Sevdiğimiz Şiirler

KAR
Kardır yağan üstümüze geceden,
Yağmurlu, karanlık bir düşünceden,
Ormanın uğultusuyla birlikte
Ve dörtnala dümdüz bir mavilikte
Kar yağıyor üstümüze, inceden.

Sesin nerde kaldı, her günkü sesin,
Unutulmuş güzel şarkılar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan,
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu'dan
Sesin nerde kaldı? kar içindesin!

Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam!
Uyandırmayın beni, uyanamam.
Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına,
Allah aşkına, gök, deniz aşkına
Yağsın kar üstümüze buram buram...
Buğulandıkça yüzü her aynanın
Beyaz dokusunda bu saf rüyanın
Göğe uzanır - tek, tenha - bir kamış
Sırf unutmak için, unutmak ey kış!
Büyük yalnızlığını dünyanın.

Ahmet Muhip DRANAS

Dönemeç

Bir gündü, hava ılık
Ve cadde kalabalık

Bir kadın sapıverdi önümden dönemece;
Yalnız bir endam gördüm , arkasından, ipince.
Ve görmeden sevdiğim, işte bu kadın dedim,
Çarpıldım sendeledim.

Bir gündü mevsim bayat
Ve esmekte hayat.....
Dönemeçten bir tabut çıktı ve üç beş adam;
Yalnız bir ahenk sezdim, çerçevede bir endam.
Ve tabutta , incecik, o kadın var, anladım;
Bir köşede ağladım.....

Necip Fazıl Kısakürek

       h.n.a.

Bu son ,son çırpınışta fayda etmedi ,
Beş sene çırpındım,
Beş sen e ağladım ,
Beş sene kahroldum,
Beş sene helak oldum ,
Artık gidiyorum ,
Zaten terk durumdayız  ,
Ancak dönmemek üzere
Seni ve ilgili her şeyi
Terk ediyorum …
Yolun ne olursa olsun …
Vicdanen de emin olmalıydım ,
Eminim ki artık gitmeliyim .

Son Türkü

Kaybolmak uz re suya düsen bilezik;
Bak, butun kırışıklar silindi sudan.
Son saatimde mi uyandım uykudan,
Neden bos gecen yıllardan içim ezik?
Durdu beni ölüme götüren kervan.
Eski bir şarkı söyleniyor rüzgarda.
Duydum ki sevmeyi bilen dudaklarda
Benim ilahilerim hala okunan.

Sevgilim...Ellerime dokunaraktan.
Beni çağıran bir eda var sesinde.
Bu muydu insanlara son nefesinde
Görüneceğinden bahsedilen şeytan?
Sular çekilmeye başladı köklerde
Isınmaz mi acaba ellerimde kan?
Ah! Ne olur butun güneşler batmadan
Bir türkü daha söyleyeyim bu yerde!

Orhan Veli Kanık

GEÇEN ZAMAN
Hiç olmazsa unutmamak isterdim.
Eski geceler, sevdiklerimle dolu odalar...
Yalnız bırakmayın beni hatıralar.
Az yanımda kal çocukluğum,
Temiz yürekli uysal çocukluğum...
Ah, ümit dolu gençliğim,
İlk şiirim, ilk arkadaşım, ilk sevgilim...
-Doğduğum ev. Rahatlıyacak içim duysam
Bir tek kapının sesini.
Arıyorum aklımda bir ninni bestesini...
Böyle uzaklaşmayın benden, yaşadığım günler.
Güneş, getir bir bayram sabahını.
Açılın açılın tekrar
Çocuk dizlerimdeki yaralar,
Hepiniz benimsiniz:
Mektebim, sınıflarım, oturduğum sıralar...
Yalnız hatırlamak hatırlamak istiyorum
Nerde kaldı sevgilim, seni ilk öptüğüm gün,
Rengine doymadığım o sema,
Ahengine kanmadığım ırmak.
Bırakıp herşeyi nereye gidiyorum?
Neler geçmişti aklımdan,
Nedendi ağladığım, nedendi güldüğüm?
Ah nasıldı yaşamak?
 
     Ziya Osman Saba

Vurgun

Gözlerim uykuyla barıştı sanma
Sen gittin gideli dargın sayılır
Ben de bir zamanlar sevildim amma
Seninki düpedüz vurgun sayılır

Yalan mı söyledin göz göre göre
Ne zaman dolacak verdiğin süre
Gönülden gördüğüm takvime göre
Aldığım her nefes birgün sayılır

Armağan ettiğin kutsal mendile
Akarken içimi dağlayan çile
Manavgat denilen çağlayan bile
Benim gözyaşımdan durgun sayılır

Ne kadar zulmetsen ah etmem sana
Her iki cihanda gül kana kana
Seninle cehennem ödüldür bana
Sensiz cennet bile sürgün sayılır
 
Cemal Safi

Ben Seni Sevdim Mi?

Ben seni sevdim mi? Sevdim, kime ne
Tuttum, ta içime oturttum seni
Aldım, okşadım saçlarını, öptüm
İçtim yudum yudum güzelliğini
Ben seni sevdim mi? Sevdim elbette
Bendeydi özlemlerin en korkuncu
Çıldırırdım sen ne kadar uzaksan,
Aşk değil, hiç doymayan bir şeydi bu
Ben seni sevdim mi? Sevdim doğrusu
Sevdikçe tamamlandım, bütünlendim
Biri vardı ağlayan; gecelerce
Biri vardı sana tutkun; o bendim
Ben seni sevdim mi? Sevdim, en büyük
En solmayan güller açtı içimde
Ömrümü değerli kılan bir şeydin
Sen benim bozbulanık gençliğimde
Ben seni sevdim mi? Sevdim, öyle ya
Bir çizgiye vardım seninle beraber
Ve bir gün orada yitirdim seni
Ben seni sevdim mi? Sevdim, Ya sen beni?
                                     
                                           Ümit YAŞAR

şiirler söyledim belki duyarsın diye
çığlığıydım içinde dilsiz bir şehzadenin
sana seslendim durdum bu küçücük odadan
acımı duy,sensin pusulam benim
ki dünya
silinmiş bir harita
gibi yabancı bana..

ibrahim tenekeci..

           DAĞA ÇIKALIM
Dudaklarım  Cebrail  misali,
Gözlerim    Azrail   misali,
İşittiklerim   Mikail  misali,
Duygularım  İsrafil  misali;

  Yarın
Yani  güneş doğduktan sonra
  Gün ışıyınca 
Şehrin mezarlığına gideceğim
Hem de daima yanımda Cebrail Mikail İsrafil ve Azrail olacak..

Şehrin mezarlığının içinden direkt geçeceğim ;
Mezarlıkta  söyleyecek bir  sözüm yok
Ki yaşayanlar pek farklı değil ki Onlardan..
Sonra Mezarlığın sırtını dayadığı  ‘Kara Mezara_Kara Höyük’ dağına çıkacağım bulursam patikayı…

Dudaklarım  Cebrail  misali,
Gözlerim    Azrail   misali,
İşittiklerim   Mikail  misali,
Duygularım  İsrafil  misali;

Şayet  çıkabilirsem ‘Kara Höyük’e^
İşte orada  tam  zirvede 
Aldırmadan karşıda görünen şehre
Cebrail Mikail İsrafil ve Azrail’i aracı kılarak
Konuşacağım Allah’la..
Var mısınız !!
Haydi  dağa çıkalım!
                                         

SUSKUNLUK

Her yıldız parsellenmişken bir çift aşık tarafından
Ben, kayan her yıldızı sana biriktiren avare
Ve her güle bir anlam yüklenmiş seni anlatamayan
Hüzün her ayrılığa ayrı ayrı hizmet eder
Seni ve beni taşıyan tek duygudur suskunluk…
İkimizin halini hesaba katmamış hiçbir alfabe
Bizde sadece göz teması kelimelere yüklenemeyen
Sızını yüklediğim her manzara harabe
Sana niyetlenip gezindiğin her viran şehir, saray
Seni ve beni anlatan tek ihtişam suskunluk…
Her seher benden önce uyanıyor sana aklım
Göz açtığım her sabah bıkmadan sana uyanmak
Sana benziyor diye kaç kişiyi vurabilirim
Sen olmadığın halde herkeste senin tebessümün
Seni ve beni haykıran tek feryattır suskunluk…
Dilinden dökülen her kelimede yer edinme telaşım var
Cümlelerinin arasında adımı duymak ne devlet
Gözlerinde gezinme hakkım hep on saniye kadar
Hayat, her şeye rağmen sadece gözlerin kadar
Seni ve beni yaşatan tek çaredir suskunluk…
Kavuşma ihtimalinin olmadığı tek ayrılıksın
Sana uzanamama gerçeğine sağır ve kör bir kalbim var
Birimiz diğerinde ölmeliyiz ki aşk doğsun
Sende bitmeyen yola düşüren hayata da aşk olsun
Seni ve beni barındıran tek barınak suskunluk…
Yitirmediğim tek inanç kader, yaşama zorunluluğumuz
Bilmeden ezberlediğimiz tek yazgı alnımızdadır
Her kul kaderine doğru kaçarken hazin hazin
Bana seni yaşatmayan hangimizin kaderi
Seni ve beni kavuşturmayan kaderimiz suskunluk…
Tebessümünü dahi anlatmaktan aciz şarkılar
Boşuna arayışım, seni çerçevelemeye yaratılmış duygu yok
Sana benzetebilmem için yine sana ihtiyaç var
Gözlerime değdiğin günden beri, ruh halimde huysuzluk
Seni ve beni kabullenmenin tek yoludur suskunluk…
Her adımın sonunda ecel ihtimali çok yüksek
Sana iç çektiğim hangi nefeste durur soluğum
Sensizliği yaşamanın sonu varmış nihayet
Her gecem sensizliğe gebe, her şafak seni doğurur
Seni ve beni var kılan tek duygudur suskunluk
Seni ve beni doğuracak tek yol var, suskunluk…

                                                     Mehmet Ercan

Bu Bizimki

Yıkıcı bir aşk bu,
Yıkıyor milletin ortasına
Tutku yükünü.

Bölücü bir aşk,
Ekmeği suyu bölüyor
Günde üç öğün.

Hain bir aşk bu,
Sizin eve hırsız girer
Onunkine polis.

Yasadışı bir aşk ,
Evlenmeyi
Hiç mi hiç düşünmüyor.

Soyguncu bir aşk bu,
En sıradan ezgilerden
Sevinçler devşiriyor.

Kökü dışarda bir aşk,
Dante ile Beatrice'inkine
Fena öykünüyor.

İşgalci bir aşk bu, 
Samanlık sevişenin diyor
Başka şey demiyor.



Cemal Süreya

BENİ UNUTMA
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Seni yaşar ve seni düşünürüm
Hayal içinde perişan yürürüm
Sen de karanlığın sustuğu yerde
Beni unutma
O saatlerde serpilir gülüşün
Bir avuç su gibi içime, ey yar
Senin de başında o çılgın rüzgar
Deli deli esiverirse bir gün
Beni unutma
Ben ayağımda çarık, elimde asa
Senin için şu yollara düşmüşüm
Senelerce sonra sana dönüşüm
Bir mahşer gününe de rastlasa
Beni unutma
Hala duruyorsa yeşil elbisen
Onu bir gün benim için giy
Saksıdaki pembe karanfilde çiğ
Ve bahçende yorgun bir kuş görürsen
Beni unutma
Büyük acılara tutuştuğum gün
Çok uzaklarda da olsan yine gel
Bu ölürcesine sevdiğine gel
Ne olur Tanrıya kavuştuğum gün
Beni unutma..
 ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN

Ben seni hiç sevmedim ki
 Yorgun akşamlarda söylediğimiz şarkıları sevdim
 Bir çiçeğe gülmeni, bir güle benzemeni sevdim
 Bir de yıldızları sevdim,
Eylül akşamlarında gelip gözlerinde durdular
 Ben seni hiç sevmedim ki;

Beni yola koyduğunda ayrılmanı sevdim
 Kurşunları sevdim beni vurduğunda
 Ağlamayı sevdim, unuttuğunda
 Yalnız olduğumu anladığımda, ayakta kalmamı sevdim
 Yıkılmamı sevdim, seni her hatırladığımda

Ekmeği sever gibi sevdim sensizliği
 Su gibi özledim temmuz güneşinde sesini
 İkindide yağmur gibi,
Geceleyin rüzgar gibi sevdim, seni sevdiğimi
 Ben seni hiç sevmedim ki

Kuşlara şarkılar öğretmeni sevdim
 Menekşeyle konuşmanı, nisanı hatırlatmanı
 Baharın bir adının da yalnızlık olmadığını
 Düştüğüm zaman kanayan yanlarımı
 Ve tuhaflığımı üşüdüğüm zaman
 Sakız satan çocukları, yeni çıkan şarkıları

Her kaybettiğimde, kazanan yanlarını sevdim
 Denize düşmüş gül gibi düştüm ateşe
 Ben yangını sevdim, yandığım zaman böyle işte
 Ben seni hiç sevmedim ki

Denize düşmüş gül gibi düştüm ateşe
 Ben yangını sevdim.
 Ben seni hiç sevmedim ki
 Ben yangını sevdim
 Ben seni hiç sevmedim ki
 Ben sevdim mi adam gibi severim

Bir gece bir ceylan indi dağdan kalbine
 Bir gece bir şiir gibi kibrit alevinde
Alemin ortasında kimsesizliğin sesinde
 Buğusunda sabahın
 Acımasızlığında bir ahın
 Ağlayan yüzünde insanlığın,
 Ferahlatan gücüyle duanın
 Korkutan yanıyla narın
 İncirin, Zeytinin ve kalbin üstüne
 Gülün üstüne tutunduğum umudun üstüne
 Korkunun üstüne, senin üstüne
 Hep Senin üstüne, hep senin üstüne
 Ben seni hiç sevmedim ki

 Gittiğin zaman, gitmeni sevdim,
 Evreni sevdim geldiğin zaman
 Kalmanı sevmedim,
Korkuyordum sana alışmaktan
 Yine de sevdim gülümsemeyi
 Mendilimi sallarken seni götüren trenin ardından
 Kırlara ilk Kar düştüğü zaman
 Ölümünün ne güzel olduğunu sevdim
 Seni içimde öldürdüğüm zaman
 Ben seni hiç sevmedim ki

Yorgun akşamlarda söylediğimiz şarkıları sevdim
 Bir çiçeğe gülmeni, bir güle benzemeni sevdim
 Bir de yıldızları sevdim,
Eylül akşamlarında gelip gözlerinde durdular
 ben seni hiç sevmedim ki;
 Ben sevdim mi adam gibi severim.

Denize düşmüş gül gibi düştüm ateşe
 Ben yangını sevdim.
 Ben seni hiç sevmedim ki
 Ben yangını sevdim
 Ben seni hiç sevmedim ki
 Ben sevdimmi adam gibi severim
                                       ibrahim sadri

Savaşa girdi kalbim bin yara aldı beni
Ne denli acı varsa aradı buldu beni,
 Seni bir bomba gibi taşımak bu gögüste
Bir Ebu Bekir bir Ömer kıldı beni.
 Kurmak bize düştü bu kalbi sökülmüş çağı,
 Buyruk en ağır yükün altına aldı beni.
 Atıldık bir kurşun gibi şehrin alanlarına,
 Birkaç put ve taş gördü birden irkildi beni
 Parça parça bir yürek delik deşik bir bağır,
 Bir beş değil ey sevgili bin kurşun deldi beni.
 Birde bakışlarındır kurşun gözlerin senin,
 Kılı kıpırdamadı,el gördü geldi beni.
 Böyle çıktım alana ve yürüdüm yürüdüm
 Ne görebildi kimse ne de anladı beni.
 Ve put alanlarından geçtim İbrahim gibi
 Bir savaş bildi bir eylem bildi beni.
 

Necip Fazıl Kısakürek