Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

içmek istemiyorum seni bırak artık bırak beni..lütfen beni daha fazla çökertmeden git.git başımdan git sigara

gitme ruhum…
sen yokken hicran düşer bu şehre…
gitme sevgim…
sen yokken tutsak düşerim bir isyan gecesine…
ölürüm…
sen yokken…

senden emanet yaralı düşler…
koynuma zindan gecelerde
senden emanet ki sensizlik…
senden öte
şimdi yoksun ya
ben hiç sensiz kalmadım ki
senden sonra

Ey Sevgili...en Sevgili..
gel De Güldür Gariplerini....

Gamdan dağlar kurmalıyım.

Kayaları kelimeler olan...

Bir yer var biliyorum.

Lakin bilmiyorum.

Nerede.

Belki benden birkaç adım ilerde,

Belki de engin derinliklerde

Kimbilir...

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey nazlı hilal,

Ey mavi göklerin beyaz ve kızıl süsü
Kızkardeşimin gelinliği,şehidimin son örtüsü...

(Bu gün 23 Nisan da benim bücürlerim okudu.

Mustafa Kemal'i düşünüyorum
Yeleleri alevden al bir ata binmiş

Dalgalandım da duruldum....

Yüreğine beyaz bir gül yolluyorum gülüşlerimden, sesi sevdadır suskunluğum, suskunluğuna sevdalandığım yârim, seni seviyorum. Üzerime örttüğün kara gözlerin olsun, yüreğimde sevgin, dudaklarımda adın olsun. Dostluğun ömür boyu selamın adam boyu olsun, bilinmeyenim seni gönlüme ataçladım. Sevgin güneşim, gözlerindeki ışıltı yıldızım olsun. Ellerin tuttuğum, gözlerin baktığım tenin tattığım olsun. Seni düşüncelerime kelepçeledim gelinmeyenim.

bir mum diğerini yakmak için kullanıldığında hiçbirşey kaybetmez.

bilginin efendisi olmak için çalışmanın uşağı olmak koşuldur.


melf'in imzası

"Sen bir kitap kapağı gibi kapamışken adımı,ben her sözcükte seni okuyorum.Harf harf.Tümcelerimin boyun büküşlerine aldırma yar.Gözü yaşlı satırlarımın kan döküşlerine büyütüyorum keşkelerimi.Harflerimin ayağı kayıyor uçurumlarından.Oysa sen bir liman sakinliğiydin yüreğime.Bir gün batımı huzuru.Uçsuz bucaksız bir özgürlüktün ufkuma.Şimdi ateşe verdim kıyılarımı apansız.Keremin kaderine razıydım,Aslı sın diye.Peşinden koşmaya,kınanmaya,dile düşmeye...
Nerden bilirdim.Dilden düşeceğimi.

Gitme deme..git şimdi.Bir metalin içine bindirip belalarını,son bir kez kokunu çekmeceden tiryakiliğim olsun.Son bir kez düşmeden kollarının girdabına,en kara yazgıları alnıma sürde git.

Ama dur gitme,şu yüreğimde dalgalanan sancağını indir,öyle git.Yüreğimden sevdanı,dilimden ismini sökte git.ciğerlerimden kokunu,gönlümden gözlerinin okunu çekte git.Sözlerimi esaretten kurtar.Dilimi çöz de git.Öyle git..Git..""