Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

    YENİDEN   HAYATA

Yumuşak  okşayıcı devinimler hunimde;
Zaman zaman ilerliyor akışkan ritimle.
Dairesel çevreleyen dertlerimi dinle.
Hafif bir fon, arka planda haber veriyor,
Müjde ömrün bittiği gün dertlerde bitiyor!
Şafak vakti bir el, ansızın, güneşli günü;
Haber vermek isterde, bilmez ki öldüğümü.
Ölüp ölüp hayata yeniden dirilmek mi?
Marifet dert içinde ölmeden yürümek mi?
Bütün yalnızlıklarımı sırtıma alarak
Asil kırgın hislerimi boynuma sararak,
Gideceğim,  gül bahçelerini bırakarak…
Yüreğimden çıkan feryat figan yaksın seni,
Çektirdiğin ızdırap gibi olsun ebedi.
 Belki  böylece  arınan ruhun döner bana:
Ve  kapanan kapılarım açılır hayata…. 
                               
                                    Hikmet Baş

Hemşerim, naptın sen? Bu ne karamsarlık. Ama güzel anlatmışsın. Eline yüreğine sağlık.

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] öğretmenimm.. size de maviler çok yakışmış.. hayırlı olsun..

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] öğretmenimm.. size de maviler çok yakışmış.. hayırlı olsun..

Çok teşekkür ederim [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] öğretmenim, sağ olun. Darısı başınıza.

Dudaklarımda bal tadı
Bir lekeyi özledim gönlümce
Minicik parmakların masal gibi mutlu sonluydu 
Gecemi aydınlatan bir çift göz en çaresiz anda umut....
Ne desem eksik kalır anlatamam
Sessizce büyür hasret
Büyür
Büyür
Sığmaz....
                      (Bir tek sen anla)

BİR TEK SEN......

Bir tek sen varsın
Gönlümün derinliklerinde....
Ruhumu dinlendiren
Benliğimi çepeçevre saran
Bir güneş misali
İçimi aydınlatan
Bir tek sen.....

Bir tek sen varsın
Gönlümün derinliklerinde...
Pınardan çıkan bir su misali
Saf, duru, temiz.....
İhanetten, kötülükten bihaber
Tüm masumluğuyla karşımda duran
Bir tek sen.....

Bir tek sen varsın
Gönlümün derinliklerinde....
Kalbimin içinde hapsolan
Buna rağmen....
Tüm benliğimi esir alan
Benden daha hür daha cesur
Ve....
Tüm yaşantım içinde
Tek temiz kalabilen
Bir tek sen vardın
Bir tek sen....

Dur diyemedim kalbime
Çıkan her söz
Senden ibaretti gönlümde
Belki dedim,
Döner gelir geriye!
Sever beni yine...

Vakitsizdi
Ben vakitsiz gelen sonbahar
Sen vakitsiz bi rüzgar
 

Vakitsizdi
Ben vakitsiz gelen sonbahar
Sen vakitsiz bi rüzgar
 

Belki de doğru vakti bilemedik
Sevmenin de ayrılığın da.

Çaresiz miydi kadın? Çaresi miydi adam yoksa? Bilen yoktu.. Hem çare dediğin de öyle bir anda sarılacak bir yara da değildi..
Yürekteki atış hızı ile orantılı büyüyordu bu aşk..
Durur muydu bir gün yoksa durulur muydu? Kimselerin cevap veremediği hoş bir cevabın da aranmadığı sorular silsilesiydi hayat..
Gerek var mıydı bunca sorguya suale...  Hayat akıp giderken önümüzden neden seyre dalalımdı ki?

ve on gelir aklına
karanlık gecelerin ışığı...
sonra silinir hemen
sen farkında  olmasan bile
gelir konar gönlüne.
belki dersin
uçup gider....
o ise çoktan yer etmiştir
kalbinde....

Ne varsa insan kalbinde ;
Önce kendine yorar en iyileri
Zenginlik kendinde..
Zulüm başkasındadır,
Eksiklik başka..
Durup kefen biçmez
Gelip geçici aşka..

Ne varsa insan kalbinde ;
Önce kendine yorar en iyileri
Zenginlik kendinde..
Zulüm başkasındadır,
Eksiklik başka..
Durup kefen biçmez
Gelip geçici aşka..

Yüreğine sağlık Hacile abla...

SON ADIMIMDA
Sesler üstüme geliyor,  durdurulmaksızın,
Sanki  bir sırrı ifşa  ile  ansızın orada;
Çıkıverecek ummadık hayat kavşağında,
Yıkılacağım  bu  vurgunla son  adımımda…...
                                    Hikmet Baş

ASİ  YÜREĞİM

Bir ölünün odasından düşülen notlar;
Gecenin karanlığında,  yalnızlığın ve
Acının evrenine umarsızca çıplak,
Ortada kalan duygularda inlemede…
Yüreğimin çevre yolları da kuşatılmış,
Gazabın kılıçları intikama kalkmış!
Göklerin derinliğinde kayboldu mavi!
Asra uyanan bütün duygularım asi!
Kabrimden bir ses geliyor,  anlamadığım.
O ben miyim?  Şu adam  tanımadığım.
Tanıyamadığım  bu hisler ağlamaklı..
Sevincimi bulamadım nerede saklı?
‘’Yetmedi mi? ‘’ diye haykırmak istiyorum!
Yok himmet görünmez iple boğuluyorum.
Her cezama  oldu  sebep asi yüreğim,
Sanırım bu derdin elinde öleceğim!..
                     
                                        Hikmet Baş
 

Yar omuzunda çaresiz kalırken
İnce bi sızıya dayalı bi düş kaldı bize
Bulutu gören yağmuru yağdırmış
Sonrasında...
Gecelerin koynunda çığ misali  üşümelerimiz
Ve geç kalınmış mutluluk  randevularımız
Vedayı çalmışlar avuçlarımıza kına niyetine
Gül kurusu dudaklarımızda yarım kalmış gülüşümüz..