Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

YİNE SEN
Günle doğarsın her sabah yeniden,
Düşersin yola şikayet etmeden,
İçindeki volkanı tüketmeden;
       Ömrü aşınıp yüreği dolan sen,
       Ey Kaf Dağını süsleyen öğretmen.
Koş çocuğum,koş ikinci yuvana,
Seninle dolan zaman ve mekana,
Taşsın çiçekler,taşsın dört yana;
       Ülkeden büyük gönüllere padişah sen,
        Ey saçlarında kahır dokuyan öğretmen!
Beynin alimisin,sevginin ozanı,
Gezdirip diyarları,hep hasret bozanı.
Elinde kaynıyor ilim,irfan kazanı;
        Kin nefretten arıtan yine sen,yine sen;
        Ey eserine aşkı nakşeden öğretmen!
Sevdalısın bu yoldaki akışa,
Sevdalısın çocuktaki bakışa.
Her derste çıkıyorsun yokuşa;
       Sen en sevdalı,en güzeli seven;
        Yoluna gençliğini veren öğretmen!
Karnede umutlar yaprak yaprak dökülür,
Çocuksuz okulda senin boynun bükülür.
Birlik beraberlikle nice dertler sökülür;
        Her EYLÜLde yeşeren yine sen yine sen,
        Gönüllere binbir renk verensin öğretmen!
Bir yurt var emektar gözlerinde,
Büyük gelecek umut veren sözlerinde,
Evreni kucaklayan koskoca yürek sende,
         En yıkılmaz kale yine sen yine sen;
         Maziden atiye köprü kuran öğretmen..!
Doğunun soğuğunda yapayalnız üşüdün,
Milletin derdini hep kalbinde taşıdın,
Yedi bölgede yedi iklim yaşadın;
         Fakiri zengini bağrına basan SEN;
         Ey ömrüne ömür sığmayan ÖĞRETMEN!!!!

Kasım 2001 Aybastı

Şairler, söz sultanlarıdır; hekimler saltanatlarını vücut üzerinde kurarlar; şairlerin dil güzelliği ruha zevk verir; hekimlerin özverileri hastaları iyileştirir.

İbni Sina

ÖĞRETMENİM BEN

 
Öğretmenim ben,

Gidilmez denilen yerlere giden

Razıyım bilmesin kadrimi kimse,

En sarp yokuşları düz edenim ben.

Tenimde yılların yıpranmışlığı,

Maziye gömenim ben karanlığı.

En son ödevimi verene değin,

Ne bir insan, ne bir kedi, ne bir köpeğin,

İstemem değmesin ayağına taş.

Merhamet denilen şey benim arkadaş.

 

Cehalete karşı savaş açanım,

Anayım, babayım, ışık saçanım.

Ne zorluk, ne yokluk yıldırmaz beni,

Işıklar içinde güzel ülkemi,

Maviye boyayıp öyle uçayım.

 

Ben öğretmenim,

Ellerim tebeşir, yaşım hep çocuk.

Ne etsen de gelir bir gün yolculuk,

İstemem ne varlık, ne mülk, ne para..

Merhabanız yeter şu bahtiyara.

 Sinan Taş

ÖĞRETMENİM BEN

 
Öğretmenim ben,

Gidilmez denilen yerlere giden

Razıyım bilmesin kadrimi kimse,

En sarp yokuşları düz edenim ben.

Tenimde yılların yıpranmışlığı,

Maziye gömenim ben karanlığı.

En son ödevimi verene değin,

Ne bir insan, ne bir kedi, ne bir köpeğin,

İstemem değmesin ayağına taş.

Merhamet denilen şey benim arkadaş.

 

Cehalete karşı savaş açanım,

Anayım, babayım, ışık saçanım.

Ne zorluk, ne yokluk yıldırmaz beni,

Işıklar içinde güzel ülkemi,

Maviye boyayıp öyle uçayım.

 

Ben öğretmenim,

Ellerim tebeşir, yaşım hep çocuk.

Ne etsen de gelir bir gün yolculuk,

İstemem ne varlık, ne mülk, ne para..

Merhabanız yeter şu bahtiyara.

 Sinan Taş

.

Yeniden keşifte çokları, ilk heyecanla
Mündemiç hislerle örülü madenlerini
Yürekler hazsız, suretler renk atmada
Yılların sorgusuz asiliğinde aramakta
Durarak koşan insan, firarlık günlerini

Adına münhasır olmalı hayatın
Varır vehmiyle saygıyla tadın,
Bin selâm almaya başlamışsa adın
Yürür gidersin  yoluna eyvallah
Sana güzel nazar eder  Yüce Allah..

Gafil olmak egoyle kibirle pişer
Az insan çok  yemekle şişer
Hilm ile süslenir aciz beşer
Ne versen önüne öyle çıkar hayat
Acz ile  yürümez, metodlar bayat..

MAVİ GÖZLÜM
Mavi gözlüm Kocatepe’de gürledi,
“İlk Hedefiniz Akdenizdir İleri”
Emrin önünde dağlar eğildi,
Kıvrım kıvrım yollar düzlendi.

Kahraman Mehmetçiklerim,
Ayakta çarık, elde pala,
Göğsünü gerdi zalim kurşunlara.
Yalın ayak devam etti yollara.

Elifim daha dedi,
Dağlar kağnı sesiyle inledi.
Yürüdüler düşman üstüne,
Cenneti hayalinde görmüşcesine.

Hiçbir şey duramazdı azmin önünde
Günlerce yürüdüler toz toprak içinde,
Düşman için eceldiler de
Bu güzel vatanımızı bizlere hediye ettiler ya.

Bilin hele Atamın kıymetini,
Bizlere hediye etti bu cenneti,
Düşman ve ahvalisi
Sürüne sürüne gittiler ya.

Ramazan ÇOBAN
30/08/2021

                     BABAM

Şiirimin konusu babam Mehmet,
İnşallah mekânın olmuştur cennet.
Yaptıklarını unutursak ederiz ihanet,
İnşallah Allah’ım eder sana merhamet.

Hayatında hep gösterdin bize doğru yolu,
Hayatımızı kazanmak için ise okulu.
Bizi büyütmek için denerdin her yolu,
Kesik bir parmakla kurtarmıştın sol kolu.

Köyden göçmüştün 1975’te Erdemli’ye,
Tarla etmek için kırmıştın dev kayaları ölesiye.
Sera, limon bahçesi yapıp, inekler beslerken,
Tüm bunları yaparken de ömrünü tüketirken.

Elli beş yaşlarında yakalandın bir derde,
Derman aradık beş yıl boyunca her yerde.
Ama Allah’ın da bir hesabı vardı ötelerde,
Allah’ın biçtiği ömür, bitmişti 20 Aralık 2000’de.

İnanıyorum ki öbür dünyaya imanlı gittin,
Ölmeden önce anneme son sözünü söylemiştin.
Son anında şeytanla mücadele etmiştin,
Son söz olarak; “Beni kıbleye çevir.” demiştin.

Hayran olduğum özelliğin ileri görüşlülüğündü,
Unutmuyorum söylediklerini, sanki daha dündü.
Yarın 20 Aralık, şimdiden ufukta göründü,
Hatırlıyorum da hayatımdaki en acı gündü.

Yaşadığım sürece unutmayacağım yaptıklarını,
İnşallah helal etmişsindir tüm haklarını.
Ne yapsak hiçbir zaman ödenmez hakların,
Yazamayacağım daha fazla, inanılmazdı yaptıkların.                                           
                                  19.12.2012                                       

Merhabalar daha öncede buna benzer bir soru sormuştum şiir yazıyordum ama cocuk kitabı yazmaya da başladım daha doğrusu niyetlendim yazıyorum bu konuda nasıl bir yol izlemeliyim

Bu gidişler yol değil
Bükülür sümbüller,güller laleler..
Kalanın hâli hâl değil
Yıkılır durur yüreğindeki kaleler...

Gecemiz güne döndü,
Günümüz geceye..
Birliği hedefler böldü
Satıldı,atıldı iki heceye...

Babamı özlersem, aynaya bakıyorum
Kendimde babamın aksini görüyorum

Neyi çok sevsek imtihanımız olur,
Gün geceye döner, neşe hüzne..
Her endişede boynun bükülür,
Emeller ,hevesler gelir dize...

Ben e uzak,sen e yakın
Bir vatandır  iç dünyamız.
El e uzak  , biz e yakın
Masal olur her rüyamız.
Söyler vuslat türküleri
Gezer doya doya illeri
Hüzünde dolar elleri
Misal olur tüm dünyamız..

Gün sana doğdu bugün.
Ufuk masumluğunca kızıl,
Sabah gözlerince serin.

Gün bana doğdu bugün.
Yaşamak varlığınca anlamlı,
Sevmek yaşamak gibi seni...

Ankara-2003

Bir hikaye yazalım
Yeniden
Ve en baştan,
Saygı olsun temeli
Ve tabi ki sevgi.
Hep el ele
Ve diz dize
Gülümseyerek yüzlerimize.
Bir hikaye yazalım
Yeniden
Ve en baştan.
Hoşgörü olsun temeli,
Büyütmeden hataları
Küçültmeden erdemi
Ve yeşerterek birbirimizi.
Bir hikaye yazalım birlikte