Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Çok bulutlu şiirler var içimde
Sabaha seninle yağacak..

SERSEM

Gecede aradığım hece,
Yıldızdan sorduğum yön;
Yokluğun cevapsız bilmece,
Varlık cevabı: tek hece DÖN!

Aşağıdan yalvaran ellerim,
Umutsuzca çaresiz gözlerim,
Uzanmış ufka beklerim
Gelirsin diye yorgun bedenim.

Aradığım nedir bir bilsem?
Mutluluğun sahili gizem,
Perde aralanmaz mı girsem,
Bedenim bu sarhoşlukla sersem…
                         
                                 Hikmet Baş

 Buram buram sevda kokuyor
 Geçtiğin bütün zamanlarda
 Rüzgarın bi kanadına kokun sinmiş
 Anla !
 Maksat rüzgar olmak değil
 Rüzgara kokunu kabul ettirmek...

Sonu gelmiş yaşananların
Yarınlara bakan umutlar bile sönmüş.
Gözlerdeki o gülümseme kaybolmuş
Son vedalar her bir yanı sarmış
Ben veda etmiyorum ama
Biliyorum umutlarım tükenmemiş...

Zorluklarla yeşerttiğim umutlarım,
O kadar narinsiniz ki!
Korkuyorum...
Hafif esen yelde bile kırılacaksınız diye...

Esme rüzgar!
Umutlarımı benden alma.
Gün gelecek
Mutluluk meyvesi verecek...

 Sonbahar yaprağı gibi çıtır çıtır gazel olurken
 Pencere önüne kuşlar konuyor
 El sallıyorum kuşlara sana sallar gibi
 Kanatları değiyor kuşların yüreğimdeki sen tarafına
 Pencerenin camına hohlayıp kalp resmimizi çizip gülerken
 Ne gelir elimden insan olmak ve sevmekten başka diye düşünürken
 Elimle pencerenin önüne bırakıyorum sevgimi
 Ellerim koynumda
 Yüreğim iki dudağımın arasında
 Tutuşup yanarken içim
 Acılar abone olurken
 Bi ihtimal daha var diyorum
 Kendi kendime

Hiç bir yerde yok ki yüzün
Gölgesi olmayan kuşlar gibi
Bu şehirden gidişine küskünüm
Kim dönüştürecek hüznümü
Çocuk gülüşlerinden güle
Ben senden ebedi  yoksunum
Ezberlediğim susuşlarımda
Belki de seni bulurum

Meğer ne kadar yalnızmış insan,
Rabbinden gayrı yokmuş dostu.
Bilene şükür,bilmeyene isyan
Ruhtan gerisi üzerindeki postu..

Rıza gösterirken herkesin sözüne
Oysa isyanmış ,çileymiş özüne.
Aldanıpda  yarin boş  gözüne
Hakka varmayan yollar yokuştu..

Derler ki sözü süz söyle
Yanmasın durmadan öyle
Eşin dostun hep mi böyle
Çektiğin dertler defterine nakıştı..

Aşka mahsus terennümün kadim durağı,
Ne ki kalbin de eli belinde...
Uzaklaşsa, geride bıraksa da yaşananları...
Güller ah güller...
Hüzün cumhuriyetinin, munis vatandaşları...

Yine mi başa dönmekte takvimler,
Yine mi onsuz koca bir yıl...
Derinlerimde bitmek bilmeyen derdi,
Yüreğimde dinmek bilmeyen inceden sızısı...
Ah! ...

Ben sana hiç şiir yazmadım ki...
Yüreğimde gizli bir sevdaydın çünkü.
Seni bulmakla geçti ömrüm.
Dünlerimi sensiz geçirdim,
Yarınlarımı sensiz geçirmeye hiç niyetim yok...

Seni bulduğum anda kaybetmiştim aslında.
Bunu bilerek seni sevdim
Beklediğim ömre değer diye.
Vazgeçilmez değilsin elbet
Ancak vazgeçmeyi düşünmedim bile...

Sisli günlerimin parlak geleceği ol,
Hayallerinle değil, gerçeğinle süsle
Kırgın, solgun yüreğimi.
Umutlarım son,
Mutluluğum ise sonsuz olsun seninle...

SON ADIMIMDA
Sesler üstüme geliyor,  durdurulmaksızın,
Sanki  bir sırrı ifşa  ile  ansızın orada;
Çıkıverecek ummadık hayat kavşağında,
Yıkılacağım  bu  vurgunla son  adımımda…...
                                    Hikmet Baş

SON HECE

Şu gölgeler içinde bir sessizlik bu hayat,
Köşelerdeki solmuş renkleriyle bir yaşam.
Renksiz çehrelerdeki sevinçler bile bayat.
Var mı ki kurtuluş, yaşamdan öylece kaçsam?..

Duyduğum bir ses geliyor içime içimden,
Nasıl anlatmalı bilmem, şekilsiz biçimden.
Çaldığı notalar acı, keder bestesinden,
Bir hayat ki her adımı vehim hanesinden…

Geceye kaçıyorum dertten kaçarcasına,
İçime atıyorum kederlerimi dinsin!
Beni ansızın tufan gibi basarcasına,
Basıyor rüyalarımı yalnızlık, sensizim!

Yalnızlığın, sessizliğin sofasında adım,
Voltalıyorum, ruhumda ki kasvet elimde,
Bildiğim sona yaklaşıyorum adım adım.
Ve sevdiğim yüreğimde, son hece dilimde…
                               
                                        Hikmet Baş

emegine saglik