Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

SON ADIMIMDA
Sesler üstüme geliyor,  durdurulmaksızın,
Sanki  bir sırrı ifşa  ile  ansızın orada;
Çıkıverecek ummadık hayat kavşağında,
Yıkılacağım  bu  vurgunla son  adımımda…...
                                    Hikmet Baş
 

Çoğu tükenmiş güzelliklerin
Soyu tükense de olur...
Her merhabaya bi elvedayı hazır tuttuk dilimizde
Hep kendime sordum
Gittiğimiz yol   doğrumu diye
Anladım ki....
Sevgide , yarenlikde  yok yollarda
Zamanın içinde  hiç kimseler , herkesler doğurduk
Sonra aşık olduk  ..sevdik
İnsanı insanla sınarken
Her sözümüzü bi öncesiyle kıyasladık
Takunyaları ile gezerken iz bırakmış içimizde acı....
Duygularım çok uzakta
Ve ben yalnızım şimdi....

ÇOCUK   

Daha çok küçüğüm yüreğim dayanmaz
Bu sözler senin miydi çocuk
Senin miydi bilyeni arayan gözlerden damlayan yaşlar

Dün seni gördüm çocuk
Bir gazete küpüründe,
Bir televizyon ekranında   
Balonun elinden uçmuş   
Oyuncakların kırılmış...   

Hadi gel körebe oynaylım çocuk
Sen kapatma bu kez gözlerini
Dur! Ben kapatayım   
Koş saklan...
Senin gibi huzur koksun saklandğın yerler
Giderken ellerini de al yanına çocuk   



Yarın seni göreceğim çocuk
şehrin o vicdansız sokaklarında
Yüzü parlamayan muşmula suratlı insanların
ayakkabılarını parlatacaksın
Ya da yırtık gömlek,patlak papuçlu halinle   
insanların ellerine bakacaksın   
Bir damlada olsa sevgi versene çocuk
ellerini vicdanlarına götürmeyenlere...
Severken yüreğini de al yanına çocuk


Bugün seni gördüm çocuk
Kim bu davetsiz misafirler diyordun babana
Baban hüzünlü bakıyordu,   
annende ağıtlar...
Dışarda hiç duymadığın melodiler
Müzik kutunu arıyorsun
Ve ayaklarını...


Sen hep olmalısın çocuk
Hep aydınlığa bakmalı gözlerin
Hadi koş çocuk,
ışığa doğru koş...
Giderken unutma kanatlarını da al yanına...

yuksel şahin

Kalbinin dipsiz kör kuyularina hapset beni..
Arada bir ruzgar kokumu getirsin
Herhangi bir anda, calan o sarkida
Sesimi duy uzaklardan...
Sen baskasiyla uyurken
Ruyasini gördüğün ben olayim..
Böyle de bencilim..
Böyle de acimasiz..
Hala,
Seni böyle de unutamamış..

Biz gür ateşte kısık kısık piştik gülüm! Ondan biraz da dünyadan vazgeçmemiz..

Beyinler harman yeri
Dunden kalan ürunlerle
Kah savrulur
Kah kavrulur
Döndükçe ezilir ömür
Ezildikce canlanir
Eksilmeden şahlanır...

Yad olma meselesi
Zihnimde dolaşan aklıma bulaşan
Gönlümün algısından uzak
Var iken anlamlı
Gidince manasını yitiren
Yüklendiği sıfatları masaya koyup
Bir ceket cebinde kaybolmuş
Silik fotoğrafa dönüşen
Geminin limandan ayrılışı gibi
Zamana direnemeyip uzuv uzuv
Hiçliğe gömülen
Ne bakışlar
Ne dokunuşlar
Ne de yoldaşlıklar
Tanıdığın benlikte farklı bir suret
Giderek ötekileşen
Yüzeysel sevdalardan artık
Ruhsal birleşmeden bihaber
Mekansız sohbetlere sığ
Tensel düşünceler
Yad olmaya mahkumdur birer birer.

Hep kırgın düşler, hep yorgun
Bir anlamı yok.
Zaman geçse bile
Düzelmiyor bu gönlüm...
Sayamadığım
Hüzenler de, mutluklar da
Benim eserim...
Hadi bitsin artık bu yorgunluk
O eski günlerimize
Geri dönelim....

Yanık türkünün bağrından söküp alamadım
Yokluğun işgal etmiş dört bi tarafımı
 

Sen
Sevda türküleri söylerken
Ben
Ayrılık şarkıları dinledim...

Kaç zaman sonra,
Hangi sonsuzluk uçurumunda
Bilemem ama...
Ben yine seni,
Ben hep seni,...
Beklerim...
 
 

Sen
Sevda türküleri söylerken
Ben
Ayrılık şarkıları dinledim...

Sevdanın yükü ağırdır,
Taşıyamaz her yürek.
Ayrılık ise çok zordur,
Bırakmaz bırakılanda yürek.

Yanık türkünün bağrından söküp alamadım
Yokluğun işgal etmiş dört bi tarafımı
 

Yanık türküler için de buldum
Ben seni
Tuttum kor kor olan kalbini
Koydum kalbimin yanına.
Şimdi Türküler değil,
Ben yanıyorum için için...

Hadi kalmasın gizli saklı
Ne varsa birlikte bulalım
Sen tek taraflı bakarken
Ben ikimizin gözüyle
Baktım...
Boşver geçmişi,
Geleceğe bakalım.
Birlikte olunca
Mutluğu yaşayalım.

Aşkın bi miladsa
Aşktan önce,bir şiir  adı sen olsun
Aşktan sonra, bir şiir senin gibi koksun ...