Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

bir muamma var askıda ve solgun,
yaşayabilme ihtimali, istemsizce.
hazır mıyım uçurumdan düşmeye?
sözlerimi yazarken nefis girdabında
hüzünlü duruşlar, öğüt verin bana...

Bahane şarkı ise
Seni dinlerim.
Bahane ben ise,
Sen olurum.
Bahane sen ise,
Senin olurum..

Seher vakti uyandım
Uyku girmez oldu gözlerine
Ya seni senle yaşarım,
Yada senin hayallerine...

Affet  sevdiğim
Affet beni,bilsen ne kadar pişmanım
Arada engeller var
Ulaşamıyorum sana
Engelleri kaldır  sevdiğim ne olur
Mutluluğu yaşamak için..
ne olursun.....yakamozun....
ss....

Gün kadar aydınlık,Güneş kadar sıcak
Anadan açılan şefkatli kucak.
Versin el ele kasaba bucak,
Birliğe sarılır güzel vatanım,
Havasına,suyuna ,yokuşuna hayranım.

Eylülde gel sevdiğim
Saçlarından yapraklar dökülsün avuçlarıma
Gözlerinden aksın sonbahar yağmuru
Gözyaşı sanma onları
Onlar ki pınarından akan su damlaları
Islatsınlar beni
Sırılsıklam olayım
Sırılsıklam aşık olayım gelişine.

Sana uzanan bir eldi,gözyaşım
Daha çok akmadan
Sil istedim..
Sesim kısık bunca gürültüde,
Gömülmeden sessizliğe
Duy istedim..
Uzaklaştı tüm tanıdıklar
Kuyusuna düşmeden yalnızlığın,
Gel istedim..
Yağmaladı avcı düşler zihnimi
Deli divane olmadan,
Bil istedim..
Öfke seli alıp götürdü derin duygularımı,
Çoraklaşmadan gönlüm,
Koş istedim..
Hor gördüler çelimsiz rüyalarımı
Dehlizlere düşmeden;
Yetiş istedim..

Gelmedin,duymadın,bilmedin;
Görmedin, silmedin, koşmadın;
Bir elinde merhem,
Bir elinde tuz;
Akarken yaramın kanlı yaşları
Tuz bastın, tuz bastın, tuz bastın.....

 

İŞTE

Okunduğun kadar kitapsın,
Haykırdığın kadar şiir.
Boy veren buğdağlara topraksan
Buluttan yağmuru devşir..

Gökyüzü olsan Güneşle  doğardın,
Hudutsuz emellerin kaygılarını boğardın.
Rüzgar isen yaprak sallanır
Kar ise nöbet çullanır.
Ey beşeri saadet,
Haklı olsan umut doğardın.
Yolculuğun adını ömür koyardın...

İŞTE

Okunduğun kadar kitapsın,
Haykırdığın kadar şiir.
Boy veren buğdağlara topraksan
Buluttan yağmuru devşir..

Gökyüzü olsan Güneşle  doğardın,
Hudutsuz emellerin kaygılarını boğardın.
Rüzgar isen yaprak sallanır
Kar ise nöbet çullanır.
Ey beşeri saadet,
Haklı olsan umut doğardın.
Yolculuğun adını ömür koyardın...

  Bu siiri cok sevdim .Siir benim için'hayatı karşılama şekli've bu siir de hayatı dizelerinde guzel agirlayanlardan...

Neden mektup yazıyorum sana
Küf kokan bir mevsimde
Küf bulaşırken şiire
Dirhem dirhem özlemimle ve sayıklama nöbetlerindeyim şimdilerde
Aklıma düşüyor
Hani o gözlerin varya gözlerin
Mevsimsiz intiharlar kuşanan
Bir yanı Karadeniz bir yanı maviye çalan
Ve kıyısında okyanuslar taşıyan Şiiler kadar
Engin
Ve  sevda çiçekleri kadar aç

Issız bir ceylandı aşk zemheri yalnızlığında çoğalan
Saçaklarında kırlangıç  yuvaları
Ve pusuya düşen dalgalardı koylarda
Yıldız yıldız gögsünde açan
Ay konuşurdu
Işıgın huysuz çocuklarıyız biz
Unutma
Ve düşler de birikirdi aşk gök yüzü kadar mavi
Bir orman kadar ıssız ve kıyamet soluklu
Yaşına yaş düşsede güneşin ikramıdır aşk.

Uykular şimdilik yabancı bana
uzanıp alacağım elmalarım çürük
Ve uğultusu artıyor, huzursuzluğun...
Acımsı lezzetiyle, şevk sofralarına
Elveda de, hala imkanlar çağırsa da.

Cümleler uyukluyor
güne düşen karanlıkta
Ve bir titreme tutuyor
tarihle yaşıt kadim düşlerimi
Adem'den kalma
çok sesli bir suskunluğun ortasında
Göğsümden koparıp sevdayı ,
Kuşanıyorum katre katre yalnızlığı,
Avuclarımda büyüyor acı,
Aramızda üç duvar
doğmayan güneş
Merhametin yankısı düşerken
son sözlerine,
Yagsız bir urgan
dolanıyor boğazıma
Ve sonra ansızın
yığılıyorum toprağa kesik kesik
Sesler duyuyorum
bu çağ yangınında
Cenneti düşleyen ben
cinnetin dehlizlerinde
dolanıyorum

ÖLECEĞİM BEKLERKEN

Karanlık gecelerde ve karanlık gurbette,
Çoruh’un hazin şırıltılarını dinlerken,
Hep sen varsın aklımda, şimdi ruhum fetrette.
Bitmez bu hazin gurbet, öleceğim beklerken!

Rüzgarın sesi, firkatle eserken gurbette,
Hazin sonu anlatan  meyusiyet geliyor,
Sonra, o karanlık, uzun ve hazin gurbette,
Ömrümü, siluetinin vehmi bitiriyor.

Yağmurun rikkatli şıpırtıları inlerken,
Birden bir mor tül sarıyor hatıralarımı!
Hüzün, acıyla karışık, bestemi söylerken,
Tan kızıllığı koparıyor hülyalarımı…
                              Hikmet Baş

Eğer elinde olsaydı,
Bütün hüzünleri doldurup
Atardın YARDAN.