Aşkın Bilançosu Yılmaz Odabaşı
I
Gidersin; yağmurlarda kırık kalır mızrabım.
Gidersin; ardından dilsiz bir ihanet gider.
Gidersin, her şey gider.
Gidersin, kalbimde bir tabur ayaklanır,
ilgilenmez ordular, hükümetler
Gidersin; işte rezil bir andır bu.
Yazdıkça silinen sözcükler gibidir hayat.
Gidersin; bir hazin dramdır bu!
/Kanmadım aynalara sana kandığım kadar,
içimde bir boşluk sana yandığım kadar
/
II
Bugün hasretin kırlarında dolaştım; senin adınla, aşkın adıyla
savrulup aktım o ırmaklardan.
Irmakları çöllerle, çölleri denizlerle,
denizleri düşlerle buluşturdum
sustum kaldım sonra günleri savuşturdum
/Ne ses ne nefes ne de bu rüzgâr bağışlar seni; simsiyah gecelerde budanırken ah ömrüm,
dönüp sırtını giderken kimler karşılar seni?/
III
Sen olmayınca sesin de yoktu, gözlerin de; bu yüzden odama resmini yaptım
ve söküp kalbimi yanına astım.
Sensiz geçen yılları da ben buruşturdum.
kalbim hasretinde asılı kaldı,
yetim kalmış anıları ben tokuşturdum
IV
Daha bu solgun günlerde aşk,
yaşanır
sözde!
Kalp,
yitik bedende; yağmur değil, sanki efkâr yağıyor kente.
Yağıyor ömrüme senin yerine...
/Kanmadım aynalara sana kandığım kadar,
içimde bir boşluk sana yandığım kadar
/
Yılmaz Odabaşı
2001