bugün ağlamamak için zor durdum sınıfta..gözlerim doldu artık yeter dedim yaa..31 kişi sınıfım ve bunlardan 7 tanesi ey yi gösterdiğimde el ele,el, a vs vs değişik şeyler sölüyo,daha a dayım ben dün gösterdim a yazıp soruyorum bu neydi diye tık yok..delirdim artık..herkes m,i böle yoksa sorunlular mı bana gelmiş bu kadar anlamıyorum arkadaşlar..zaten bi de türkçe bilmeme durumu var..bence bunlar okuyamıcak yaaa, derste onlara sürekli e l çalıştırıyom teneffüslerde okuma yaptırmaya çalışıyorum,annesiyle ablalarıyla görüşürüyorum,defterlerine notlar yazıyorum,yok yokk yokk...ne yapıcam daha inanın yoruldum
(( bigün mehmet ya da yaşar ya da deryaa derken başlıcam ağlamaya sınıfta...
Hocam ben de bugün 3.derste sinirimden ağlamamak için zor tuttum kendimi. Sandalyeme oturup kara kara düşünmeye başladım onca emeklerin nasıl ziyan olduğunu. Ve tahtaya bugüne dek öğrettiğimi sandığım heceleri "te" ye kadar yazdım ve bunları okuyamayanı bugün göndermiyorum, bu gece burada yatarız, ancak okursanız gönderirim dedim. sınıf başkanım da dahil 5 öğrencim ağlamaya başladı. Hele biri vardı ki hıçkırarak "öğretmenim karnım ağrıyo, ben eve gidecem" demez mi, ben de onunla beraber ağlayacaktım az daha.
Birkaç tanesi yanıma gelerek kulağıma hepsini söyleyince moralim yerine geldi. Ben de " haydi beraber söyleyelim o zaman" dedim de hepsi heveslenip bir güzel okumaya başladılar. Yoksa hıçkırık, ağlama seslerinden bir şey yapacağımız yoktu. Bu da onlara iyi bir ders oldu. İşlediğimiz derslerin o güne has olmadığını, daha sonra da karşılarına çıkabileceğini unutmazlar artık.