Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Bir gün doğar,
Umutlar yeşerir,
Hayat can bulur,
Düne ait ne varsa
Tevbeye durur.

Çekip giden bir akşamın ardından
Gelip çatan bir akşamı
Nasıl selamlıyorsa yıldızlar
Öyle sevdim seni
Ne zerre bulut
Ne bulut gibi toz
Pembe hayaller
Kırık düşlere selam olsun
Akşamın serencamına da

Bir türkü söyle şimdi
Bir türlü bitmesin
Leyli zamanlarında aşkın
Leyla ağlamasın...

Herkes haklı,
Herkes güçlü.
Bir dinleyen fukara,
Bir de okuyan..
Söz uçar,
Yara kalır..

Yorulan ayaklara sormalı
Mesafeyi,
Ağlayan gözlere sormalı
acıyı,
Ayrılığı  sevene,
Hasreti anaya.
Zamanı hastaya,
Binayı ustaya sormalı.
Var mıdır kolay yaşayan?

OYSA
Kaybı ölene soramayız,
Her şeyi soramayız
Bir de;
Vefayı unutana..

Çekip giden bir akşamın ardından
Gelip çatan bir akşamı
Nasıl selamlıyorsa yıldızlar
Öyle sevdim seni
Ne zerre bulut
Ne bulut gibi toz
Pembe hayaller
Kırık düşlere selam olsun
Akşamın serencamına da

Bir türkü söyle şimdi
Bir türlü bitmesin
Leyli zamanlarında aşkın
Leyla ağlamasın...

yüreğinize sağlık öğretmenim, insan akıp gidiyor şiirin içinde.

Huzur besteler, yanındaki ütopyalar
Çağırınca yürekten hüzünlü sesiyle
Çığılık çığlığa koşar, imkansız ihtimaller...

Seni okuyorum boş vakitlerde
noktasını virgûlünü ezbere
Anlattığın hep hüzün
Inan sonbahar senden utanırdı
Tanısaydı solmuş sewdalarını
Hoyratça yok ettiklerin
Hic mi düşmez gözbebeklerinden?
 Korkmaz mısın
Sensizlikten?
Çünkû ben edepsizce korkuyorum...

Boş bir tuvale vurulan ilk fırça darbesi gibi düştün kalbime
İlk hatlarını çizdin kalın bir çizgiyle
Temelimizdi o, kalınlığı sağlamlığından
Rengarenk boyadın gönlümü aklımın alamadığı renklerle
Kimi an ışık düştü
Kimi an karanlıkta kaldım
O geçişlerdi bizi tamamlayan

Zevklerimin delisi değilim, nedamette
Tuzağına düşen bir kuyu kazıcısı da
Değilim, duyulanlar, şaşırma seslerim.
Merak menşeili tılsımlı ilk hallerimin
Uykusuzluğunda, ayrılma heyecanım...

Bir adın kaldı senden geriye
Hatıraların da konuşmuyor artık benimle
Onlar da sürgün kalbimde
Mevsimlerden hazan
Yağan yağmura karışan gözyaşlarım
Dilimde bir sızı, sen.

şimdi seni anlatacak kelimem yok
ardından söyleyecek güzel sözlerim kalmadı
sadece bensiz mutlu olma diyebiliyorum
ki bu dünyada ilk defa birinin ardından böyle beddua ediyorum,
sen düşün canımı ne kadar yaktığını
artık beni bulamayacaksın
yok ettin
çocukluğumu masumiyetimi
insanlara olan güvenimi
hayata bakış açımı
gülen gözlerimdeki ışığı sen söndürdün acımadan...
eskisi gibi düşünmüyorum her saniye ne yaptığını
ne halt edersen et diyorum
bana yaşattıklarını yaşamadan ölme sadece
başını yastığına her koyduğunda vicdanının sesinden uyuyama...
elini attığın her şeyde beni hatırla...
senden nefret ediyorum
sana güvendiğim için kendimden de nefret ediyorum......

sadece yazarak döker ya eteklerindekini insan
benimki de öyle işte
kendi kendimi avutmaya çalışmak
kendimi affetmeye çalışmak...

Tüm pişmanlıklarımı, keşkelerimi, söyleyemediklerimi saklarım içimde
İçim gizli bir hazine.
Bir görünen ben var bende
Bir de saklı duran içerde

Bir ezgiyim ben
Kiminin dudağında ıslık
Kiminin gitarında melodi
Kiminin sazında ağıt
Evrenselim,
Tüm müzikler gibi
Bir dilim yok
Bir kimliğim yok
Anlamak isteyene anlatacaklarım var
Bir çocuğun gözyaşına neden olana sitemim var
Savaşla beslenenlere kinim var
Ama en çok sevgim var
Barışa, çocuklara, bir çiçeğe, bir böceğe.
En çok da dünyayı yaşanır kılanlara
Bir ezgiyim, umut yüklü.

Şiire seni, geceye beni yazmışsın
Ya beni de şiire yazaydın
Ya da hiçbir yerde okunmayaydı adın..

Tınılarla yaşıyorum hayatı
Sevginin, aşkın, isimlerin
Ritmi olmalı herşeyin.