İlkokuldan Akılda Kalanlar

ben hiç siyah önlük giymedim. benim zamanımda mavi önlük vardı. 90 lı yıllarda ilkokul okudum herhalde ondan

sınıfın en yaramazının cantasının uzerıne su dökmustumde benı aglatmıstı:D

İlkokul 1.sınıfım çok garip bir yerdeydi.sınıfıma gitmek için başka bir sınıfın içinden geçmem gerekiyordu.derse geç kalsam 2 öğretmenden özür dilemek zorunda kalıyordum ki bu çok sıkıcıydı
zaten küçüksün,utana sıkıla öğretmenine geç kaldığını söyleyeceksin,bi de ilk sınıfın öğretmenine dert anlat
hey gidi günler ,diyesim geldi  yaşlandık mı ne???

ben köyde okudum ilkokulu. bizim sınıfta hep bir yarış havası vardı. yanlış hatırlamıyorsam 11 kişiydik.sınıf arkadaslarımdan 7 si üniversiteye yerleşti. hepimizde cok şükür meslek sahibiyiz. gelmiş gecmiş en basarılı sınıfıydık herhalde öğretmenimle hala konusuruz. cok severim kendisini. her zamanda takdir ederim. suan hala calışıyor. ilkokula gidecek yasta bir cocugum olsaydı onun okutmasını isterdim.

üstünde arı maya resmi olan pembe renkli ve kokulu ilk silgim yere düşmüştü ilk gün...sınıfımız hizmetli odasından bozma olduğu için çok dardı eğilip alamamıştım, çıkışta da unuttum almayı ertesi gün bir baktım kii silgim yok:)


ben hiç mavi önlük giymedim demek ki bayağı eskiyim:)

ilkokul öğretmenim sürekli bizi bırakıp gitmekle tehdit ederdi yalvarırdık, bu durum onun hoşuna giderdi galiba.sahne 5 yıl boyunca yinelendi

ve saçlarımı beyazlar düşürdünüz derdi, o konuda haklıymış:)

bir de ilkokul 3.sınıfa giderken giydiğim 35 numara ayakkabılarımı unutmuyorum.Yoksullukla rastgele ucuz olduğu için alınan ayakkabılar...ve savcının zengin oğlu Başar'ın koca ayak diye benimle dalga geçişi...canım hala yanar buna...

arkadaşım şengülle yerde bulduğumuz paraya çikolata alıp paylaşmamız haram olduğunu bile bile ve ardından gelen müthiş vicdan azabı...şengül nerde bilmiyorum ama keşke bulabilsem onu..belki hatırlamıyordur bunu ama...


2,5 liraya alınan meybuss ya da eski mo denen dondurmalardan canımın çeekişi alamamak...günler sonra 2.5 lira biriktirip bakkala gittiğimde kalmadı denişi(çünkü kış yaklaşmıştı) ... canımın çoooook çok yanışı...

o nedenle ilk maaşımla çikolata ve dondurma almayı hatta bunu 6 yıldır gelenek haline getirmemi sağladığı için şükrediyorum Allah'a...iyi ki yaşamışım o günleri...ne zaman  bi yoksul çocuk görsem içim donurma ve çikolata için hep ezilir ezilir...insan hayatının bi yerinde mutlaka yaşamalı yokluğu yoksulluğu ..çocuğu olan arkadaşlar  lütfen sadece sizin çocuklarınınz olduğunu düşünmeyin...bakın ve görün...sevgilerle iyi bayramlar

"ilkokul öğretmenim sürekli bizi bırakıp gitmekle tehdit ederdi yalvarırdık, bu durum onun hoşuna giderdi galiba.sahne 5 yıl boyunca yinelendi"

Dinise öğretmenim bunu bizim öğretmenimiz de yapardı. Ondan alışmışım herhalde ben de yaptım

   5. sınıfta köy okulunda okurken  sınıf arkadaşlarımın avladığı bıldırcınları soba üstünde pişirip yediğimiz aklıma geldi..Bir de topladıkları mantarları sobada közlemiştik...
  Bahçede yakar top oynardık ve hep öğretmenimiz (annem) de bize eşlik ederdi.Öğretmenimizi benden başka hiç kimse yakamazdı..
 Kooparatif adı diye geçen mini satış odasında sadece simit ,kalem ,silgi ve kalemtraş satılırdı.Köyde herkes simit alcam diye kuyrukta beklerdi...Şimdikiler yüzüne bakmıyor.Kantinlerde yok yok...Buna rağmen çocuklarda doyum da yok...Eski günlerdeki öğrencilik çok daha keyfliydi..

bir ünite dergisi vardı adı üner ya da güner di hatırlayamadım şimdi onda tombul  kırmızı yanaklı bir çocuk vardı herşeyi bilir yapar zeki bir öğrenciydi güya çok sinir olurdum o çocuğa,çocukluk işte..

ilkokul sınıf öğretmenimi hep rüyalarımda annem olarak görürdüm halbuki öyle çok özel bir öğrencisi değildim o bilmezdi benim onu ne kadar hayranlıkla izlediğimi ve sevdiğimi.
sağ ise allah selamet versin öldüyse rahmet eylesin sevim hocama.

hep öğretmenim gibiolmak ister onu her fırsatta taklit ederdim yıllar sonra öğretmen oldum ama onun gibi olamadım ama şans yüzüme güldü stajımı onunla yapma şansını elde ettim bu benim en değerli ilkokul anım hala öğretmenimi arıyorum

Gerek ailemin gerekse benim ilkokul öğretmenime olan saygımız bende büyük iz bırakan en önemli şey...

İlkokulda arkadaşlarımın çantalarını sıralarına bağlardım.Çok eğlenceli olurdu:) Kabul ediyorum biraz yaramazmışım.

cuma günü istiklal marşını okurduk ve dağılınca hemen harman yerine koşardık.
tatilin gelmesi;ne güzel bir özgürlük..

maaş tatilinin gelmesi ve üç günlük tatil zevki..

birde çok odun kezek getirirdik,heleki nöbetçi olmaya gör soba yakmak çok zordu..

birinci sınıfta canan öğretmenimin evinde yediğim ilk şehir ekmeği( öğretmenimizin oğlu ahmet ve ben reçelli ekmek yemiştik)..

köyüme gelip emek veren tüm öğretmenlere sonsuz teşekkürler..

bazen öğrencilerime ilkokul günlerimden kalan oyunları oynatıyorum,hocamın yöntemlerini kullanıyorum yılsonu  ilkokul resimlerime baktık herpberaber  filan çok güzel oluyor:)

Her ilkokulu okuduğum okulumun önünden geçmemde bahçesinin küçüklüğüne şaşırırım. Öyleki o bahçede patlak yada havası inmiş bir topun etrafında iki-üç sınıfın öğrencileri olarak koşar, şayet bir teneffüste bir defa dahi olsa topa dokunabilmişsek Gol Kralı sayardık kendimizi...