İnsanı sevgili sıcaklığıyla ısıtmazmış,
İçine gömülüp yattığım yatak.
Gönül derdinden de anlamazmış,
Şu başımı koyduğum yastık.
Seni bana,seni rüyalarıma
Getirmezmiş sevgilim,
Evet getirmezmiş
Zifiri karanlıkta odama giren
Umut dolu aydınlık.
Hep boşunaymış meğerse,
Gecenin bir yarısında,
O güzele ait düşünceler.
Kafayı duvarlara vurmalar,
Çıkmazlar içinde kalmalar.
Yirmi dört saat onu düşünmek,
İşe de yaramıyormuş.
Duygu fabrikasının en ağır işçisi oldum,
Bu da boşaymış.
Taş yükleyip,taş taşıtsalardı,
Ellerim ayaklarım,
Prangalara,zincirlere vurulsaydı.
Bedenimin her milimi,
Onun adıyla yazılmış,nasırlarla dolsaydı.
Onun ellerini tutmaktan aciz olan ellerim,
Güneşe uzatılmaya müebbet hüküm giymiş eller olsaydı.
Yaşamasaydı,
Yaşamasaydı keşke bu eller,bu parmaklar.
Dediğim gibi yansaydı,
Ya da on milyon yerinden kırılsaydı.
Sana ve de bir çift göze bakıp,
Bir şeyler isteyen,
Darağacındaki gözlere eş,bu gözlerim olmasaydı ya
Seni görmeseydi ya.
Köroğlu'nun babasına nasip miller,
Benim benim kaderime yazılmış olsaydı ya
Hep boşaymış bunca yaptıklarım,bunca umutlarım,
Umutlarım boşa çıkmasaydı.
Ağzından Hayır' zehri çıktığında,
Bir ejderha olsaydım.
O kelimeyi evet' ateşiyle yaksaydım.
Korkma güzelim,
Hayırı evet ateşiyle yakan bu ejderhanın ateşi,
Sana,dünyalar güzeli sana kalkan olacaktır.
Yakamadım verdiğin cevabı,
Bu cevabınla ne ejderha oldum,ne de başka bir şey,
Daha da kötüsü,
Bir türlü patlayamayan bir yanardağ oldum,
İçin için yanıp lavlarımla kavruldum.
Benim sevgim,benim dileğim,
Dünyadaki bütün,ama bütün,
Sevgilerden,dileklerden,ümitlerden daha kocaman bir şeydi.
Her şeyden,bulutlardan,Everestlerde'ki karlardan,
Özgürlük sembolü beyaz güvercinden,
Benim sevgim daha temizdi,daha beyazdı.
Sen bunlara hayal dedin,masal dedin,
Gelir geçer dedin.
Ben de sana uydum,haklısın dedim,
Boynumu eğdim.
Seni hepten kaybetmek yerine,
Arkadaşlığınla yetindim.
Unuturum sandım,
Aşkın yerine taş basılmazmış
Düşünmem sandım,
Kağıtlara senden başka mavi göz yazımlaşmış.
Arkadaşlığa aldandım,
Meğerse,evet meğerse arkadaşlık sevgiyi köreltmezmiş.
Bu saatten sonra düşünüyorum da;
Altımda araba,bir piç ya da züppe olsaydım.
Sen de avlanacak olan av.
Ne yapardın bilmiyorum ama,
Benim sana yaptığım ve yapacaklarım,
Bir züppenin üç günlük flörtü değil,
Namuslu bozkır çocuğunun asil sevgisidir.
Sen de umutlarını bir gün gelir bir vefasıza bağlarsın,
Yorgana mendil diye sarılır ağlarsın.
İyiliğin,kötülüğün,faziletin,her şeyin,
Ama her şeyin,
Boş olduğunu anlarsın.
Gün gelir güzelim,
Ufuklara umutları demirlemek,
Perdelere hasretler sindirmek,
Daha da önemlisi yürekten sevmek,
Ne demekmiş anlarsın
