Sevdiğimiz Şiirler

yukaridaki siiri omer karaoglunun naif sesiyle dinlemenizi tavsiye ederim.
paylasim icin tsk.ler ogretmenim

yukaridaki siiri omer karaoglunun naif sesiyle dinlemenizi tavsiye ederim.
paylasim icin tsk.ler ogretmenim

evet kesinlikle dinlemek lazım,,üstadın kalemiyle karaoğlunun mükemmel yorumu birleşince,dinlemeye değer bir eser olmuş..

AŞK ÖLMEMİŞTİR SEVDA DA ÖYLE

-Sezai Karakoç'a-

Koruganlarını yitirmiş dağların tepesinde
Bakışları bıçak çentiği bir adam konuşur
Vurulmuştur dokuz yerden yaralıdır
Ama ölmemiştir gözlerinde aşk vardır hâlâ
Hâlâ şiirler okur; yaralı, duygulu, heyecanlı
Yitirmiştir sevdiğini hasretlidir; hicrânlı, figânlı
Şakağından kan sızarken mor perçemli dağlarda
Sözleri kara bir duman olur, isyanlı mı isyanlı

O adamın rüyâları düşer köpüren sulara
Suların saçları kayalara çarpa çarpa aklaşır
Dokuz değil, alsa doksan dokuz kurşun yarası
Su üstüne rüyâlarla yolları, kıvrım kıvrım paklaşır
İzler kalır cemreleşen yüreklerde zerre zerre
An gelir, hüznün pazarları kargışlarla yıkılır
Uzaklarda dirilişin çağrısı erer de hükme
Sular çekilir; yarınların köprüleri yapılır

Aşk ölmemiştir, sevda da öyle; ölmeyecektir ikisi de
Zaman bütün yansımalarını cam kırıklarıyla kesse de
Tükense de umutlar, ardından yeni bir diriliş başlar
Uzaklardan gelir güllerin muştusuyla diriliş nesli
Ebâbil kuşlarının gökyüzünden bıraktığı taşlarla
Şeytanın yaltaklandığı mahzenleri onlar taşlar
Titrer ürkek bir tavşan gibi şeytanın elleri, kolları
Dünyanın tâcını güzeller giyer; güzellikler kalplerde kışlar

Senin işin daha bitmedi bakışları bıçak çentiği adam
Seninle yürünecek yollar, öğrenilecek yordamlar var
Tırısa kalkmış atlara kementler vurmak senin işin
Köpürmek şelâleler gibi al yazmalı dağlarda
Buhurlu ezgilerden dünyaya sesler yaymak
Öncü olup savaşmak kötülerin dünyasıyla
Velhâsıl! Maveraya göç salmak yine senin işin
Duydum ki geliyorsun gül muştulu kalemlerle
Kutlu olsun, mutlu olsun hey! Dünyamıza gelişin

Celalettin Kurt

OLSAN DA BİR OLMASAN DA
                                         
artık görünmüyor mevsimde hüzün
bulutlar bir garip rüyaya dalmış
ufukta güneşi ağlatan yüzün
bir mülteci gibi tenhada kalmış
toprak yandı gülüm; çeşmeler zehir
şimdi bilsen de bir, bilmesen de bir
                                           
kaç kere çağırdım seni öteden
turnalar uçurdum gittiğin yere
bin parça eyledin kalbimi neden
ruhum bir başına düştü göklere
bana tebessümle bakıyor kabir
şimdi gülsen de bir, gülmesen de bir
                                           
derdimin yangını sardı gölgeni
bir mahkûm kanıyla aktı izlerin
deniz ölesiye severken seni
neden gemileri yaktı gözlerin
yıkıldı yolunu bekleyen şehir
şimdi gelsen de bir, gelmesen de bir
                                           
yağmurun inceden yağdığı yerde
açan gül acıyı damıtır solar
ağustos böceği düşünce derde
içine kuşların sevdası dolar
ölü bir mahzene gömüldü kibir
artık sevsen de bir, sevmesen de bir
                                           
çatladı en kavi yerinden tohum
kıvılcım düşürdü sulara gonca
her akşam ölümü koklayan ruhum
seni de kuşanır hakan olunca
bu yerde bilinir destan-ı kebir
şimdi kalsan da bir, kalmasan da bir

zaman ki, ardımda pervane şimdi
mekân defineler döktü yoluma
fırtınadan umut bekleyen kimdi
söyle, deniz neden gömüldü kuma
zindan çöktü gülüm; kırıldı zincir
benim olsan da bir, olmasan da bir

                  NURULLA H GENÇ

Veda

Elimde, sükutun nabzını dinle,
Dinle de gönlümü alıver gitsin!
Saçlarımdan tutup, kor gözlerinle,
Yaşlı gözlerime dalıver gitsin!

Yürü, gölgen seni uğurlamakta,
Küçülüp küçülüp kaybol ırakta
Yolu tam dönerken arkana bak da,
Köşede bir lahza kalıver gitsin!

Ümidim yılların seline düştü,
Saçının en titrek teline düştü,
Kuru yaprak gibi eline düştü,
İstersen rüzgara salıver gitsin!

                          Necip Fazıl Kısakürek
 

UNUTTUM İŞTE
 

O senli yıllara bir çizgi çekip
 Gönül defterini kapattım işte
 Hasretle yanmaya değmezsin deyip
 Gözümde yaşları kuruttum işte
 
Şimdi bu pişmanlık bimem ki niçin
 Kaybeden sen oldun yan için için
 Unutmaz demişsin sen benim için
 Aldandın sevgilim unuttum işte
 
Sevgisiz yanar mı sevda ocağı
 Belliydi bu aşkın yok olacağı
 Söndürdüm içimde o yanardağı
 Yaralı gönlümü avuttum işte

                         Cahit Sıtkı

Ne ağır imtihandır, başındaki, Sakarya!
Binbir başlı kartalı nasıl taşır kanarya?

İnsandır sanıyordum mukaddes yüke hamal.
Hamallık ki, sonunda, ne rütbe var, ne de mal,
Yalnız acı bir lokma, zehirle pişmiş aştan;
Ve ayrılık, anneden, vatandan, arkadaştan.
Şimdi dövün Sakarya, dövünmek vakti bu ân;
Kehkeşanlara kaçmış eski güneşleri an!
Hani Yunus Emre ki, kıyında geziyordu;
Hani ardına çil çil kubbeler serpen ordu?
Nerede kardeşlerin, cömert Nil, yeşil Tuna;
Giden şanlı akıncı, ne gün döner yurduna?
Mermerlerin nabzında hâlâ çarpar mı tekbir?
Bulur mu deli rüzgâr o sedayı: Allah bir!
Bütün bunlar sendedir, bu girift bilmeceler;
Sakarya, kandillere katran döktü geceler.

Vicdan azabına eş, kayna kayna Sakarya,
Öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya..

Necip Fazıl..

"Bu sofracık efendiler halkımızın varı yoğu hayatı.
Kan ağlayan can çekişen halkımızın
 Bekler sizi efendiler önümüzde titrer durur.
 Ama sakın çekinmeyin yiyin yutun yiyin yutun şapur şupur.
 Yiyin efendiler yiyin!
 Bu iştah veren sofra sizin.
 Doyuncaya tıksırıncaya patlayıncaya kadar yiyin.
 Verir fukara bu memleket nesi var nesi yoksa hepsini,
 Verir malını, canını, umudunu, düşünü.
 Rahatını sağlığını içinin bütün ateşini,
 Hadi yuvarlayın düşünmeyin haram mıdır helal mi.

 Hepsi bu nazlı beylerindir ne varsa ortalıkta,
 Soy sop onur düğün oyun konak saray caka.
 Hepsi sizin efendiler konakta, sarayda ,alayda, gelinde,
 Hepsi sizin, hepsi sizin hem hazır lop kolayca.
 Bu harmanın gelir sonu kapıştırın gider ayak,
 Yarın sönmüş bakarsınız bugün çıtırdayan ocak.
 Hazır mideler sağlam hazır mideler sıcak,
 Atıştırın kapıştırın tıkıştırın kapış kapış kucak kucak."

 Tevfik Fikret

Gelmedin

Gelmedin, son hayal de yanıp kül oldu
Bu deruni kavgada kırılan gönül oldu
Şimdi menziller elem; yürek duman; sine çak
Devleri mahkum eden hayatım şimdi helâk

Gelmedin; yıldırımlar düştü hülyalarıma
Nasıl kıydın be zalim, masum rüyalarıma
Sana doğru her adım neden hep ölüm sunar
Seni her andığımda renk solar desen yanar

Hangi rüzgar böyle sabırla koşar ardından
Hangi el nakış nakış gergef dokur ardından
Susarsam anlatır mı seni göklere tarih?
Bensiz olur mu sabah, güler mi kara talih

Gelmedin koptu zincir parçalandı anılar
Sardı bütün ruhumu tükenmeyen ağrılar
Kalbimin pembe köşkü harab oldu gelmedin
Bahçesinde açan gül türab oldu Gelmedin

Bil ki kıyamet kopsa bu ateş sönmeyecek
Heyhât! Şair mehtaba bir daha dönmeyecek

 

Nurullah Genç
 

Dua

Senin ak alnından, gök gözlerinden
Önce dallar, sonra yapraklar öpsün.
Eğilsin yıldızlar, tutsun elinden
Gecelerden sonra şafaklar öpsün.

Aşk diyorlar en mukaddes hayale
Ve sen de düşesin o sonsuz hâle
Hazdan dudakların olsun bir lâle
Güller, karanfiller, zambaklar öpsün.

Sende kemal bulmuş renk, şekil, biçim
Yaşamanın öz suyusun bir içim
Olanca suların sağlığı için
Seni her gün göller, ırmaklar öpsün.

Kumral saçlarında nisan yağmuru
Yazın, ak yüzünden gölgenin moru
Ağzından en serin, hem de en duru
Kayalardan akan kaynaklar öpsün.

Çimenler okşasın ayaklarını
Çiçekler koklasın parmaklarını
Ben öpmeden önce yanaklarını
Varsın teller, tüller, duvaklar öpsün.

Kıskançlık çakılı kazıktır serde
Bölünsün bu rüya en tatlı yerde
Seni canlı kullar öpmesinler de
Kefenler sarılsın, topraklar öpsün.

Vur Emri(sh.70)

 

Abdurrahim Karakoç
 

Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen , tutuk , saygılı.
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.

Bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezdiniz)
Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı.

Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telâşlarda bu kadar çabuk
Geçeceği aklınıza gelmezdi.

Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.
Vermeye az buldunuz
Yahut vaktiniz olmadı ,,,

- Behçet Necatigil -

EY HAYAT


(ey hayat, sen şavkı sularda bir dolunaysın
aslında yokum ben bu oyunda
ömrüm beni yok saysın…)

yaşam bir ıstaka
gelir vurur ömrünün coşkusuna
hani tutulur dilin
konuşamazsın!

tırmandıkça yücelir dağlar
sen mağlupsun sen ıssız
ve kalbinde kuşların gömütlüğü
tutunamazsın…

eloğlu sevdalardan dem tutar
aşk büyütür yıldızlardan
yasak senin düşlerin
dokunamazsın...

birini sevmişsindir geçen yıllarda
açık bir yara gibidir hâlâ
hâlâ ne çok özlersin onu
ağlayamazsın...

yolunda köprüler çürür
sesin, sessizlik sanki bir uğultuda
savurur hayat kül eyler seni
doğrulamazsın!

yapayalnız bir ünlemsin
dünyayı ıslatan şu yağmurlarda
herşey çeker ve iter
anlatamazsın...

yaşam bir ıstaka
gelir vurur işte ömrünün coşkusuna
sesinde çığlıklar boğulur ama
bağıramazsın…

sonra vakt erişir, toprak gülümser sana
upuzun bir ömrün ortasında
ne hayata ne ölüme
yakışamazsın!

yazdırmalısın mezar taşına:
ey hayat, sen şavkı sularda bir dolunaysın
aslında hiç olmadım ben bu oyunda
ömrüm beni yok saysın…


(Yılmaz ODABAŞI)

Asktan yana söz duyunca
 Ben hep seni düsünürüm
 Uçsuz hayaller boyunca
 Ben hep seni düsünürüm
 
 Yildizlar kayar yüceden
 Renkler siyrilir geceden
 Yüregim sizlar inceden
 Ben hep seni düsünürüm
 
 Aklin ucu deger hiçe
 Yol ararim içten içe
 Kainat uyur sessizce
 Ben hep seni düsünürüm
 
 Korkunun bittigi yerde
 Haz duyarim ince ince
 Bir mezar görsem bir yerde
 Ben hep seni düsünürüm
 
 Zaman hep sonsuza akar
 Meyve dökülür dal kalkar
 Çiçeklere bakar bakar
 Ben hep seni düsünürüm
 
 Rüzgar eser ilden Il’e
 Saglikta bitmez bu çile
 Vardan öte yokta bile
 Ben hep seni düsünürüm
               ABDURRAHİM KARAKOÇ

(yorumlayan:Hasan SAĞINDIK)

Mustafa Cihat - - - -Gece Yolcularına

Hesapların olmadığı bir zamandan geliyorum ben
Matematiğin olmadığı bir zamandan
Menfaatin,çıkarın,bencilliğin olmadığı bir
zamandan
Tek bir vucut olmanın,safları sık tutmanın ancak
Bizi güçlü tutacağı bilinen bir zamandan
Gecenin ayaza çalan en zifir anında uyanık
kalmaya takatin,
Akrebin,yelkovanın olmadığı
Ama dimdik ayakta durulan bir vakitten
geliyorum ben
Dostun düşmeden koluna girilen,
Haklıya her zaman hakkı verilen,
Bülbüle gül derilen,baykuşa diken örülen bir
devirden geliyorum ben
Batıl bilinen zail oluncaya,karanlıklar aydınlığı
buluncaya,
Yapılanlardan Hak razı oluncaya kadar
Gözlerine uykuyu haram sayanların yanından
geliyorum ben
Şimdi ağlama deme bana,
Artık bitti gecti gitti deme değişti zaman değisti
mekan,
Alıştı gözler deme ne de guzel yakıstı,sonu
olmayan bir yarıştı,
Zaten her sey yanlıştı deme
Konusamıyorsan sus
Yürüyemiyorsan dur
Bakamıyorsan kapat gözlerini
Ama bana sus deme
Durabildiğin kadar dur ve görme kapatıver
gözlerini deme
Ama bana sus deme

Tahir ile Zühre

Tahir olmak ta ayıp değil
Zühre olmakta
Hatta sevda yüzünden ölmek te ayıp değil
Bütün iş Tahir ile Zühre olabilmekte yani yürekte....
Mesela bir barikatta döğüşerek
Mesela Kuzey Kutbu'nu keşfe giderken
Mesela denerken damarlarında bir serumu ölmek ayıp olur mu?
Tahir olmak ta ayıp değil Zühre olmak ta
Hatta sevda yüzünden ölmek te ayıp değil..
Seversin dünyayı doludizgin ama o bunun farkında değildir
ayrılmak istersen dünyadan ama o senden ayrılacak
yani sen elmayı seviyorsun diye elmanın da seni sevmesi şart mı?
Yani Tahir'i Zühre sevmeseydi artık Yahut hiç sevmeseydi Tahir ne kaybederdi Tahir'liğinden
Tahir olmak ta ayıp değil
Zühre olmak ta
Hatta sevda yüzünden ölmek te ayıp değil...

Nâzım HİKMET