Temsil rolünü üstlenen sporcuların sorumluluklarından ziyade menfaatlerini ve çıkarlarını ön planda tutmaları kadar, bir araç olması gerekirken amaca dönüştürülüp bir spor müsabakasını vatan ve namus meselesi yapmak bana göre yanlıştır.
Kasığımdaki rahatsızlık nedeniyle 2 yıl önce sahalara veda ettim 
Dün akşam kendi okulum ve komşu okul öğretmenlerinin halı saha maçını izlemeye gittim. Maçın ortasına doğru kemik sesleri gelmeye başladı. Dedim noluyor, bu arkadaşlar 2 gün sonra seminere gidecek, çoluk çocuk sahibi nedir bu şiddet. Beraber izlediğim arkadaş dedi ki hocam galibiyet sayısı 3-3 ve kim yenerse ertesi gün iyi dalga geçecek bu nedenle böyle hırs yapıyorlar.
Dedim hırs tamam da alt tarafı bir maç ve eğlence... Kazanan sevinecek dalga geçecek, kaybeden üzülecek o kadar. Ertesi gün yine hayat, dostluklar devam edecek bir sonraki macta belki diğer takım galip gelecek...
Velhasılı öğretmen arkadaşlarım bile basit bir spor müsabakasını eğlence aracı olmaktan cok, başka hırslarının amacı yapıyorsa spor kültürümüzde ciddi anlamda sorun var demektir.
buradaki namus meselesi ifadesi ile kasıt başka. milyonlarca insanın duası, heyecanı, arzusu karşısında milli bir ruhla oynama düşüncesinden bahsediyorum. şuan oyuncular taraftarın duasını, heyecanını, arzusunu değil alacağı primi düşünüyor. bu da benim düşüncem.
