Durdu kırmızı ışıkta, bir kurum plakalı;
İçi irili ufaklı çocuk dolu..
Çevirdim kafamı,okudum
Tek seferde ve çabuk,
Sosyal hizmetler...
Bir araç dolusu , mahzun çocuk !
Etrafına merakla bakan,
O duru gülüşler,masum gözler..
Çocuklarıma kaydı gözüm
Ve şükrettim ..
Sizlerden ve minik yüreklerinizden
Ana babaya hasret ellerinizden
Uçuramadığınız uçurtmalarınızdan
Hasta gecelerinizde anne diye inleyişinizden,
Öpünce geçmeyen yaralarınızdan,
Ama babaaa diye şımaramayışınızdan...
Bir pazar sabahı, mutfaktan gelen omlet kokusuyla uyanamayışınızdan...
Beni öksüz hissettiren bakışlarınızdan..
Özür dilerim, çok özür dilerim...
yüreğinize sağlık öğretmenim, gözlerim doldu. Ben de özür dilerim, onları unuttuğumuz her an için.