Hayatımın Öğretmenineöyle çok yazdım ki boğazıma düğümlenenleriölesiye karaladım boş defterleri çığlıklar attım sessizce, ördüğün duvarlarasen duymadın öyle çok konuşmak geldi ki içimden anlatmak istedim yaşadıklarımıyaşamak istediklerimikimi zaman anlatmaya çalıştım ama yarıda kestin en önemli yerindehiç devamını dinlemedindinlemek istemedinsonrasonra ne mi oldu?anlatmadığım için beni suçladınsınıfta defalarca parmak kaldırıp da söz hakkı vermediğin o öğrenci var yaartık parmak kaldırıp bişeyler söylemeye korktubildiklerinin doğruluğundan korktu, şüphe ettionu sen susturdun öğretmenimhep konuşmaya çalıştı O, başladı anlatmayasus dedin yeter dedinkonuşma bidaha dedinsustum öğretmenimbidaha hiç parmak kaldırmayacağım sözhiç söylemeyeceğim bildiklerimive sen benim neyi bildiğimi hiç bilmeyeceksinbilemeyeceksinsen beni unutacaksın belki ama ben seni hiç unutmayacağım öğretmenimhiç affetmeyeceğim öğretmenimbeni dinlemediğin için seni hiç affetmeyeceğimöğretmenim bil ki ben hiç konuşmayacağım susma sırası ben dehep yazacağım ama, sen hiç okumayacaksın biliyorumsenin okumadığını okumayacağını bile bile yazacağımokusan da anlamayacağını bile bile yazacağımyazdıklarımı okumadan çöpe atsan da ben yine yazacağım öğretmenim...sen değil ama ördüğün duvarlar anlar belki yazdıklarımıanlar da yıkılır belki...kimbilir öğretmenim...
Ak şaçlı bir akşam gölgeliyor toprağı,Eteklerini toplarken yorgun güneş; Manidar bir devir teslimdir bu; Sıranı bekle, ve yerleş...Gölgeler ve arzular küçülmekte,Sarmakta ruhu kalın urganlar; Dil ve kalp mutabık, beklemekte; Dökülür inci gibi ve uçuşan dualar...Bak ve öğren; ömrünün özeti,Yücelerde olur dostun ateşiFaniler kandırmaz iştiyakını; Rabb'in sarıp sarmalar ancak; Örselenmiş,törpülenmiş kalbini...
Maşallah öğretmenim. Emeklerinize sağlık.+1
Şu an 2.133 kişi ve 152 üye var.
