Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

YİNE DE SEVİYORUM
Sevmek acı sevmek acı...
Gözlerin ah..ne mazi kaldı ne fani...
Hayatın tamamı acı..sevmek benim işim...
Yine de seviyorumn seni yinede büyüyor göz bebeklerim..
İşte sevmek benim işim..işte sen işte ahh
NAZIM HİKMET RAN

Özleyeceksin!


Kızıyordu,
kıskanıyordu,
küsüyordu,
çok soru soruyordu;

ama

beni seviyordu

çok seviyordu


diyeceksin!!!




Nazım Hikmet Ran

Ne güzel şey hatırlamak seni :
ölüm ve zafer haberleri içinden,
hapiste
ve yaşım kırkı geçmiş iken...

Ne güzel şey hatırlamak seni :
bir mavi kumaşın üstünde unutulmuş olan elin
ve saçlarında
vakur yumuşaklığı canımın içi İstanbul toprağının...
İçimde ikinci bir insan gibidir
                                     seni sevmek saadeti...

OLMA MAĞLUP

galipleri herkes sever
mağluplardan nefret eder
haklı haksız olsun mağlup
yine herkesnefret eder
onun için ey vatandaş
hiçbir zaman olma mağlup
yürü yürü dağ deniz aş
hiçbir vakit dönme geri
anla bunu ey arkadaş
mağluplara ölmek iyi
onun için ey vatandaş
hiçbir zaman olma mağlup

...

unutmak en iyisi...
en temizi...
cidden!
daha fazla, hiç durmadan, habire ve delirir gibi, ki amansız ve soluksuz....
soluksuz...
...
daha fazla hatırlamadan....
unutmak en iyisi...
terhizsiz...
göçek...
..
.
acımaya mı indik?
yok!




SAAT 21-22 ŞİİRLERİ

Arkadaşlık ağaca benzer,kurudu mu bir daha yeşermez.

Nazım Hikmet RAN

SENİN SAYENDE
Her günüm mis gibi dünya kokan bir kavun dilimi
Senin sayende.
Bütün yemişler elime güneştenmişim gibi uzanıyor
Senin sayende.
Senin sayende yalnız umutlardan alıyorum balımı.
Yüreğimin çalışı senin sayende.

En yalnız akşamlarım bile duvarında gülen bir Anadolu kilimi
Senin sayende.
Şehrime ulaşmadan bitirirken yolumu
Bir gül bahçesinde dinlendim senin sayende
Senin sayende, içeri sokmuyorum
En yumuşak urbalarını giyip
Büyük rahatlığa çağıran türküleriyle kapımı çalan ölümü.
                                          NAZIM HİKMET RAN

1KASIM 1948

bu akşam belki şu dakka sen
göğsünden bıçaklandın kızım
hem de ben bıçakladım seni
kan damlıyor ellerimden.

görüyorum: sen içine gömülürken karanlığın
hayretle açılan gözlerinde
durgun bir su gibi parlıyor hala
bana güvenin, rahatlığın.

bir tek sözüm var:
seni arkadan vurmadım
ve kanınla kızaran ellerim
yine dostundur sonuna kadar.

Kadınlarımız 
 Toprak öyle bitip tükenmez, /dağlar öyle uzakta,
sanki gidenler hiçbir zaman
 hiçbir menzile erişemeyecekti.
Kağnılar yürüyordu yekpare meşaleden tekerlekleriyle
Ve onlar
ayın altında dönen ilk tekerlekti.
Ayın altında öküzler
başka ve çok küçük bir dünyadan gelmişler gibi
 ufacık kısacıktılar
ve pırıltılar vardı hasta kırık boynuzlarında
ve ayakları altından akan
 toprak,
 toprak,
 ve topraktı.
Gece aydınlık ve sıcak
ve kağnılarda tahta yataklarında
oyu mavi humbaralar çırılçıplaktı.
Ve kadınlar
 birbirlerinden gizleyerek
bakıyorlardı ayın altında
geçmiş kafilelerden kalan öküz ve tekerlek ölülerine.
Ve kadınlar
bizim kadınlarımız:
korkunç ve mübarek elleri
 ince, küçük çeneleri, kocaman gözleriyle
 anamız, avradımız, yarimiz
ve sanki hiç yaşanmamış gibi ölen
ve soframızdaki yeri
öküzümüzden sonra gelen
ve dağlara kaçırıp uğrunda hapis yattığımız
ve ekinde, tütünde, odunda ve pazardaki
ve kara sabana koşulan ve ağıllarda
ışıltısında yere saplı bıçakların
oynak, ağır kalçaları ve zilleriyle bizim olan
 kadınlar,
 bizim kadınlarımız
şimdi ayın altında
kağnıların ve hartuçların peşinde
harman yerine kehriban başlı sap çeker gibi
aynı yürek ferahlığı,
aynı yorgun alışkanlık içindeydiler.
Ve onbeşlik şaraplenin çeliğinde
 ince boyunlu çocuklar uyuyordu.
Ve ayın altında kağnılar
 yürüyordu Akşehir üzerinden Afyon`a doğru.   
 

  Nazım Hikmet Ran
 

...

KADINLARIMIZIN YÜZLERİ

 

Meryem ana Tanrıyı doğurmadı
Meryem ana Tanrının anası değil
Meryem ana analardan bir ana
Meryem ana bir oğlan doğurdu
Âdemoğullarından bir oğlan
Meryem ana bundan ötürü güzel bütün suretlerinde
Meryem ananın oğlu bundan ötürü kendi oğlumuz gibi
                                                                         yakın bize

Kadınlarımızın yüzü acılarımızın kitabıdır
acılarımız, ayıplarımız ve döktüğümüz kan
karasabanlar gibi çizer kadınların yüzünü.

Ve sevinçlerimiz vurur gözlerine kadınların
göllerde ışıyan seher vakıtları gibi.

Hayallerimiz yüzlerindedir sevdiğimiz kadınların,
görelim görmeyelim karşımızda dururlar
                      gerçeğimize en yakın ve en uzak.
 

                                                                                1962

RÜYA


Dün gece rüyamda gördüm ben sizi
İkirniz sahilde berabermişiz
Enginde soluyan yorgun denizi
Saran ufuklara ruh olmuşuz biz

Ak benekli siyah tülüyle gece
Alırken bir solgun günü koynuna
Gözlerin mahmurdu senin gizlice
Bir buse kondurdum güzel boynuna

Elele gülerken her şen yıldıza
Saadet çok uzun sürecek sandım
Hayat dediğimiz o fettan kıza
Aldanmak isterken birden uyandım

Şimdi ne gece ne deniz ne de siz
Görmüyorum artık o nurlu yeri
Elemle inleyen kalbimde yalnız
Biçare şiirimin kafiyeleri

...

yaşamak ne güzel şey…
Anlayarak bir usta kitap gibi
bir sevda şarkısı gibi duyup
bir çocuk gibi şaşarak
YAŞAMAK...
Yaşamak:
birer birer
ve hep beraber
ipekli bir kumaş dokur gibi...
Hep bir ağızdan
sevinçli bir destan
okur gibi
YAŞAMAK.."

Nazım Hikmet  RAN