Hayatımızdaki insanların,Kimi şiirdir alır götürür ezgilere doğru.Kimi romandır sonu gelsin istemediğin.Kimi Masaldır en güzel rüyaları birlikte gördüğün.Kimi Matematiktir; Problemini hayat boyu çözmeye çalıştığın.Kimi deneydir analiz etmekten korkmadığın.Kimi rüyadır,uyandığında gerçeği göreceğin ,Kimi tarihtir tekerrür etse de hep iyimser olduğunKimi yoldur Hakka götürenVe kimi soldur sevmeyi öğreten...
Gölge etmesin güne ,Dünün karanlıkları.Gider sanki düğüne, Hakkın yolcularıNimete emanet diyenler,Alınteri ekmeği yiyenler,Çalacak hepimize sirenlerHoş karşılayacak ölümleri.
Şiir demlenir,çay yazılınca,Yürek burulur seven darılınca.Hey koca dünya günlerce,ayınca,Masalı göğsünde taşıyan mısın,Düşünmeden ölesiye yaşayan mısın?
EskidenSöğüt ağaçlarının gölgesindeÇayır Çimen oyunu oynardık.Canımız sadece diken isabetiyle acırdı,Mahalle savaşlarında..Arkadaşın küstüm deyinceBaşımıza yıkılırdı dünya..Terli terli su içip hastalanmışlığımızOlmuştur çokça..Her bahar başı deliler gibi koşturduğumuz çayırlar ; Dev binalarca istila edilmeden önce,Ne kadar da mutluymuşuz aslında..Insanın yaşıyla beraber Büyüttüğü şeylerin olduğunu,Keder ve endişe gibi meselaÇayırımızdaki binalarla beraber Onların da büyüdüğünü,Yağmurda şemsiye kullanıldığını,Çiçeklerin saksıda da yetiştiğini,Ekmeğin tandırdan başka yerde de piştiğini,Musluktan kana kana su içilemeyeceğini,Annenin ördüğünden başka etek de giyildiğini; Farkettiğimizde,Idrak etti zihnimiz gerçeği..Mazinin mühürlü kutusuna girdi güzellikler,Veda ettik gizlice...Ve yalvardık belki de,Birkaç yaprak avuçlarımızda kalsın diye...
Yüreğine,kalemine sağlık,ne güzel anlatmışsın kardeşim..yazmaya devam inşallah.
Şu an 2.097 kişi ve 119 üye var.