Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

gülden hüzünler yonttum kendime
uzak şehzadeler çağırdı adımı ilkin
öyle  uyandım ki sana hal-i berrak
hiç düş konaklamamış uykularda
talazlandı  kuytularında kalbim
kim verirse meylini sana
eksilir kapısında güz boran bilirim
yığılır evine bahar gül gülistan
benim ruhumun uğraklarında üryan çizgiler açmış zaman
senin yüzünde soluklanır nice nisan
sen bir şarkısın radyoda cıvıl cıvıl
sabahı kuşanan
ben gülün kıvrımlarında suskular yetiren  aşka mı mağlup sana mı bağban
sevda kalbime kök salmış taflan
merhamet sen misin zümrüt
 rengi koyu orman
ve sen hangi şehirdeysen özlemi kutsuyorsun
yürekevimin payitahtından
alışırsam yokluğuna kalbim hazan
sen bir şiir olsan saçların aşka ayarlı
kim okursa seni benden başka noksan

Bir  hecede bin heder ola.
Uzamasın ahı  vahı diye.
Ağzına  kelamın güzelli dola
Sonunda sabrına müjde hediye.

Çıkmadık canda vardır umut
Doğruyu söyle yanlışı unut.
Vicdanın verecek sana komut
Açılmadık yaralar şifadır diye.

Vardan yok’a savrulmayan
Hiçlik te  kaybolmayan
İlelebet baki
Mehtaptan süzülüp aydınlığa çıkan
Yarına /yarım kalmayan
Yası tutulmayan bi aşk söyle bana!

Yoksun ya
Şiir ondan...

Olsan
Şiir...

sen bana yine çiçeklen niceden
tüy çeker gibi baharlar şiirden
bir kuş kanadında asi mavi
sabahlar kuşanıyor hayat en inceden."

2.344 güneş sensiz doğdu
Senin yaşadığın dünyada yaşadığımı fark edeli

Issız bir sokakta yürüyen yitik bir adam
Düşten düşen bir aşık
Suda suretine gören gezgin
Titrek bir elle duaya duran  insan
Nerede karşılaşır dersiniz ?

Bir güzeli sevdik,
Bir de güzelliği...
Yüreğimiz en saf halindeyken
En zor süzgeçlerden geçer
En karanlıktan
En doğru yolu seçer.
Kahrolası yarışta
Modasına,havasına,
Egosuna tutsaklar
Çıkar sokağa
Kendini malla aklar.
Can çıkar huy  çıkmaz
 Bir hesap ki
Boş almaz
Dolu taşmaz..

Sağımda gecemin rehberi hüzün
Solumda,boş duvarlarda sensizliğin yankısı
Gittiğinden beri yeni doğmuş bi bebek gibiyim
Her şeyi ilk defa kulak vererek,yaşayarak öğreniyorum
İki satır yalnızlık
Bi ömre sığmıyor...

unutmayı unuttuğum doğrudur...
yağmur olduğumu unutmadığım kadar...

aslında her insan şairdir...
ama sadece çok azı şiirdir...

Senin için de ıslandım bugün,
Düşen her damla,
Seni getirsin bana
Gitmesin bir daha...

Bir  eli yağda
Bir eli balda
Göçmeyi düşünmeyenin..
Gönlü dağda,
Aklı firarda,
Aşka düştüm diyenin.
Biri kayıp,ötekini sayıp
Düşünmez olmuş koca bir ayıp
Dünyayı sırtının üzerine koyup
Kolay mıdır balı zehirli yiyenin.
Suya dokunmaz
Sabunda kayar
Diline vermeli güzel bir ayar.
Ey sahte  mutluluk
Artık aslını çağır
Yük belli, göç çokk ağır..

Gene geceydi
Gene yoktun
Gene sabaha asır vardı...

Şiir bu kadar.

kuşları göğsünde çırpınan bir hayat
kimse anlamadı kimi vakit
güze kurulan şiir defteri
yetmedi günü uyandırmaya aşk
ödünç kelimeler aldı  hayat
delilleri dağılan güz tütüyor bacadan
bahçe yarım yama aldık bahar
dağlan kalbim yokluklara
adım anılmasın yüzümdeki çizgiler
nefti ayrılık..