okuls hocam bende aynı durumdayım duygularımız aynı iyilrrin suçu ne acaba diye düşünüyorum kötülerin ya annesi yok boşanmış ya anne baba ayrı ya öğrenci devamsızlık yapmış yada anne okuma bilmiyor yada sorunlu bunlar uğraşacağım derken iyilerde kötülere uymaya başladılar kötü öğrenciler yaramazlıktan başka bir şey düşünmüyorlar bu sınıfı isteyerek aldım 38 kişiler artık ne yapacağımı bilmiyorum artık efsana geri geldi deyip 7-8 seneki halime döneceğim basacağım dayağı o zaman kuzu kuzu öğreniyorlar hocam an iyisi hece tablosunu ve sesleri verip hece çalışması yapmak
ben iyi öğrencileri kötülere değişmeyeceğimi bu dönem velilere sene başında defalarca anlatmıştım söylemiştim...şimdi de onlara kaldı iş...sizin de dediğiniz gibi efsane geri döndü
mü yapsak acaba
şimdi geçen yılları hatırlıyorum da biraz sabi kızgın ve de tehditkar olduğum anlarda çocuklar en azından dinlerlerdi derste...acnak şimdi höt desek veli aman hocam çocuk sizden korkuyor da ondan gelmiyor ondan çalışmıyor gibi sözler sarfediyor...valla ben 1.sınıfta öğrenci iken sadece 1 defa öğretmenim bana tokat attı ondan sonra ben sınıfın en yaramazı en haylazı en işgüzarı ders dinlemezi kendime geldim a yı bile okuyamayan yazamayan ben sınıfın ve de öğretmenin en gözde öğrencisi oldum 2 ayda...şimdi bakıyorum da çok mu zekiydim diye,ama hayır diyorum...şimdiki öğrencilerin zekalarına bakıyoruz genelinde sorun yok ancak sınıfın geneline baktığında da okuyan sayısı az...sorun ben de mi diye çok sordum kendime aldığım cevap hep hayır sorun ben de değil oldu...ilgili aile ile ve de derste merak eden çocuk öğreniyor...hece tablosuna bile gerek kalmadan takır takır okuyan öğrencime baktım devam sorunu yok aile ilgili çocuk meraklı eh biz öğretmenler de elimizden geldiğince değişik etkinliklerle bişeyler anlatıyoruz böyle olunca da çocuk hemen kapıyor...tam tersi olunca da sonuç ortada işte...sorun bizde değil...bunu 8 yıldır her sene görüyorum ve daha iyi anlıyorum...sorun hep başka yerde...
şimdi mesela bugün de hecesini yazdık okutturdum/inanın bir ders saati bunu yaptım) sonra dedim ki bana dede yazın düşünün kaç kişi yazdı(42 den 26sı tam 5 tanesi 1 ses eksik 5tanesi 2 ses eksik(nasıl becerdiyse artık) 5 tanesi de hiç bişey yazmadı...de yi bile yazmaz mı insan ya....bir saat de de de de de de de de de de de demekten şuan çenem sızlıyor sol tarafım tutmaz oldu...bakın diyorum ki zekalarında (2 tanesi hariç problem yok.....ama bir çocuk koskoca bir ders saatinde eğer yek bir hece öğreniyorsa ve onla oluşturulan cümlelerde de dede kelimesi 10 defa geçiyorsa biz de bunu sınıfça 10 defa okutup her öğrenciye de tek tek okutmamıza rağmen öteki derste dede yaz deyince eğer bu sonuç çıkıyorsa ben bu işi bırakıyorum
desem de inanmayın çünkü dedim ya sorun ben de değil...sorun çocukta sonra da ailede...çocuk yazarken okurken kapıya pencereye havaya duvara bakıp okuyorsa anlatırken dinlemiyorsa yapacak bişey yok...ben okumayanı suçluyorum dikkat edin okuyamayan demiyorum okumuyor okumuyor çocuk benle inatlaşıyor resmen
sinirim bozuk filan sanmayın haaaaa
valla bu saatten sonra sinir filan bozmam...ben öğrenene göre hareket ediyorum...öğrenmeyen (bakın öğrenemeyen demedim) çocuk adı üstünde öğrenmek istemiyor..eh ben de zorlamam böyle çocuğu...bugün bir öğrencimin ablası bana dedi ki kardeşim artık okula gelmeyecek
benim verdeceğim cevabı merak ederseniz aynen şu oldu : ben kardeşinin kara kaşına kara gözüne hasta değilim zaten öğrenmeye niyeti yok...gelmemesi onun adına iyi
dedim...gayet de güzel bozuldu...bunu aynen annesine de iletmesini söyledim(bu annesi de oğlum evde öok güzel okuyor yazıyor herşeyi diyen annelerden
varın artık siz düşünün böyle anneyi ve de çocuğunu...eğitim şart ama önce ailelere...çocukları eğitebiliyoruz ama anneleri ababaları maalesef eğitmekte geç kaldık...ağaç yaşken eğiliyor...seneye 25 öğrencim ile 2.sınıf okutmanın tadı da başka olucaktır
özel okul gibi
