Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

 Yolu unutmadım, kini tutmadım,
Selam verdim yüreğimdeki kuşa..
Boş yere kendimi  öyle avutmadım
Yoruldukça, sarıldım karşımdaki yokuşa...
Nabzımı tutan anlarda  göğe baktım,
Ayaklarım kaymasın diye  kora aktım
Bir ad buldum bendeki nakışa...

bir sayfa açtım
hiçbir kitapta anılmayan adımı
google'da arattım
içli türkülerin boynuna astım
günlerin soğukluğunda

topladım saçlarını kötümser günlerin
zamanın kelimesizliğinden geçip
bir pencere açtım
gül benzi solan aşkın
'bu da geçer' durağına

bıldır bu vakitlerden geçtim
zaman sarkacı uzamadan
bıldır bu vakitlerden gençtim
bir kanat açtım
guguk kuşlu saat uçarken içimde

yalnızlığın mevcudiyetine selam!
okul dönüşü dantel yakasını çözdüğüm
mutluluk dünlerimi dalıp giden gözlerime astım

İnsan, ömrüne hapsedilmiş bir varlık,
büro kağıtlarına sığınmış bir kimlik,
ısrarla "yalnızlık ve tükenmişliği" şiirleştiren şaşkın bir yaşam coşkusuna sahip. 

Derin şiirlere nefes
Maskelerin koruduğu yalnızlık mimikleri
zamane ayinesinde
Virüsün virdi durur

Güzelliğin görecesine ayaküstü rüyalar görebilmeyi dilemem

Şehrengiz kalabalıklara karışır bazen
Çıkmış sorular diyarından gizine az rastlanan  bir soru gibi oturur zihnime hayat


Genetiğiyle oyalanıp duran ey
Çalışmadığın yerden mi geldi şiir?

Benim deme hiçbir zaman
Gün gelir en yakınındaki el olur
Duygular kilometrelerce sürüklenir
Tutamazsın..
Hızlı trene bakar gibi
Sadece bakakalmaktır nasibin..
Ne yol ne  yoldaş  ne araç
Yüreği avutamazsın...
Sır dolu yarınlara
Ser vermeye hazır değilsen
Kavuşamazsın...
Misafirsin ;
Yerini bil ve bul
Hoyrat  maskelerin ardında
Belki seni bekler
Hüzün dolu bavul..

Bir gemi Samsun'a gidiyor
İçinde atam içinde kurtuluş var
19 Mayıs'ta bir güneş doğuyor.
Işığında aydınlık  gelecek var..

Tören bende kendi yazdığım dörtlüyü panoya yapmayı düşünüyorum

Mevsime ayarlı duygular
Yediverene  vurgun.
Her varlıkta bir nakış
Her yürekte farklı bakış..
Anlamı değiştiren  anılar
Birbirini kovalayan
Aylar,  yıllar..
Dünü sakladıkça filizlenmiş
Yüreklenmiş  yükselmiş..
Leyleğe  yuva,
Kuzuya ova...
Her canlıya bir bahar gelir,
Üşüdükçe yüreğine serpilir...
Kucaklar onu yeşilin her tonu
Bakarsın seni sarar uyumu..

Sen misin ben mi
Elif mi Renk mi
Zannetme ki sesi
Benzemez kimse sana
..... ....

Biraz Mutluyum
Zannettim ki
Hep mi sıkıntıdayim
Oysa ki
Ben
Ulaşılmaz bir zirveymisim

Ya sonra dedim
Sabret !
Gör!
İşit!
Dedi…
Daha sonra dedim....
Yüreğinin kapılarını kapama
Gönül gözünden gör
Çiçeğin diliyle konuş benim ile
Herhangi bi yağmur damlasına ilham ol
Toprak sen koksun dedi

Burnumda tütmesin hiçbir  koku  dedim……

Bu düzen, bu  bakış sen değil,
Aynada başkasın , sokakta başka..
Silkelen, yan ,kavrul  devril
Yetişemezsin   yüreğindeki  aşka.
Sahne değil hayat alanı
Aldın mı helâl olanı
Beyhude dolanı dolanı
Erişemezsin , zaman  başka..
Söz başka ,öz başka , biz başka
Benim diyemezsin 
Taşıyamadığın aşka..
Her gün bir veda
Bir mendil ,bir göz,
Doğrunun  cevabı ,haramın günahı
Alıyor durmadan,anlamayan   ahı..

Bilinmeyenli bir denklemle
Taşları eksik  oyun gibiyiz.
Eksik umutlar,
Eksik bulutlar,
Eksik duygular,
Eksik hayatlar..
Eksik aynaki yüz;
Gölgedeki buz,..
Ömrün finaline doğru;
Hep eksik biz..

BÜYÜKLERE ÇAĞRI
Dinleyin büyükler
dinleyin bizi
tüm çocuklar bilir
sevmeyi, sevilmeyi
kendinize saklayın
                 öğütlerinizi

Kavgayı sizden öğrendik
ve korkuları,kuşkuları
ezberledik
niçin aldınız bize
tankları, tüfekleri
               kurşun askerleri
istesek de istemesek de
kendinize benzettiniz
                                bizleri

Yalancıktan savaşmıyor
yalancıktan öldürmüyorsunuz
                                   çocuklar gibi                                                 
barış, dostluk  ezgileriniz
       ve bitmeyen ninnileriniz
                 avutmuyor  bebelerinizi

Dinleyin büyükler
dinleyin bizi
bir zeytin dalı arıyorsanız eğer
izleyin körebelerimizi

Demincek küssek
şimdi barışırız hemen
koşar, oynar,güleriz
unuturuz her şeyi
duymayız kimi kaka sözlerimizi
kimi ayıplarımızı görmeyiz

Bizim kalelerimiz kumdandır
silahlarımız çamurdan
hoşgörüyle yoğrulmuşuz
ekşimeyen hamurdan

Dinleyin büyükler
       dinleyin artık bizi
çekin üstümüzden iğnelerinizi
tüm çocuklar bilir
             sevmesini sevilmesini
kendinize saklayın
                            öğütlerinizi
                                           Abdullah DEMİREL
                                        Matematik Öğretmeni

Engelliler Haftası, bizlere hatırlatsın sağlığın en büyük hazinemiz olduğunu
GERÇEK MANADA ŞÜKRÜ HATIRLAMAK ÎÇIN kulak verelim onlara bakalım gerçekten engelliler miymiş?


       ENGELLİ MİYİZ?

Engelli diyorlar bana,
Dayanamıyorum artık buna.
Anlatacağım birazdan sana,
İnanacaksın engelli olmadığıma.

Kaza sonucu kesilmiş ellerim,
Ayaklarımla yemeğimi yerim.
Onlarla suyumu içerim,
Olmuş bana ayaklarım, ellerim.

Ben de engelli bir insanmışım,
Doğuştan yokmuş ayaklarım.
Dizlerimle yol alırım,
Sonuçta gideceğim yere varırım.

Gözlerim görmüyor benim de,
Kör olmuş onlar, damdan düştüğümde.
Zorlanırdım başlarda yürüdüğümde,
Şimdi kolay artık, kulaklarımla gördüğümde.

Patlayınca bomba yanı başımda,
Sıkıntı var benim de kulaklarımda.
Konuşanların dudaklarını okuduğumda,
Mutlu oluyorum onları anladığımda.

Ben de menenjit geçirince küçükken,
Doktorlar yaşamaz bu demişken.
Kekeme olup, kurtulmuşum o illetten,
Bıkmışım bununla dalga geçen milletten.

Şimdi söyleyin bakalım, biz engelli miyiz?
Siz de birer engelli adayı değil misiniz?
Bizlerle yakından ilgilenirseniz,
Bizleri çok mutlu edersiniz.

                                21.03.2018
                                   

Dost başa, düşman ayağa
Ben her daim sana
Esmer teninde iyi duran aşk
gümrah ırmakları yeşile sala
Günlerin boynunda uyusa akşam
Büyüsün büyülesin özlem
Yorgun bir kuğuyu yeşil
çırpınışlarda bulup buluştursa
Bu hepsinden bir avuç koyup
tartmak gibi alın yazısında
Kelimeler klavyede yorulmasa

Günler çıkmaz sokaklara uğraması
gibi yolun sonuna alın terine ekmek
esmer tenine ayrılık bulaşmasa
Uzun şiirler kısalan günler
mırıldanmalar kalp yetersizliği kala kalmasa!