Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Arabeskten çok şiirdik...
Hem de ağırından
Sen nakarat kısmına takılırdın ben şiire
Şiir olmasa kim bilecek gözümüzden düşen damlaları
Sessizce bi kenar da sabırla bekledim
Acılarımı biriktirip şiirle diktim

Gösteremem ama anlatırım içimdekileri


Kaçarsan dışarıdaki rüzgarlardan üşürsün
Kaçmazsan içinde üşütürsün
Gülümsemeyi de ençok yalnız kaldığında öğrenirsin

Sen nakarat kısmında
Ben şiirde takılı kaldım..

Kimine acılar nakarat
Kimine şiir olmuş acılar ..

Bir kalem dile gelir,
Bir kağıt.
Uçurur sevda türküleri
Verir öğüt.
İçinde yangını olanın
Dışı dumanlıdır,
Yolu  doğru kılanın
Akıbeti şanlıdır.

Meşguliyetlerimiz yüzünden huzura zaman kalmadı...
Dünden kaçtık ,yarını kovalamak için
Hazır dertler ürettik vakitsiz..

Gündüzü ,geceyle birleştirip bir bütün yapamadık
Ya gündüzü eksik bulduk
Ya geceyi...

Dolunun boşun derdine düşerken
Bardağı kırdık...

İyi taraftan bakamadık hayata
Gerçeklerin değil, hikayelerin peşine düştük
Uğraşmadan çalışmadan , sebeb -sonuç aradık


Vefalı sohbetleri özlerken
Sefalı arayışlara özendik...

İnsanın kıymeti
Hayatın tadı kalmamış
Samimiyet hoşlukla boşluk  arasında
İçtenlikler bir belki kelimesine kurban verilmiş

Hiçlik ve hiçlikler  nefes nefese

Az kaldı sabır..
Her şeyi bitirmek üzereyiz..
Suçluyarak mutlu olduk
Derin bi nefes al...
Ve düşün
Geç kalmadan...

Yüreğinize sağlık  ogretmenim.

Velevki !
Geç kalmışım....
Kimsesizim.....

Buralarda !
Arayanın bulamadığı
Bulanın inanmadığı
Yalnızlığa ve esarete amin denilen
Aşkın zehir
Sevgilerin zemberek
Sevdalıların kayıp
Duyguların köreldiği
Gidenlerin dönmediği
Yüreklere haciz konan
kimsenin kimseyi tanımadığı
Sonsuz unutuşların, maneviyatın meta ya yenildiği
İçine girilip te çıkılmayan
Kimsesizler ülkesi....
Yalanlar ülkesi....
Yokluklar ülkesi...

 ♥♥♥

'hüznümü sana arzediyorum'
 kırık plak baştan dağılır hüzzam
 birikir içime lime lime acı
 bu keder bitirir baharın şiirlerini
 

Düşüncelerin içinde kaybolurken
Sır olmuşum duygularımla
Düştüm ne elimi tutan , nede kaldıran oldu
Görmedim....
Hiç bişey bilmiyorum modunda insanlık
Kendi ellerimizle acı ve hüzün dagıtıyoruz dört bi tarafa
Derdine yandığım dünyası mal mülk üzerine kurulmuş sanki

Her bi tarafımıza takmışız nazarlıkları
Unutmuşuz insanlıkları...

Arkasında bir nehir insanın
Pişmanlık ve keyiflerin aktığı
Dolduğu gri gurbetindedir
Ne varsa harcadığı
Değeri olan sözleri bile
Gece firakında boğulur
Mazi nehrinde yüzer insan
Hatalar kovalar süratle
Biz, kaçarken bile yarışırız
Tuhaf haller söyletir
Ve susturur pişmanlıklarımız.......

oysa oyun oynamayı severdi.
dizlerinin arasına sıkıştırdığı bebeği,
kapatmasa bile gözlerini yinede ona ninniler söylerdi.
evde karın ağrısıyla kıvranırken,
sokaktan geçen çocuk görse,
kırmızı ayakkabiları eline alır koşardı kumdan kaleler yapmaya.
bitmesin dediği bir anı yoktu.
zaten bütün zamanlar ona ballı ekmek tadındaydı..
o hiç kimseye biçilmiş kaftan değildi.
şekil verilemezdi,
hani ''hissettiğn gibi yaşa'' derlerya
işte bu cümlenin temsilcisiydi sanki,
en önde bayrak taşıyanı.
sadeydi belki ama sadeliğin ihtişamı gülüşünde gizliydi.
oysa o bir zamanlar çocuktu.
herşeyi olan bir çocuk...

Gönül kapımızdan içeri  girenleri
Kapı önüne koymadık hiç
kusura bakma bizim adetimiz değil....

Afyon kokusu gibi içimize salmışlar ayrılığı

İhtimaller dahilinde olmadık
O yüzden menzilin içindeydik hep

Bir şafak vakti
Sol yanımızdan vuruluruz korkusu olmadan
Gönül teriyle
Masumca bi sızıyı
Feleğin çemberinden geçirdik

O yüzden hep...
Bir başı bi omuza yaslamak istedik
Umutlarımız  Kurşuna dizildiğinde
Biz seninle hayalleri bölüştük
 
Gidenleri lirik türkülerde ararken
Akşamın gergefi kaldı geriye
Kaybolan gülüşlerin izinde...

'sevda derinlerdedir..
oysa ferhad üstünü kazmada dağın..'
                                _hilmi yavuz

'sevda derinlerdedir..
oysa ferhad üstünü kazmada dağın..'
                                _hilmi yavuz

++

++

Keşke böylesine yalın ve derin anlatabilseydim sevdayı...
Yazabilseydim böylesine güzel iki dizeyi..

Hüzün yaşamın her deminde
Yaşarız gecenin mateminde
Bir veda gününde
Bu şiir de yarım kaldı dilimde

Yalnız kaldım dört duvar içinde
Ne merhamet nede ihsan bekledim sesinde
Bir ağıt kaldı senden geriye dilimde

İki İnsan;
Bi kalem,
Ve bi şiirle başladı hikaye...

Seyyar yürekli insanlar
Değerini bilemediğimiz en güzel zamanlarımızı çaldı...
Sıcak cilalı aşklar peşindeydi gelenler
Yunusça sevgileri aradık hep...

Ebruyla açtım geceyi
Demir attım yalnızlığayla başladı
Sezenle kapattım seher vaktini
Rüzgarı çağırdım
Yok oluşların anısına
Alsın götürsün içimdekileri...

Sana değil yağmurlara emanet ettim yüreğimi

Eskisi gibiyle başlayan
Ayrılık kelimesiyle biten
Bi nisan sevdasını
Bi eylül vedasıyla yazdım...

Ben maviyi severdim
Sen hep siyaha hayrandın

Unutmak kaybetmekmiş meğer
En zayıf noktamdan vurdun
Bi nefes daha yaklaştım sensizliğe

Hoş geldin yalnızlık....
İyi geceler sensizlik....