1. Sınıfın ilk dönemi genelde tanışma ve tartışma dönemi gibidir. Siz öğrencinizin her gün neye tepki verdiğini, o da sizin neye kızdığınızı anlamakla geçer.
Yetişkin insan evliliklerinde bile bazen seni yanlış tanımışım sözünü kendimizden çevremizden duymuşuzdur.
Aradaki fark biz büyüdükçe çok daha seçici oluyoruz. Çocuk ise adı üstünde çocuk, sizin kızmanıza ses etmiyor. 1 teneffüs sonrası, altı üstü 10 dakika sonra, sanki dün ona bağıran kızan siz değilmişsiniz gibi sizi gülümseyerek sevdiğini söyleyebiliyor.
Sonra da biz kendimizi üstün görme engelimizden nasıl sıyrıldığımızı düşünüp, yarına biraz daha çitilenmiş halde derse giriyoruz.
İyi düşününce, her yıl yeni bir kendi çocuğumuz olsa gene de hiç biri bir birine benzemeyecek.
İşte bu yüzden çok da kasmamak lazım, sisteminizin doğru olduğunu düşünüyorsanız, binlerce kere de yeni bir sınıf okutsanız, gülümseyin, hepimiz biliyoruz ki hepimizin ihtiyacı var.
Bu bir alışma dönemi, onlar bize, biz onlara