Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Sen gelmemi bekliyorsun
Ben gelmeye hazır mıyım?
Acıyla yüzleşebilecek miyim?
Toparlanır mı dağınıklıyım?
Ellerin hazır mı
Gözyaşlarımı silmeye?
Kal da deme
Kalamam
Kalbim dayanacak gibi değil
Ayrılığa ya da kavuşmaya

Sevgin üşürse, ben titrerim
Tenha ve dilsiz bu sevda da  cogaliyorum
Yokluktan ,varlığın gözlerinden öpüyorum
Sukutun koynunda
Az söylenip,çok dinleniyorum
Sessizliğin gölgesinde çokça yalnizim

Kelimeler hoyratça tüketilmeden
Dokunsun ilim,edep tezgahında.
Hedefi koymadan yürümeden
Kardeşlik okunsun her zaafında.
Akıl sır etmez deme çizgin olsun
Gönlüne insanlığın  adı dokunsun
Aradığına  ilahi sevda konsun
Unutulmasın adın ,eserin okunsun.

Kalbini nerde unuttun
Niye sustu kelimelerin
Papatyaları kuruttun
Hüzünleri büyüttün
Yokluğun muydu zor olan
Varlığında kaybolmak mı
Kalbim nerdesin
Tüm kelimeler yitirmiş sihrini

varlık ona
yokluk bana
gurbet bende harmanlanır
onda sıla
ne yana dönsem yüzümü
yar kalıyor ardımda
nereye yürüsem
bölünüp kalıyorum
sürü sürü yalnızlığa
dönüşüyorum
git gide aşka
çözülüyorum
sana
iplik iplik'
ıssızlığında yalnız
yokluğunda serkeş
varlığında biçare
aynı göğün maviliğinde
aynı çayın demindeyim
aynı şiirin dizesinde özlüyorum.."

Hüneri çok aşkın
İçinin köşelerinde döner durursun
Yüreğinle aklın arasında gel-gitlerle boğuşursun
Dört mevsimi yaşarken
Törpülenmiş / örselenmiş geç kalmışlığın mevsiminde üşürsün
Bi zincirli yalnızlık, pencere önünde  beklemelere tutsak bırakır
Gökyüzü ile konuşur
Geceyle dertleşirsin
Benzi atık sabahlara zoraki merhaba derken
Tepeden /tırnağa talan olursun
Üstümüze bulut olan gelmiş/geçmişle
Terbiyeli bi yalnızlık
Yamalı bi umut
Fersah fersah kaçan/kovalıyan bi gerçek
Çöreklenir durur içimizde...

Çıkar yol bulamıyorum sana
Yaklaşsam uzak
Uzaklaşsam yakın olduğun bir ikilem bu...
Bir tek kelimelerim kaldı
Aciz, tükenmiş, derbeder...
Hadi yak kelimelerimi
Savur küllerini denize
Bir zaman
Bir mavilikte buluşuruz belki...

Zenginler fakirlerin halindenanlar mı?
Dolarlara elbise alırlar fakirlere 3kuruş vermeye utanırlar
Bilmezler ki 3kuruş ne demektir
3kuruş tebessüm demek
Zenginler fakirlerin halinden anlar mı?
Onların ne çektiklerini
Dizi yırtık pantolon giyerler
Onlarda görseler ıyyy fakir derler
Zenginler fakirlerin halinden anlar mı ?
Alın teriyle çalıştıklarını
Onlar çöpçüye fakir derler
bilmezlerki devlete sırtını yasladığını
Zenginler fakirlerin halinden anlar mı?
Çöpçü fakir değildir mesleği öyle gözükmektedir
Asıl fakirlik dış görünüşteki eksiklikte değil 
İçteki kötülüktedir
(Yorumlarınızı bekliyorum)

  ZOR İMİŞ
Harfleri konuşturmak kolay
Susturmak zor imiş..
Her kelimede bir anlam
Bam teline  kor imiş.
  İşaretin suçu ne?
  Anlam veremez göçüne..
  Bin af arar da suçuna
  Gözü  toprağa eğermiş..
Kavgadan göç çıkar,
Naz ondan güç çıkar,
Yorumdan borç çıkar
Sözü yüreğe değermiş..

Mutluluk ,istemsiz
Huzur ,uçucu
Acı ,yakıcı
Bi kaza anında yüzsüz bi özürmüş hayat
Kaygıya bile üç misli kayıp veren
Ve  umut parçasına düş köşelerine abonman bileti satan
Göz yordamı suskunluğuna alıştıran
Artçıl nefeslerin
Kırılgan hisleri bi türkü bile etmiyor

'Bir alana bir bedava' taze düşler yok artık…

Sen özlediğinde beni
kendine bir şiir ısmarla
satır aralarına papatyalar
unutulmaya yüz tutmuş adım
mislince diline türküler dola..


 Bir kavlimiz var mıydı
 hatırımda kalmış adının
 baş harfi pas tutmadan evvel
 baş köşesinde miydi yüreğin.
 Hatırda hep kalmak için "

yürek kuyumuzdan gözümüze vuran seller
bilir misiniz ki kaç f/elekten geçer?..
susarız da bazen buğday tenli cümlelerle...
sevdalı bakar ölüm bile gençliğimize…
ki siz, geceyi çağırmak için durmadan uzayan gölgeler...
bilmediniz sevda dediğin; yumruk kadar bir yüreğe
güneşi nasıl nakşeder...
her şafakla kıymıklarımızdan yeniden doğarız...
çünkü biz yağmuru perçemlerinden içen güneşin çocuklarıyız….

Yüreğin ocağı gösterse de
Gözlerinden bahar çal.
Bir ılık akşamdan
Selam salsın maziye.
Gezemediği toprağa
Eksin solmayan ümitleri.
Bir bahar akşamı;
Koy versin
Boy versin.
Nisan yağmurlarıyla bereket
Mayısıyla bir demet
Eylüle hasadı getirsin.
Bizden olmayan ne varsa
Rüzgarla savurup götürsün.

söyleyiniz, kim siler
insandan insana miras gönül pasını?..
söyleyiniz, kim siler
b/eşikteki bebelerin kulaklarından
zalimin sesinin yankısını?..


aman sakın ha
susarak
söyle/me/yiniz!..

beklemeliyim beklemelisin beklemeli..
beklemek fiilini eyleme dönüştüremediğimiz için
bu çekimsiz halleri hayatın
yitik bir kurgu gibi
bu aşk beklemeli kuytusunda
yürekevimizin..
bir küçük papatya yaprağı kadar
seviyor'a meyilli kalbim
bekle beni.."