Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Mecnunlar ah çeker ,Leylâlar ağlar
Aşkı ele gittği zaman.
Duman çöker,yas tutar dağlar
Ferhat ın gücü bittiği zaman.
Masum sevdalar edepti, edipti,
Nerde güzel varsa  yüzler değişti.
Yaşanan gerçekti masala çevirdi,
Temiz duygular  yok olduğu zaman.
Yabancı oldu has komşular
Sınıfta kaldı Mecnunlar , Leylâlar..
Herkes kendi keyfine düştü,
Mirası  hak etmeyen bölüştü...

Ön yargıyı kırmak atomu parçalamaktan güçtür!

*Her güzel duygu
Azaldı zamanla.
Edeple kalmak  zor,
İyi niyet göründü hor.
Mütevazilik avanaklık
Kötü sevmek uyanıklık..
Sevdalar sözde kaldı.
Gözler hep boşluğa daldı.
Oysa hepsi geçecek bir gün
Uyuyan nefisler sürgün..*

Ben bir garip şairim
Mısralarımla tutunurken hayata
Öksüzlüğün yetimliğin bağrını deldim
Nice hanları  saraylları yapa geldim de
Sığamadım yürek ülkesine
Benlik gölgesine...
Bütün mirasım;
Bir kalem bir kağıt..
Günümü ağlatan
Hazin bir ağıt...
Yar oyalı türküleri dilime bağlayıp
Aştım yürek ülkesinde enginlikleri.
Sığamam artık satırlara.
Susmak gölge, sevmek Güneşim
Gecede gitmeyen aydır evim.
Yildızlrda kaç katlı saray kurdum
Ölümle sevda arası
Benim yurdum...

İzmit--2018

Rengi soluk ipliklerle işlemişiz geçmişi,
Tadına varamadan,
Lezzetine doymadan,
Hep acıyı katık etmişiz soframıza.
Günler geçip ardınsıra bakınca
Yazık etmişiz
Yüzümüzdeki ve ellerimizdeki her kırışığa.

                                              Fatmaneva

Kelimeler kırık dökük kendim gibi
Yol şaşmış ,akıl karışmış divaneler gibi
Söz bitmiş, fer sönmüş ölüler gibi
Kim ölü ,ben mi mezardaki mi

.

.......
Geceler daha solgun artık,
Acılar daha yakın...
Bir yerlerde ümmet ağlıyor
Edebiyatı bırakın..
                 ................

Bi cesaret dönüp baktım,
Yürekten kaleme düşen o harflerimize,
Ve,
Onlarca yıl sonra,
Aynı sızı,
Aynı his,
Aynı çaresizlik,
Her geçen gün artan o hasret,
Bir dirhem eksilmeyen o AŞK
Ah!

Çocukken dereler başka çağlardı
Duru ve bol suyuyla.
Rüzgar esince çifçi sevinir
Tembeller ağlardı..
Komşuda pişen yemek
Kokusundan önce varırdı yan komşuya
Kimse gocunmaz
Kimse yorulmaz,kimse yalnız hissetmezdi.
Bağda bahçede beraber toplanan hasat
Sofrada yer açardı herkese..
Birlikte ne kıymetli olurdu imece
Düğün,davet, eğlence..
Komşu düğün yapsa
Yiyecekler bir gün önceden  götürülür
Herkes bir işin ucundan tutar
Sonra eğlenir , dua edilir dağılınırdı.
Ne yemek irdelenir,ne sofra ayıplanır
Ne komşu ayıklanırdı..
Bir başka güven
Bir başka selâm
Sofradan önce
Bir başka ikram edilirdi
Sevgi ,saygı ve güleryüz..
Acılar samimi paylaşılır
Zorlar birlikte aşılırdı..
Hayat aynı
Mekân  aynı
Duygulardı bizi yabancılaştıran
Komşuyu komşudan
Evladı aileden  ayrıştıran
Havanın kirlenmesi,
Suyun bulanması
Evlerin yalnızlaşmasıydı
Gözlere inen  kalın perde.

Yalnızlığa itilmiş
Hey gidi eski sanayi dükkanları!
Pencereleri kırık,
Duvarlarında çizgi çizgi motor yağları.
Çoğu gitmiş azı kalmış
Tabelalarda gidenlerin adları..
*
Her yan toz toprak,
Çınar ağaçları, söğüt dalları kurumuş..
Altında şimdi, in cin kurulmuş.
Kirli çaydanlıklar,
Allı güllü bardaklar
Orta yerde tulumba
Gelen giden kendini unutmuş...
*
Her dükkanın önünde,
Nasılda çoktu gelen giden.
Hal hatır,
Tavşan kanı çay içen
Tebessüm eden..
Hey gidi Kuddusi Ustam,
Hey gidi Suvari Ustam
Hey gidi elektrikçi Necati
Rahmete ermiş daha niceleri...
Şimdi dükkan açmış,
Usta çırak,
Yanında yetişen dünün gençleri.
*
Zaman nasıl da çalıyor eskiyi...
Vakit namazlarında karşılaşıyoruz
Kimi zaman çarşıda pazarda.
Tamirci Kadir Abi,
Çaycı Ahmet,
Parçacı Mustafa Abi.
Hey gidi
Hatır gönül adamı Bünyamin Usta!
*
...
*
Şimdi bu hayalet yerde,
Hangi dükkan hangi yerde?
Hangi ustam yaşıyor,
Hangisi Ahirette?
Bizde ihtiyarladık artık, unutmuşuz
Baktıkça dalıp gidiyorum
Karayollarının boşa akan çeşmesinde...

Adamın biri
11.11.2023/Sarıkaya

Yaşanabilirdi sensiz de
Gün geceye dönmeseydi
Yaşanabilirdi sensiz de
Her mevsim yaprak dökmeseydi

Yaşanabilirdi sensiz de
Zaman takılıp kalmasaydı
Yaşanabilirdi sensiz de
Varlığın nefeslerime eş değer olmasaydı

Yaşanabilirdi sensiz de
Yüreğim iki hece atmasaydı
Yaşanabilirdi sensiz de
yüreğim gizliden inciler dizmeseydi

Yaşanabilrdi sensiz de
Ruhum bedenim acıdan uyuşmasaydı
Yaşanabilirdi sensiz de
Hayalin sürekli zihnimi meşgul etmeseydi

Yaşanabilirdi sensiz de
yankısı olmasaydı sesinin yüreğimde
yaşanabilir miydi sensiz de
off imkansız...
Yaşamak ister miydim sensiz de
off asla...

   - 2013-

Her kul, bir mevsim
Güneş gibi güldüğü,
Yağmur gibi ağladığı
Rüzgârına kalıp uçtuğu
Ovalardan geçtiği,vadileri seçtiği
Dağdan aşağı, derelerden yukarı..
Zaman zaman renklenip
Zaman zaman solduğu
Kâh ağlayıp
Kâh güldüğü..
İçindeki mevsimi hiç kaybetmeyen
Dışını farkedip seyretmeyen..
Yağmurlu,karlı kasırgalı
Hiç beklemediğinde bolca güneş
Sevince her daim müjdeye eş..

                   BABAM

Şiirimin konusu babam Mehmet,
İnşallah mekânın olmuştur cennet.
Yaptıklarını unutursak ederiz ihanet,
İnşallah Allah’ım eder sana merhamet.

Hayatında hep gösterdin bize doğru yolu,
Hayatımızı kazanmak için ise okulu.
Bizi büyütmek için denerdin her yolu,
Kesik bir parmakla kurtarmıştın sol kolu.

Köyden göçmüştün 1975’te Erdemli’ye,
Tarla etmek için kırmıştın dev kayaları ölesiye.
Sera, limon bahçesi yapıp, inekler beslerken,
Tüm bunları yaparken de ömrünü tüketirken.

Elli beş yaşlarında yakalandın bir derde,
Derman aradık beş yıl boyunca her yerde.
Ama Allah’ın da bir hesabı vardı ötelerde,
Allah’ın biçtiği ömür, bitmişti 20 Aralık 2000’de.

İnanıyorum ki öbür dünyaya imanlı gittin,
Ölmeden önce anneme son sözünü söylemiştin.
Son anında şeytanla mücadele etmiştin,
Son söz olarak; “Beni kıbleye çevir.” demiştin.

Hayran olduğum özelliğin ileri görüşlülüğündü,
Unutmuyorum söylediklerini, sanki daha dündü.
Yarın 20 Aralık, şimdiden ufukta göründü,
Hatırlıyorum da hayatımdaki en acı gündü.

Yaşadığım sürece unutmayacağım yaptıklarını,
İnşallah helal etmişsindir tüm haklarını.
Ne yapsak hiçbir zaman ödenmez hakların,
Yazamayacağım daha fazla, inanılmazdı yaptıkların.

                                                19.12.2012
                                             

Sen güzel söyle güzel yap
İzi kalır..
Yolda yön değişme
Gözü kalır..
Yalın yaşa,temiz ol
Sözü kalır.
Şu dünya kaç paraki
Bezi kalır..