Sevdiğimiz Şiirler

Gökyüzü mavi ise,
umutlar beyaz olsun.
Sonra sen,
ben,
ne bileyim
mutluluktan bi güzel yaşlanalım..

Edip Cansever

bir kıyı kahvesinde

gün ağmıştı. adaçaylarımızı söylemiş miydik?
üç kişi bir köşede oturmuş ağ yamıyordu.
kimimiz aznif oynuyor, cıgara üstüne cıgara
yakıyordu kimimiz. sanki dünya durmuştu
öyle dalmış gitmiştik. kendi kendimizdik.
bir sürü kırlangıç dışarda camlara vuruyordu.
birden bir ses, yüzüne karışmış bıyıkları,
-deniz çekildi, dedi. hepimize tutup
denizde gezdirdiği gözlerini. büyük
bir boşluk bırakıp sonra da arkasında
kalktı.
biz işte o zaman gördük onu
ve çekilen denizi.
o zaman çıktık kendimizden.

İlhan BERK

Diyelim ıslık çalacaksın ıslık
Sen ıslık çalınca
Ne ıslık çalıyor diye şaşacak herkes
Kimse çalamamalı senin gibi güzel
...

Örneğin kıyıya çarpan dalgaları sayacaksın
Senden önce kimse saymamış olmalı
Senin saydığın gibi doğru ve güzel
Hem dalgaları hem saymasını severek

De ki sinek avlıyorsun sinek
En usta sinek avcısı olmalısın
Dünya sinek avcıları örgütünde yerin başta
Örgüt yoksa seninle başlamalı

Say ki hiçbir işin yok da düşünüyorsun
Düşün düşünebildiğince üç boyutlu
Amma da düşünüyor diye şaşsın dünya
Sanki senden önce düşünen hiç olmamış

Dalga mı geçiyorsun düşler mi kuruyorsun
Öyle sonsuz sınırsız düşler kur ki çocuğum
Düşlerini som somut görüp şaşsınlar
Böyle bir dalgacı daha dünyaya gelmedi desinler

Dünyada yapılmamış işler çoktur çocuğum
Derlerse ki bu işler bişeye yaramaz
De ki bütün işe yarayanlar
İşe yaramaz sanılanlardan çıkar.

Çocuklarıma / Aziz Nesin

Hiç mi güzel sözümüz kalmadı birbirimize
Bu kadar mı hınç doluyuz gerçekten
Aynı türküde halaya durup
Aynı şiirde ağlamadık mı birbirimizle... (B.Gökçe)

Tam zamanında açmalısın kapını,
Hayatına girmek isteyenlere…
Tam zamanında çıkarmalısın,
Sevginden şımarmaya başlayanları.
Tam zamanında affetmelisin kardeşini
Biliyorsan yüreğinde kötülük olmadığını
Seni gecenin üçünde arayıp da
Kafasının iyi olduğunu söylediğinde.
Tam zamanında toplamalısın oltanı
Belki de seni şampiyon yapacak
En büyük balığı kaçırmadan.
Tam zamanında yaşlandığını hissetmeli
Tam zamanında ölmelisin
Iskalamak istemiyorsan hayatı.
Haydi, şimdi kalk bakalım
Silkin şöyle bir
At üzerinden hayatın yorgunluğunu,
Vakit zannettiğinden daha az
Haydi kalk bakalım,
Şimdi YAŞAMAK ZAMANI
Can Yücel

       h.n.a.

TAKVİMDEKİ DENİZ - NECİP FAZIL KISAKÜREK

Hasreti denizlerin,
Denizler kadar derin.
Ve o kadar bucaksız.
Ta karşımda yapraksız
Kullanılmış bir takvim.
Üzerinde bir resim;
Azgın, sonsuz birdeniz.
Kaygısız, düşüncesiz,
Çalkanıyor boşlukta
Resimdeyse bir nokta;
Yana yatmış bir gemi,
Kaybettiği alemi
Arıyor deryalarda.
Bu resim rüyalarda
Gibi aklımı çeldi,
Bana sahici geldi.
Geçtim kendi kendimden,
Yüzüme o resimden,
Köpükler vurdu sandım.
Duymuş gibi tıkandım,
Ciğerimde bir yosun.
Artık beni kim tutsun.
Denizler oldu tasam,
Yakar onu bulmazsam
Beni bu hasret dedim
Varırım elbet dedim.
Bir ömür geze geze
Takvimdeki denize.
Ne var bana ne oldu
Odama nasıl doldu
Birden bire bu meltem
Ve dalgalandı perdem
Havalandı kağıtlar.
Odamda kıyamet var.
Ah yolculuk yolculuk
Ne kadar baygın soluk
O gün bizde betbeniz
Ve ne titrek kalbimiz.
Ve eşyamız ne küskün.
Yola çıktığımız gün
Bir sıraya dizilmiş
Gözyaşlarını silmiş,
Bakarlar sinsi sinsi
Niçin o anda hepsi
Bir kuş gibi hafifler
Arkandan geleyim der
Niçin o güne kadar
Dilsiz duran ne kadar
Eşya varsa dirilir
Yolumuza serpilir
Ufak böcükler gibi
Gezer onların kalbi
Üstünde döşemenin
Gizli bir didişmenin
Saati çalar o an
Birden bakar ki insan
Herşey karmakarışık.
Ayırmak olmaz artık
Bir kalbi bir taraktan
Ve kalb ağlayaraktan
Çekilir geri geri
Terkeder bu mahşeri.
Bu mahşerin içinden
O gün ben de geçtim ben,
Nem varsa evim, anam,
Çocukluğum, hatııram,
Ve ne sevdalar serde
Bıraktım gerilerde
Kaçar gibi yangından.
Rüzgarların ardından
Baktım da süzgün süzgün
Kurşun yükünü gönlün
Tüy gibi hafiflettim.
Denize hicret ettim.

"Birden içimde sevinçli bir gezegen keşfetmiştim
Muhtemelen hayat vardı."

Didem Madak

Herkese iyi hafta sonları,
iyi dinlenmeler

Birer yolcuyduk, Aynı ormanda kaybolmuş.
Aynı çıtırtıyla ürperen birer serçe.
Hep aynı kaderde buluşurduk,
Sevmeye tutuklu gibi…

Yusuf Hayaloğlu

BEKLENEN - NECİP FAZIL KISAKÜREK

Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?

SEN - NAZIM HİKMET RAN

sen esirliğim ve hürriyetimsin,
çıplak bir yaz gecesi gibi yanan etimsin,
sen memleketimsin.

sen elâ gözlerinde yeşil hâreler,
sen büyük, güzel ve muzaffer
ve ulaşıldıkça ulaşılmaz olan hasretimsin...

Sözde, senden kaçıyorum dolu dizgin atlarla..
Bazen sessiz sedasız ipekten kanatlarla..

Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla..
Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla..

Adını yazıyorsun bulduğun fırsatlarla..
Yüreğimin başına noktalarla.. Hatlarla..

Başbaşa kalıyorum sonunda heyhatlarla..
Sözde, senden kaçıyorum doludizgin atlarla..

YİTİKLER ÇIKMAZI
(-Quo vadis?
-Kendimi bulmaya.)

Ellerinde şaraplar tutuşuyor
Mecnunsun Leylanı arıyorsun hep diplenen kadehte
İğreti gülücükler kondurup dudaklarına peşpeşe
Laleliden İzmir'e selamlar veriyorsun.

Yaşantın geçmişte unutmuşsun aranışın bir bu yüzden
Seni kaç kez kayıp bürolarına kendini sorarken yakalıyorum
Beyrut-İstanbul trenine kaçak binerken
Beyrut'un esrar tekkelerinde sızarken yakalıyorum

Şimdi ağlarsın herkeslerden başkaca ağlarsın İzmirlere
Gerçi kimseler görmedi o bile görmedi gözlerinin yaşını.

TÜRKAN İLDENİZ

                        SON
Bu sözcükleri kanımla yarattım,
Evet, acılarımla yarattım bu sözcükleri!
Anlıyorum sizi dostlar, her şeyi anlıyorum.
Benim olmayan sözcükler girdi araya,
Anlıyorum sizi dostlar!
Havalanmak istiyormuşum gibi
Kuşların kanatları, bütün kanatlar
İmdadıma yetişti,
İşte benim olmayan bu sözcükler
Ruhumun bu karanlık esrikliğini kurtarmaya geldi.
Şafak,
Sıkıntı düğümlerini boğazımda hiç
Bu kadar sıkmadı sanki.
Yine de
Kanımla yarattım, evet, acılarımla
Bu sözcükleri. Yarattım onları!
Neşe için sözcükler yarattım
Alev alev bir taçken yüreğim; Çivileyen acının sözcüklerini,
Sizi kemiren içgüdüleri,
Tehdit eden atılımları,
Sonsuz istekleri,
Açı kaygıları,
Ak şemsiye çiçekleriyle dolu kırmızı bir toprak gibi
Çiçeklenen ömrümü örten aşk sözcüklerini.
İçimden taşıyorlardı. Hep taşmışlardır.
Çocuk, acım çığlıktır
Ve sevincimdir sessizliğim.
Daha sonra unuttular gözler
Herkesin yüreğinin rüzgarıyla
Süpürülen gözyaşlarını.
Şimdi söyleyin bana dostlar
Nereye saklandığını
Hıçkırıkların bu buruk öfkesinin.
Dostlar, nereye saklandığını sessizliğin,
Hiçbir kulak, hiçbir bakış
Kendisini suçüstü yakalamasın diye.
Sözcükler geldi ve bir şafak gibi
Bastırılamaz yüreğim parçalandı onlar arasında,
Asılarak uçuşlarına,
Sürüklenip, çekilip kahramanca kaçışlarında,
Terkedilmiş ve çılgın ve onlar altında unutulmuş yüreğim
Ölü bir kuş gibi, kanatlarının gölgesinde.
Pablo Neruda

               NAZLI ÇİÇEK
 Ben bir deli rüzgar sen nazlı çiçek
 Her sabah busemle yoklarım seni
 Gerçek kadar rüya düş kadar gerçek
 Bir anın içinde koklarım seni

 Kalbime gel eşiğinde dur desem
 Kapıyı bul el sürmeden vur desem
 En sonunda gel içeri gir desem
 Gelme git, bir ömür beklerim seni

 Tam giderken vuslat bana ar desem
 Yar mı aşktır aşk mı daha yar desem
 Çözen gelmez aşka dair sır desem
 Çözüp gel sinemde saklarım seni

 Çek yeter kalbimden ellerini çek,
 Terk edip gitmezsem bu aşk bitecek
 Hani bir sır vardı ey nazlı çiçek
 Fırtınan olursam haklarım seni


 Serdar Tuncer