Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Gönül isimsiz
Sevgi kayıp...

İflah olmaz aşkın basireti bağlanmış
Bı “ansızının”içinde tane tane umutlar sızlarken,
Bı eyvallah türetilmiş,hoşçakal tüketilmiş
Nükseden ucu yanık gitmelerin ardında

seni düşündüğüm zaman;
iki küçük çocuk
elimden tutup kırlara çıkarıyorlar beni...

seni düşündüğüm zaman;
iki kadın
bırakıp ellerindeki nakışlarını
tarıyorlar saçlarını...

seni düşündüğüm zaman;
çiçeklenmiş iki ağaç
sıkıca tutunuyorlar toprağa...

seni düşündüğüm zaman;
denizi düşlüyorum
dile geliyor bütün balıklar...

seni düşündüğüm zaman;
gece bekçisine gülümseyen
bir kaçağım lunaparkta...

seni düşündüğüm zaman;
bulutları sıyıran gözlerim
güneşi hapsediyor bebeklerindeki gökkuşağına...

Seni mi öldürduler güzel çocuk?
Zehirle mi doldurdular cigerlerini?
Bu çocukların savaşı miydi ki,
Bedeli ödetiyorlar senin bedenine?

İki satır metine sigdilar acıni
Sadece kinadilar ya
Geçirdiler mi sancini?

Bu nasıl acıklı bir hikaye.
Ya yok olacaksin!
Ya yarım kalacak!
Bunun hesabını kim kime soracak...

Ya sonra dedim
Sabret !
Gör!
İşit!
Dedi…
Daha sonra dedim....
Yüreğinin kapılarını kapama
Gönül gözünden gör
Çiçeğin diliyle konuş benim ile
Herhangi bi yağmur damlasına ilham ol
Toprak sen koksun dedi

Burnumda tütmesin hiçbir  koku  dedim……

Güle nazar değer
Gayri rüzgar kırar dallarını.
Nemden,yağmurdan çamurdan
Korunası  canken
Tüm şimşekler şakır
Tüm bulutlar ağlar
Bahara  selam duramadan
Göçer..
Kervanlar ardı sıra ağlar
Bahçıvan karalar bağlar
Gül çoktur amma
Aynısı olmaz derler
Her tomurcuğu
Ayrı yerden biçerler.
Olsaydı dili
Son sözü
Beni öz bahçemde
Kardeşlerimin içinde
Gömünki 
Orada yeniden can bulayım
Solacaksam da
Sevenler içinde solayım.
Kalmalı geriye
Temiz bir hatıra
Eksilmeyen sevda.

çok güzel olmuşşş

çok güzel olmuşşş

Teşekkür ederim.

Bir veda olacaksa
Önce  duygusuzluğa
Vicdansızlığa olmalı..
Aç uyuyan bebeleri görmezden gelip
Çöpe atılan nimetlerin terkine
Üşüyenlerin soğuk ayaklarına
Yüzlerine olmalı
Sımsıcak kanatlarla.
Bir veda olacaksa
Egoya,kibire olsun.
Huzurla girmek için kabre..
Bir veda olacaksa
Tüketim delisi uğruna
Görmezden getiren reklamlara
Nimetini paylaşmaktan kaçıp Resmini paylaşmaya olmalı
Olmalı ki
Yiğitliğin gözü gönlü
Paylaşmakla doymalı..

Mevsimler değişeli
Cemreler yüreğe düşer.
Yürekte başlar,yürekte biter
Goncanın hası
Kavgasının  alası
Umudun oyası..
Silinir bir cümle
Yiğidin pası.
Göçmenlere  yuva olur
Tohumlara hava.
Nice emek boy verir
Suya havaya.
Ahh yok mu o cemre
Kışı bahara
Baharı yaza ulaştırır da
Yuva kuramaz sevdaya.
Kederin  boy gösterdiği
Savaşın sevildiği dünyada
Yetmez sahte emellere
Düşemez fani davaya..
 

GİDERİM
Kıyametim olur kaşını eğsen
Kirpikten süzülüp düşer giderim
Zamansız yel gibi zülfüme değsen
Kanadına sitem döşer giderim

O tatlı bakışın özlemi saklı
Bu aşk sözcüklerde neden yasaklı
Bir sevda yoruldu kendince haklı
Vuslat perdesini asar giderim

Kimseler görmesin perde ardını
Bilmesin yar bile alır gardını
Yastığa baş koyup döker derdini
Yüreğime kabri eşer giderim.

İnsanoğlu böyle özde yabancı
Sustukça kendinde sözde yabancı
Bir aşın başında közde yabancı
İş bu hale gelir şaşar giderim

Fırat'ın kızının yüreği yufka
Uzakları gözler takılır ufka
Dara düşer gönül çıkar ayyuka
Kendi alemimde yaşar giderim

Sündüs Arslan Akça 

baktığım yere baktın...
çarpıştı g/özlerimizin yansıması...
oradaydı/aş/k işte...
-hatırlar mısın?..-
göklerden gelmiştim...
denizlerden devşirilmiştim...

ölü dediler benim/senin için
dalgasızdır...
karşılıksız...

öylece dikildin karşıma...
dağ gibi değil
aşk gibi dikildin...

bildiydim daha o vakit...
anlarsın beni...
anlarsın hâlimi...
hâlim hâl değildi ya,
bildiydim işte yine de...

o gün kimseler yoktu
bizden başka...
güneş yoktu mesela...
ağustos böcekleri yoktu...
kırlangıçlar bile göçmüşlerdi...
yalnız;
dağılmak için sabırsız
üç beş kara bulut...
birkaç şaşkın kelime...
bir de ayçiçeği tarlaları
ki devretmişler sarılarını ekime...

biz bizi bilmezdik belki...
biz bize aşığızdır...
deniz dediğin
göğe yaslanır...
bizse koparılmış
bir parça gibiydik
-gökyüzünden/denizden-
ne kadar bizdik...

dedim ya o gün
kimseler yoktu
sen/ben/bizden başka...
iki ölüydük
iki ıslak ceset...
ve karışıp gittik
birbirimize...

Acı ve sızılar barikat kurmuş içimizde
Gün yüzüne yasaklı
El değmemiş  iyi niyetlerimiz.
Yangınları içtik
Yürek can kırıklıkları ile dolsa da
Niyetliydik
Kaderimize
Yazgımıza….
Ümitsiz olmadım hiç
Anne rızasını almak
Gönül rızasını kazanmak için....

Bizim kırıldığımız yerden kopacak kıyamet

(Sustuklarımı konuşmak yerine yazıyorum)

Baharın tazeliğinde
Lodosun sıcaklığında
Her aklıma gelişinde ehlileşiyor ruhum
Kırlangıç sürüsü aklım
Gökyüzü gönüllüsü yüreğim
Yeter ki sev der gibi...

Sen anlama
Görme
Farkına varma
Ama ben tüm iyi dileklerimin içine
Seni aldım

bir kalbin içinde açan kuytusunda adın
şiirde pencere önü öğretisi bekleyiş
kuşların aşk ile süzülüşü göğe
yerin endamına çiğ tanesi
 zerresince dökülür içime

anla ki
acıyı hafifletecek cümle sözleri
kuşatmasında yürekevimin özlem
suskun kalelerine gönderdim
avuçlarımda bahar esenliği adın.."