Düşünüyorum düşünüyorum.
Okuması yavaş, diktesi sorunlu, ilerlemeyen öğrencilerimin veli ilgisinden evvel davranışları problemli.
Davranış sorunları yüzünden derse odaklanamıyor.
Devamlı ayakta, kızsam ceza versem sırıtıyor, tüm sınıf da onunla birlikte sırıtıyor kopuyoruz.
Bu kez ben krize giriyorum, öyle ağır şeyler söylüyorum ki bir kaç iyi öğrencim üzülüyor, gözleri doluyor. O sorunlular en fazla susuyor. Utanma duyguları bile yok.
Kaç ay oldu, bu davranış sorunlarını nasıl kaldıracağım önerileriniz var mı arkadaşlar?
Canı yazmak istemiyor, yazmayı sevmiyor diye tüm günü oyalanarak geçiren 6 tane var rahat.
Ayakta, orada burada.
Yapma etme diye boğaz patlatmaktan yoruldum.
Tenefüse çıkarmama cezalarım bile etkisiz.
Diktede yazamayan çocukların yarısı, istemediği için çabalamadığı için yazamıyor.
Velilere sorsanız ilgileniyoruz diyorlar.
Çok yumuşak bir öğretmen de değilim, benimkiler gerçekten keyfine düşkün, arsız, çoğu parçalanmış aile ya da okuma yazma bilmeyen aile çocuğu zaten..
41 kişilik sınıf okuttum hepsi okudu yazdı.
İlk dönem bitmeden bir hafta evvel sesler bitmişti o zaman da.
Şimdi gerçekten daha yavaşım, mevcut da daha az.
İlk grupta her harf üstünde 1 hafta durdum sonra diğer seslerde en az 4 er gün.
Sene başından beri bir gün rapor almadım, hasta hasta gittim dersime.
Ben istemiyorum, bana dokunma gezeyim, konuşayım, takılayım kafama göre diye bakan çocuk dolu sınıfta.
Nerede hata yapıyorum bilmiyorum 
Maalesef bu sorun hepimizin sınıfında gözleniyor hocam.yeni nesil hevessiz, isteksiz, şımarık, nazlı, zora gelemeyen, sınır bilmeyen, kural tanımayan cinsten.ama bu durum onların değil ana baba tutumlarının sonucu.artık herkes evinde birer prens ve prenses yetiştiriyor.çocukların dokunulmazlıkları var sanki.bi kısım çocuklar ise dayak arsızı olmuş, okulda öğretmenin disipline etmek adına koyduğu kurallar ya da cezalar işe yaramıyor.
Ana babalar sizler, bizler bu çocuklara neler yapıyoruz?
