Sevdiğimiz Şiirler

Bazen sevmek yetmezmiş
Severken git demek belki de gitmek lazımmış

Öğrendim ki sevmek beraber olmak değilmiş sadece ,Yürekte hissetmekmiş

çok doğru bunları bir de bilenlerle karşılaşsak..

HAYAT
Şerefle bitirilmesi gereken
En asil görevdir HAYAT.
Bir lokma ekmek için
Şerefini çiğnetmeye;
Bir anlık eğlence için
Servetini tüketmeye,

Bir zamanlık mevkii için
El ayak öpmeye,
İnsanları ezip geçmeye,
Günlük menfaatler için
Onurunu terk etmeye,
Bir kısım insanlara kızıp
Tüm insanlara düşman
Olmaya değmez bu HAYAT...

h.n.a.

BİTTİM

Uzağında kaldım her şeyin,
Senin,sevginin uzağında…
Ellerim boşlukta kaldı,kollarım yokluğu sardı,
Sensizlik içime…en içime işledi.
Nedense bir türlü hazmedemedim gidişini !
Sanki hiç bir şey yapmamışsın gibi…
Sen gittin ben bittim…

Anlamsız savaşlar verdim inadına,
Zaman derman olmadı azan yarama,
Seni unutamadım,hasretinde toparlanamadım,
Yani gittin ya ! ben bittim…

Direnemedim sensizliğe,
Kahırla,isyanla geçti her günüm.
Alıkoydu her şeyimi sensizlik nöbetleri,
Ta hücrelerime kadar eridim,
Bakma öyle bir şey olmamış gibi;
Sen gittin ben BİTTİM…

ÖLDÜREN AYRILIK 

Seni bırakıp gittiğim gün,
Hüzün mesken tutacak yüreğimi
Ölümü özlediğim gün
Gözlerin kesecek önümü

Bitmez dedim,bitmeyecek
Bu yürek hep seni sevecek
Gülümse derdin ya hep
Göz yaşlarım senin için gülecek

Son sözüm çınlayacak kulaklarında
Son gülüşün miras sana
Yüreğim sende kalacak ama
Gözlerin gözlerimde ağlayacak

Vuracak gözyaşlarım ıssız sahillere
Yürek dolusu sevgiler sende kalacak
Ölümümsün sen benim
Gitmek isteyip gidemediğim

Nefeslerimi,kalp atışlarımı sana bırakacağım
Ben sensiz zaten ölmüşüm
Hangi güzellik için soluk alacağım
Yada hangi hayata çarpacak kalbim

Seni,seni bende görsün herkes
Denizlerin suyu çekilse,güneş yeryüzüne düşse de
Ben yok olmayacağım;
Sen bende yaşıyorsun diye

Ölmem desem de ölüyorum günden güne
Kocaman yüreğime rağmen karşı koyamadım sensizliğe
Bu ölüm bildiğin gibi değil BAHAR GÖZLÜM
Bensizlikte sen;sensizlikte ben öldüm!!!

YAĞMUR MELEĞİ

       che
Bir sesti O
Bütün sesler içinde ayrı
Yürü diyen bir ses
Savaş diyen bir ses
Katıl diyen bir ses

Dağlar yadırgamaz en yüksek sesi
Sesi dağlara uygundu

Elleri vardı akan
Durmaya okşamaya alışamayan
Çiçekten sudan yapraktan
Kaleme silâhlara açılan
Elleri sesine uygundu

Saklardı kentin sevincini avuçlarında
Saklardı bir sıcaklığı
Geleceğin güneşini andıran

Hey Hey Hey
Kaç Köroğlu birden göçtü
Kaç Dadaloğlu indi dağdan
Kaç ırmak durdu kaç yıldız  aktı
Düştü yere kaç bin tüfek

Gün gelecek Gün gelecek
Bir köyde yağmur dinecek
Çocuklar güneşte sevinecek
Yolu açık Guevara'nın

Yolu açık Guevara'nın
Çocuklar kadar kim bilecek
Yürüyecek Yürüyecek

Evimize konuk olsa
Yolu da var gidilecek
Sesler ışıklar dursa
Yolu da var gidilecek

Gün gelecek Gün gelecek
Yolu da var gidilecek

çok geç kaldım sana....


Çok geç kaldım sana
Yakalayamadım zamanı
Artık taş basıp bağrıma
Hep bekliyorum o büyük anı

Hiç varamadım farkına
Düşünmedim yarını
Uzakları taşıyamadım yakına
Şimdi çekiyorum kahrını

Yeni acılar taşıyorum yarına
Dünden kalma gözyaşlarını
Mutluluğu satıyorum zararına
Kaldır üstümden yaralayan bakışlarını

Çek ellerini kalbimden
Kanatma bir daha yaramı
Kalk umudumun üstünden
Serbest bırak haykırışımı

Karanlığın içinden
Koşuyorum sonra doğru
Başlangıçların bitişinden
Yakalıyorum yokluğunu

VEDA...

Sabahların karanlığıyla geldin
Gecelerin efkarıyla ediyorsun veda
Hecelerin ortasında duran sendin
Kelimelerin kıyısında bekliyorsun seda

Sensizliğin sayısı aklımda bilmece
Denklemlerin çözülmez karmaşık
Uçamayan kuşlarının ayağındaki kelepçe
O ani düşmelerin yakaladığı sarmaşık

Sessiz gülüşmelerin dalgasında kalbim
Vedaların son kahkahasında ağlamakta
Ve aşkın yarımadasında sular almakta
Kırmakta kalplerini tüm sevdiklerinin
Yormakta bedenini sonu gelmez yollarda
Demini almakta molaların boşluğunda

Suçsuzluğumda hüküm giymişim
Kanunsuzluğunda tüm sevgilerin
Maddeler halinde erimişim
Hurafelere inanmış düşüncelerim
Hep yanlış yollarda yanlış yerdeyim
Yönüm sana dönük seni beklemekteyim
Bedenimi savuran rüzgarına karşı gelmekteyim

Yokluğunda güller açmamaya yemin etti
Sözler verdiler bir daha sen kokmamaya
Seni anlatan bütün şiirlerin dilinde tüy bitti
Ve gittiğinde gökkuşağı bütün renklerini kaybetti

SEVDAM ACIYOR
dur,
bu ayrılık değil, aşk laneti.
gel canım, gitme,
gün sisli veda rengi.
dur,
son sözlerin kırık cam gibi.
sus.
ürkütüyor her kapı sesi.

gül bahara güz düşmüş gibi,
mor dağlara kış vurmuş gibi,
yüreciğim taş olmuş gibi,
yapma...

yok,
sana kal demem çok zor.
dilim kurusun.
yok,
yakışır mı hiç bize bu ayrılık
hayır,
o zamanlar saftım,çocuktum.
tanrım ne kadar gurursuzum.

gül bahara güz düşmüş gibi,
mor dağlara kış vurmuş gibi,
yüreciğim taş olmuş gibi,
yapma...

ağla,
sen de ağla,
ah sevdam acıyor.
dokunma,
yüreğim derinden yanıyor.
ağla,
sen de ağla,
ah sevdam acıyor.
dokunma,
yüreğim derinden kanıyor.

 
 
Ben.. Sen...

ben seni seviyorum
sen gezmeyi,
senin hep gittiğin yere ben hiç gidemiyorum.
Öylece durmayı seviyorum ben..
Durup ardından bakmayı..
Sen yürümeyi seviyorsun ama arkana bakmadan..
yaprak seviyorum ben yaprak..
Kuru, yaş ayırmadan..
Sen ezmeyi seviyorsun, neye bastığına bakmadan..
 

ARTIK ÖNEMLİ DEĞİLSİN


Beni üzdüğün zamanlar oldu
Yüreğim hep gamla doldu
Kalbimdeki yerin soğudu
Artık önemli değilsin

Yalanlarına kana kana
Artık inanmıyorum sana
Böyle bakma bana
Artık önemli değilsin

Sen beni hiç anlamadın
Beni hep sevdiğini sandım
Şimdi bende uyandım
Artık önemli değilsin

Ağlıyorum arkandan şimdi
Ama sevgim eskidendi
Aşkım duruldu dindi
Artık önemli değilsin

D....

ÖZÜR DİLERİM......


Bilseydim zaten hayal kurmazdım
Özür dilerim umutlandığım için..
Bilseydim seni arayipda sormazdım
Özür dilerim..sana yandığım için..
 
Yok olan yürekte aşk bekledimse
Kaybolan gönüle umut ekledimse
Sen kovduğunda ben gitmedimse
Özür dilerim..seni istediğim için..
 
Zaten hep dertli acı dolu kaderim
Beklemek üzülmek benim kederim
Elbet bir gün bende pes ederim
Özür dilerim..seni özlediğim için..
 
Aradığını gönlümde bulamadınsa
Şönen ateşini eğer yakamadımsa
Yada sen sevdamda kusur buldunsa
Özür dilerim..seni üzdüğüm için..
 
Demekki inancımız yetmedi aşka
Ben başkayım sana yaklaşan başka
Seni ölümüne sevmeseydim keşke
Özür dilerim seni böyle sevdiğim için..

Özür Dilerim

Bir büyük gaflet belki de en büyük günah gibi,
Bereket yağmurları gibi yağmalıyken
Yaprağında bir damla çiy durmalıyken
Bir melek yüreği bahçemde gülüme ateş düştüm
Kahretsin!
Bu ilk değil biliyorum,
aşkımıza haksızlık ettim

Öyle bir gerçek öyle Büyük Bir Hayal
Öyle devasa bir varlık öyle yokluğu korkunç
İfade edilemez, Kâinatlarca hacmin dar geldiği ey aşk,
Ey yüreğim ey tanrıdan en çok en büyük dilediğim
Ceylin çiçeğim tabiatın gelini, papatyam
Üzgünüm!
Bu ilk değil biliyorum,
aşkımıza haksızlık ettim

Tarifsiz mutluluklarımın gizemli dokunuşu
Dağların okyanusların; yoklukların yalnızlıkların aşılışı
en çaresiz çöl ardım, ulaşmaya çalışırken en büyük kudret pınarım
Dünde beklenmişim bugün yarında da yine beklenenim, bekleyişlerim
En çok özlenmiş en deli beklenen olmazsa yaşayamazım diğer yarım
Haklısın, Bu ilk değil biliyorum,
aşkımıza haksızlık ettim

Allah’ın meleklerinin kâinatın evrenin yıldızlarının şahit olduğu
Dağ taş kum kaya sema rengi ile yansıdığı suların tanık olduğu
Büyük inancım, tüm ayrıcılara direnirken büyük inadım
Var edilmişler içinde eşsiz azameti ile sevdayı tek algılayışım
Canım bebeğim sevgilim dostum aşkı helalim kadınım,
Ne dersen de haklısın,
Bu ilk Değil biliyorum
‘BİZ’e haksızlık ettim.

İstersen kör kuyulara kapat "sen zalimsin" haykırışınla
İstersen gözlerime mil çek, kulaklarıma kurşun dök, dağla yüreğimi
İstersen zerre zerre döşe kaldırımlara üzerime basıp geçsinler
Ve istersen en acısı o ya?
Unutarak her gün işkence ile öldür sol yanımı
Ne eylersen eyle Ceylin yüreğim haklısın,
ben aşkımıza haksızlık ettim

Aynaları kırdım haksız yüzümü görmeyeyim diye
Ellerimi kanattım yüreğimdeki kanayan acımı unuturum belki diye
Sonra da bir mavi kanatlı meleğe söyledim
nedametimi sana fısıldasın diye
Aslında ne çok sevdiğimi bildiğin halde
Seni nasıl da üzebildiğimin çılgınlığında
Delirdim delirdim aşkımıza hüznü nasıl da ilmek işledim diye

Bilememişim anlayamamışım, sen dünyamda daha yokken
yokluğunun bu kadar ağır ve bu kadar çaresiz çıldırışlar olduğunu
daha yokken bile var olduğunu nasıl da bilememişim
ben ömrümün sensiz geçmiş günlerine yanarken
bir de sensizlik korkularında bu denli kuşatılacağımı;
haklısın bilemedim kendi acımla kavgaya tutuşmuşken
o korku ile aslında istemesem de
sana; o, bana aşk ile çağlayan yüreğine haksızlık ettim
Ne derse de haklısın, Özür dilerim

aydınlık günlerimin güneşi, gün/eşim haklısın
aşkımıza haksızlık ettim.
Bitmeyecek bitirilemeyecek
ne olursa olsun tükenmeyecek aşkımızdan Özür dilerim.

Ama sen yine de Üzülmeyebilir misin?
Sadece edebilirsen yüreğinde yüreğinle
beni kendini ‘BİZ’i
Affedebilir misin?
Edemezsen yine üzülme ve hiçbir şey de düşünme,
sen sadece mutluluğun en güzelini hak eden
O cennet "Yüreğini"
affet.

Her şeyim Herkesim nefesim
olmazsa olmazım
yokluğu yokoluşum
Seni çok seviyorum.

Affet Beni

Bugün ilk defa üzmüştüm seni,
Bugün ilk defa silmiştim gözlerini,
Hatalıydım elbet biliyorum kendimi,
Çocukluğuma bağladım ne olur affet beni,

Ben seni bilirim dayanamazsın gülüşüme,
Sende beni bilirsin hasretim gözlerine,
Bırak hadi inadı uzat elini elime,
Gözlerime bir baksan diyeceğim tek kelime…

Sadece sevdim seni sen beni biliyorsun,
Ağlamak çözüm değil ne diye susuyorsun,
Beni sevmiyorsun deyip kendini çekiyorsun,
Sadece gülüyorum dalgamı geçiyorsun,

Benimki sevgiyi aşmış sen bunu biliyorsun,
Sevgi sözcüklerde kalmış delinim tapıyorum,
Gel bir anlaşma yapalım gülüşüm sende dursun,
Benimde senden ricam var,o gözler benim olsun.

offffffffffffff

affetmem seni...

Bir bilseydin sana ola sevgimi,
Ölüm gelse bırakmazdın elimi,
Şimdi bir başkası alacak yerimi,
Sakın geri dönme affetmem seni.

Ne kadar masumdun önceden,
Kalbimde bir sızıydın incenden,
Hayat artık farksız bir işkenceden,
Oynadın benimle affetmem seni.

Nasıl da acımadın gençliğime,
Değmedin urunda acı çektiğime,
Böyle mi yapar insan sevdiğine?
Yıktın dünyamı affetmem seni.

Hani beni kendinden çok severdin,
Hani ben dünyalara değerdim,
İstesen sana canımı verirdim,
Kırdın gururumu affetmem seni.

Gidişine sustum mutlu ol diye,
İnanmıştım sendeki aşka sevgiye,
Şimdi böyle ansızın ayrılmak niye,
Bağrımı yaktın affetmem seni,

Bir insana bu kadar zulüm yapılmaz,
Kulluk isteme benden kula tapılmaz,
Benim sevgim mal değil satılmaz,
Allah affetse de ben affetmem seni

uffffffff yaa