BABAM
Şiirimin konusu babam Mehmet,
İnşallah mekânın olmuştur cennet.
Yaptıklarını unutursak ederiz ihanet,
İnşallah Allah’ım eder sana merhamet.
Hayatında hep gösterdin bize doğru yolu,
Hayatımızı kazanmak için ise okulu.
Bizi büyütmek için denerdin her yolu,
Kesik bir parmakla kurtarmıştın sol kolu.
Köyden göçmüştün 1975’te Erdemli’ye,
Tarla etmek için kırmıştın dev kayaları ölesiye.
Sera, limon bahçesi yapıp, inekler beslerken,
Tüm bunları yaparken de ömrünü tüketirken.
Elli beş yaşlarında yakalandın bir derde,
Derman aradık beş yıl boyunca her yerde.
Ama Allah’ın da bir hesabı vardı ötelerde,
Allah’ın biçtiği ömür, bitmişti 20 Aralık 2000’de.
İnanıyorum ki öbür dünyaya imanlı gittin,
Ölmeden önce anneme son sözünü söylemiştin.
Son anında şeytanla mücadele etmiştin,
Son söz olarak; “Beni kıbleye çevir.” demiştin.
Hayran olduğum özelliğin ileri görüşlülüğündü,
Unutmuyorum söylediklerini, sanki daha dündü.
Yarın 20 Aralık, şimdiden ufukta göründü,
Hatırlıyorum da hayatımdaki en acı gündü.
Yaşadığım sürece unutmayacağım yaptıklarını,
İnşallah helal etmişsindir tüm haklarını.
Ne yapsak hiçbir zaman ödenmez hakların,
Yazamayacağım daha fazla, inanılmazdı yaptıkların.
19.12.2012
Mekânını Cennet eylesin Rabbimiz.
İnşallah bizler de hayırla yâd edilen kullardan oluruz...
