Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

seni yazdım harf harf
29 ses yetmedi çoğu zaman
birleştiremedim heceleri hiç senli cümlelerin
unutamadım seni hiç bir an
aşkını toplasam
hasretini çıkarsam
çarpsam kafamı duvardan duvara
bölsem yüreğimi bin parçaya
bir ömür yetmez seni anlatmaya
kan kırmızısı,gözlerinin karası
hüznümde boğuldu güllerin sarısı
kıskanırken bile ayrılık acısı
çek öldür beni biter mi sancı?

Beklemeyi bilir misin sen,
Saat dilimlerince ayrılabilmeyi.
Hangi sevdaya yenik düştün,
Hangi taş bağırda piştin?..
Geceni kor eyleyen yürekten,
Gündüze umut ektin mi?
Uzattığın elleri açarak,
Dua dua şişirdin mi?
Ayakların ne kadar taşır
Seni kabrine,
Ey gölge yar,
Aman artık hakikatlere,
Sabır taşı değil ki yürek,
Dayanamaz emanetlere...

+1
Elinize, dilinize sağlık hocam.

Günler akıp gitmekte sel gibi,
Aynalar kimlik vermekte yel gibi.
Ne yanda vuslat,ne yanda vefa?
Kalemi titretmiş çekilen cefa.

Gecen mi karanlik umudun mu
Boş yere bir hayale tutun mu
Olmadi hic olmadi da
Olacagi varmis gibi avundu mu

Bekle bekle bir türlü gelmez
Hayali desen yanindan gitmez
Erir Ömür kar tanesi 
Zaman umudun kör kafesi

Kalem alsan eline
Ne yazacaksin
Söz söylesen
Kime ne diyeceksin
Bir sen varsin bir O
Seni senden
Beni benden
İyi biliyor O

Bir sabah guvercini kondu usulca icime
Pirpir etti kalbim
Gunlerin en aydini
Sabahlarin en mahmuru
Uyandi benimle birlikte
Sen dedi
Yatmakta misin hala
Dagitmalisin sevgini gec olmadan
Sevgin en masum olan
Degmeli bircok kalbe
Gun dogmali onlarin da kalbinde
Bir sevgi cemberi misali
Dunya doner
Siz doner
Ay dogar usulca tepeden
Gunun sarhosluguyla kalirsin
Sevgin sarmis ya evreni
Ruyalarin en tatlisina dalarsin

Ne cefadan sikayet ederim
Ne de yokluga dövünürüm
Bir isteğim var fani dunyadan
Gün eksilmesin penceremden

Güller gibi solmus umudum
Her şey yarïm ;her şey noksan
Tek bir şey yeter bana olsun
Gun eksilmesin penceremden


Cahit sitki taranca   ya

Nazire

Dünya koşuyor sona,
Anlamadık,kaldık dona.
Ahh anam,biz yana yana
Geçer olduk handan bilen yok,
Şu garip feryatlar yakıyor çok.

Dağladı zulüm içinde yananlar,
Nerede kardeşlerine dua sunanlar?
Cehennem sıcağında gafletten donanlar
Hani kardeşlik,yardım nerede;
Garipler ağlar sınırda,ötede beride.

İnsanlık öldü diye feryat ederken,
Bencillik fidanını habire dikerken,
Cömert Nil kurumuş,Yeşil Tuna kayıp;
Yüzümüze tokattır bu umursuz ayıp..

Gecen mi karanlik umudun mu
Boş yere bir hayale tutun mu
Olmadi hic olmadi da
Olacagi varmis gibi avundu mu

Bekle bekle bir türlü gelmez
Hayali desen yanindan gitmez
Erir Ömür kar tanesi 
Zaman umudun kör kafesi

+1

Şiir yazmalı dedim içimden
Kelimeleri çalmalı belleğimden
Harf harf dokumalı
Sanki nakış işler gibi
Sevdayı, aşkı, dostluğu, kardeşliği
Dünyayı sığdırmalı içine
Barışı, özgürlüğü, hürlüğü
Bir de sevgi dolu yüreği katmalı usulca
Bir ufuk açmalı
Yolunu kaybetmişe
Bir çöl olmalı
Yüreği aşkla çarpan mecnuna
Bir leyla olmalı
Çöllere düşmüşe
Gözde bir ışık
Sözde bir tını
Düşte bir çocuk gülüşü
Öyle sıcak, öyle masumane.

Yoruldum..
Kardeş kavgasından,
Ben bilirim safsatasından..
Gül diyarında gezerken
Dikene laf atandan..
Yoruldum yalandan,
Gönle girmeyen laftan
Dosta atılan oktan
Doğruyu eğri duyan kulaktan...
Biz kelimesini unutmuş
Enaniyet çiğneyen dudaktan..
Bir gemide yüzerken
Tabana delik açandan
Fukarayı görüp de
Köşelere kaçandan,
Çok yoruldum çok
Rüzgarın hep arkasından
Estiğini sanandan...

Yoruldum..
Kardeş kavgasından,
Ben bilirim safsatasından..
Gül diyarında gezerken
Dikene laf atandan..
Yoruldum yalandan,
Gönle girmeyen laftan
Dosta atılan oktan
Doğruyu eğri duyan kulaktan...
Biz kelimesini unutmuş
Enaniyet çiğneyen dudaktan..
Bir gemide yüzerken
Tabana delik açandan
Fukarayı görüp de
Köşelere kaçandan,
Çok yoruldum çok
Rüzgarın hep arkasından
Estiğini sanandan...

+2

Yürek kafesinde saklanmış şiirler,
Belki yakında insafa gelirler...

      CENNET ÇARŞISI

Tarif edilen cennet çarşısı,
Evimin karşısındaki camiymiş.
Pencereme bakardı kapısı,
Gitmeme nefsim maniymiş.

Ezan sesiyle koşup gitmedim,
Abdestle yıkanıp coşup gitmedim.
Edilen daveti işitip gitmedim.
Gençlik ibadetin zamanıymış.

Mutluluğu uzakta aramışım,
Faydasız yerlere uğramışım,
Boş emeller için ağlamışım,
Geçen namazlar kazaya kalırmış.

Şimdi gitsem de adımlarım ağır,
Saçım ağardı,kulaklarım sağır,
Günde beş defa beni yine çağır,
Ömür ürün kaldırma harmanıymış.
                Osman Ali Aydın

vedası olmayan düşlerin
 uzak kentinde,
 atarken  kalbim
sensizliği kefenliyorum sol yanımda
İstila edilmiş göz bebeklerinden
savrulan   tuzlu göz yaşında
gözlerini çiziyorum , ıslak saçlı gecelerin koynuna asıyorum bakışlarını
ve sonra
sabır kuşlarının kursağından kovuyorum suretini
ölgün  bir suskunlukta.