açmadan bakarsanız yepyenı gıcır gıcır görünürlerdi

şimdi kitaplar beleş olduğundan olsa gerek 1.dönem bitmeden kitaplar savaştan çıkmış gibiler

şimdi kitaplar beleş olduğundan olsa gerek 1.dönem bitmeden kitaplar savaştan çıkmış gibiler

ya evet öğretmenim,  bakın benim kullandıklarım 3 elden geçiyordu 4.de bilmiyorum artık şimdi kitapların içide işe yaramaz dışıda

öğretmen dergi aldırırdı çok pahalıydı ben alamazdım.kaynak kitap aldırırdı çok pahalıydı yine alamazdım.hiçbi şey alamazdım özetle çünkü sefaletin dibindeydik.
çok ürkek bi çocuktum o kadar ürkektim ki yanımdaki arkadaşım kim yüzüne bile bakamazdım.1.sınıfın ilk 2 ayı sürekli ağladığımı hatırlıyorum net bi şekilde.beslenmemi ağlamaktan yiyemezdim;öğretmenim gelir saçımı sever öper yalvararak yedirmeye çalışırdı:((( allahım yazarken yine duygulandım