ah hocam çok haklısınız, işte asıl sıkıntı biz öğretmenlerde hemencecik olsun diyoruz.
Şüphesiz ki ol deyince olduruveren yüce mevlamızdır. aslında kendi yaşamımza baksak okuma yazma sürecinin de yaşamdan farklı bir yanı olmadığını anlaycağız.. doğumdan bugünlere gelmemiz hemn mi oldu.. aksine
ben ilk okula başladığım günü hatırlıyorum, düz çizgiler çizmek için öğretmen sırtını döndüğünde yukardan aşağı cetvelle çizip silgiyle bağlantıları sildiğimi hatırlardım..
yavaş gibi gözüken su gibi akan çocuksu yıllarımız..
günün mesajı:
bugün okul yoktu bize. markete baktım. sonra daldım
yazıları yukardan aşağı ters okudum.
bak dedim onlarda benim gibi abuk sabuk okuma yapacaklar..
gören delir di mi diyecek:) bunlar
sonra kendi kendime ya gözümün gördüğü her yerdeki yazıları bilinçsizce okuyabiliyorum dedim
ee dükkana gelen en cahil aadam da en akıllı adam da okuyor.
bu çocuklarda okuyacak sorun nerde dedim..
sorun biziz.. sabretmeyi bilmiyoruz.
şimdi anlıyorum kaplumbağalar niye çok yaşar..
biz bu sabırsızlıkla stresle erken yaşlanırız.. benden demesi..