Sevdiğimiz Şiirler

Çırpınıp durdum sensiz bir azabın içinde
Özlemiştim dilsizin dile hasreti kadar.
Bir gün bitmek bilmeyen bir gazabın içinde
Özlemiştim mızrabın tele hasreti kadar.

Gizlemesem göreni ürpertirdi her halim
Kaç gece kaç sabaha çıkmam sandım sağ salim
Ne bana sevgin varmış ne de insafın zalim
Özlemiştim seherin yele hasreti kadar.

Günler asır gibiydi dakikalar yıl çekti
Yokluğun gözlerime sanki kızgın mil çekti
Bir serabın peşinde mecnun oldum çöl çekti
Özlemiştim bülbülün güle hasreti kadar.

Ne zaman ki sapladın tam kalbime okunu
İlaç gibi aradım kadifemsi dokunu
Bulamadım en narin çiçeklerde kokunu
Özlemiştim arının bala hasreti kadar.

Per perişan halimi görecek göz aradım
Sığınacak bir liman yatacak diz aradım
Sokak sokak dolaşıp senden bir iz aradım
Özlemiştim gurbette sıla hasreti kadar.

Uyanmak istemedim bu sevdanın düşünden
Mücevher gözlerinden büyülü gülüşünden
Gel desen koşmaz mıydım sanki senin peşinden
Özlemiştim yolcunun yola hasreti kadar

Hani acıtır tırnak sökülürken etinden
Hani parçalanırsın bölünürken bütünden
Hani yavru ağlar ya ayrı kalsa sütünden
Özlemiştim kuşların dala hasreti kadar.

Dağ gibi gönlüm vardı kar olmayı bilmedin
Yokluğunda tükendim var olmayı bilmedin
Ar geldi sana sevmek yar olmayı bilmedin.
Özlemiştim yangının küle hasreti kadar.

Hasan Hüseyin YILMAZ

 Ne diyelimki biz?
 Yüzlerce ,binlerce kelam eylesekte ne sağırlara duyurabiliriz nede 
     amalara gösterebiliriz…
 Titreyen yürekleri,inleyen gönülleri idrak edemeyenlere ne
     diyelimki biz?
 Nefsine pervane olmuş sinekten başka ne olabilirki?
 Sinektir her pisliğe konan…
 Sen hiç kelebeğin pisliğe konduğunu gördünmü?
 Ümmet perişan…
 Müslümanlık artık sadece modernlik adı altında yaşanılıyor
    sanılıyor…
 Yok edilmiş bütün manevi havzlar, hazineler…
 Kimse tat alamıyor…
 Gizli ,açık şirk içinde…
 Hülasa dokunma bana dokunmayayım sana pazarı…
 Mekkeden Medineye göçen sahabenin ilikleri sızlıyor…
 Baş tacı kötüler ediliyor, garipler eziliyor…
 Kimse kimseyi görmüyor…
 Nefsler ağırlanıyor onlar hoş ediliyor…
 Yüksek binalar kuş seslerini kapattı ,mütevazi yapılar yıkılıyor…
 Kime hazırlık yapılıyor?
 Kıyametemi?
 Ne boş zahmet ,ne boşa geçirilmiş zaman…
 Heybene doldurdun boş şeyleri taş ,çakıl ,kum…
 Temizde kalbim diye avutma kendini…
 Bitmiş tükenmişsin, korkuyorsun herşeyden…
 Titriyorsun her şeyden…
 Lakin korkup titremiyorsun RABBİNDEN…
 Çok yiyorsun, çok konuşuyorsun, dünyaya çok düşkünsün…
 Bunlar sende var iken nasıl tedavi olurda dervişlik yoluna girersin?
 Oturuşun dünya, kalkışın dünya, yatışın dünya, meşguliyetin 
     dünya…
 Hani RABBİN?
 Hani ona tevekkülün?
 Hani teslimiyetin?
 Hani sevgin?
 Boşuna ispata çalışma…
 Seven sevdiğinin emrine uyar…
 Onun yolunda daim olur…
 Sözünü duymazdan gelipte başını çevirmez…
Demekki her sevda sığmışta gönlüne hakkı sığdıramamışsın özüne…

kazayı, belayı, eceli;
habil'i, kabil'i
melek olduğuna güç inandığım
azrail'i
affettim.

beddualarıyla dili;
sonu gelmeyecek masallarıyla
başı, ayağı, eli,
afettim.

açarken yapraklar, açarken güller
diyar diyar, belde belde, dağ dağ
gölgemin gölgesi kara haber,
seni de;
takdir, mukadderat, kader;
seni de affettim.

bahçemi beğenmeyen çiçekleri de,
soframı hor gören yemekleri de,
gelmişleri de, gelecekleri de affettim.

arif nihat asya

Adımı sorarsan, insan oğluyum
Hüzünler, çileler bende müptelâ
Mazlumum, mahsunum çârem tükendi
Kum gibi, kum gibi başımda belâ
Yanmışım, yanmışım içim Kerbelâ
Göçlere durmuşum, çıplak yürürüm
Zâlimler elinde, kan tükürürüm
Öksüzüm, yetimim bu nasıl cürüm
Kum gibi, kum gibi başımda belâ
Yanmışım, yanmışım içim Kerbelâ
Celepler kin kusar, keserler etim
İnsansam bu mudur, benim diyetim
Yurtsuzum, mutsuzum ah hürriyetim
Kum gibi, kum gibi başımda belâ
Yanmışım, yanmışım içim Kerbelâ
Ey barış çık da gel, nerede isen
Sen yoksan savaştır, başımda esen
Kahrettim dünyaya, ben oldum küsen
Kum gibi, kum gibi başımda belâ
Yanmışım, yanmışım içim Kerbelâ
Celalettin Kurt

UÇUN KUŞLAR
Uçun kuşlar uçun doğduğum yere;
Şimdi dağlarında mor sünbül vardır.
Ormanlar koynunda bir serin dere,
Dikenler içinde sarı gül vardır.
O çay ağır akar, yorgun mu bilmem?
Mehtabı hasta mı, solgun mu bilmem?
Yaslı gelin gibi mahzun mu bilmem?
Yüce dağ başında siyah tül vardır.
Orda geçti benim güzel günlerim;
O demleri anıp bugün inlerim.
Destan-ı ömrümü okur dinlerim,
İçimde oralı bir bülbül vardır.
Uçun kuşlar, uçun burda vefa yok;
Öyle akar sular, öyle hava yok;
Feryadıma karşı aks-i seda yok;
Bu yangın yerinde soğuk kül vardır.
Hey Rıza, kederin başından aşkın,
Bitip tükenmiyor elem-i aşkın,
Sende -derya gibi- daima taşkın,
Daima çalkanır bir gönül vardır.
Rıza Tevfik BÖLÜKBAŞI

Beni de alın kuşlar ,
Belki yükseklerde bulurum
Alçak gönlümü ..

Mesut KARABULAK

Yüz daha versen yüz uman yüzler bilirim,
Yokuşlara kardeş olan düzler bilirim,
Dünya öküzün üstünde derler ama,
Dünyanın üstünde nice öküzler bilirim.!

Bir nasıhat edeyim ilerde yanmayasın
Her yüzüne güleni dostumdur sanmayasın
Bukalemun mavi mi? şekline kanmayasın
İşi gücü hep boyar rengini arar bulur

Belki faydam dokunur sözümü alanlara
Bu gibi hainlerden habersiz olanlara
Okusun ibret alsın kanmasın yalanlara
Her bir ortama uyar dengini arar bulur

Ona kucak açarsın evine gelir gider
Öyle sıcak davranır şeytandan daha beter
Senin ilaç paranı aşırıp zula eder
Velinimetten sayar engini arar bulur

Bazen gelip dert yanar yokmuş çaresi gibi
Seni bağrına basar çiğer paresi gibi
Alçaklarda dolaşır lağım faresi gibi
Gemiyi alttan oyar küngünü arar bulur

Eline fırsat geçsin hemen derini yüzer
Dostluktan eser kalmaz bir böcek gibi ezer
Sırlarını çözerse gazete olup gezer
Kovaya benzin koyar yangını arar bulur

Özel dostları ile neyin varsa kapışır
Ayak oyunlarına iblis bile apışır
Sende çıkarı varsa kene gibi yapışır
Hep avantadan doyar zengini arar bulur

Der Mikdati eskimez istismarın modası
Çok pahalı ders olur gafillerin hatası
Aslında çok korkaktır çamurlara batası
Güçsüz olana kıyar cengini arar bulur


                                                   Mikdat Bal

Aşk Yarası
Yüreğimden aşk kurşunu yedim ben
Doktor ağlar, merhem ağlar yarama.
Dilekçemi gökyüzüne verdim ben
Yağmur ağlar, meltem ağlar yarama.

Gözyaşları kiripiklere dizilir
Damla damla yanaklara süzülür
Ruh röntgenim duygulara çizilir
Zülüf ağlar, perçem ağlar yarama.

Yazan kalem kesin yazmış fermanı
Kimse sorsam ''yoktur'' diyor dermanı
Anlatsam çıldırtır dağı - ormanı
Yangın ağlar, deprem ağlar yarama.

Aşk yarası ilaç kabul etmezmiş
Bir gelirse daha dönüp gitmezmiş
Tıb ilminin aklı fikri yetmezmiş
Hatip ağlar, ebkem ağlar yarama...

Abdurrahim Karakoç

ben kendime derinim, -sana!
bir uzun ´kaybol! ´ gibi olduğum;
kalbim kül dağları, yüklenir
ateşten kayıklara odunum...

orda geçti ´geç kaldınız! ...´ günleri;
bağlar bahçeleri gibi yokluğum;
anımsarım, öyle sor ki kolay mı
âh, o sarı anılarda sönen mum!

aşklar durdu, ben de artık dururum;
yolculuk musun, öyleyse içeriye gir;
gök bir ip midir, kuşlar kaç boğum?
yüzümün yerinde bulut... çoktanberidir...
                             Hilmi YAVU Z

Bir insan olsun
Olsun da burada
Bir insan olsun
Orada
Nerede olursa olsun
Bir insan
Gitse olsun, kalsa olsun
Giderse olan, gitmezse duran
Aranır bir insan bir insani
Arar bir insani
bir insan Söylenemiyor çok şey
Susmadan.

Ö.Asaf

Acımasız düşlerin yeri orası
Bulutların üzerinde tutunamazsın
İn oradan !
Ayakların yere bassın
Gözyaşı olup ağlamaktır sonrası
Acıtırlar yüreğini
Dayanamazsın..
Batsın şu dünya demeden
Yere değsin ayakların
Bulutların üstü kaygan
Tutunamazsın
Acıtırlar yüreğini
Gözyaşı olup yağarsın...
Ahmet Günbay Yıldız

Babam gelirdi ve akşam olurdu
Bahçedeki akasya ağacı, gün boyu biriktirdiği kuşları
birer hayal topu olarak uzatırdı yatağımıza
Siyah- Beyaz bir fotoğraf gibi gelirdi babam

ŞÜKRÜ ERBAŞ

Bir Akşam Üstüdür
Bir akşam üstüdür sarabî
Bahçeler ve dağlar üzre hükümran;
Tam dünyayı dolaşmak saatindesin.
Ay ışığı su içer birazdan.
Kızarmış kalçalarını çanlar
Alabildiğine vurur.
Sen çocuk tulumunda
Matbaa mürekkebi
Rüsva olmuş ellerinin emeği,
Manşetlerde kilometre kilometre yalan
Sallanır durur.

Bir akşam üstüdür katil, muhteşem
Alıp götürmüşler dost dediğini
Almış rüzgârlar içini,
Ümide benzer, sevdaya benzer...
Soğuk bir namludur kör ve pusuda
Ense kökünde zulüm,
Ve sermiş cânım sofrasını dört başı mâmur
Burnun dibine hürriyet.
Seviyorum mümkün değil;
Aranızda kurşun, yasak bölge var
Sen genç, sevdan ölünecek kadar güzel
Kanunu yapanlar ihtiyar.

Ahmed Arif

Kasnağından fırlayan kayışa
kaptırdın mı kolunu Alişim
Daha dün öğle paydosundan önce
Zilelinin gitti ayakları
Yazıldı onun da raporu:
"ihmalden."
Gidenler gitti Alişim
Boş kaldı ceketin sağ kolu...

Hadi köyüne döndün diyelim
tek elle sabanı kavrasan bile
Sarı öküz gün görmüştür
Anlar işin iç yüzünü.
üzülme Alişim, sabana geçmezse hükmün
Ağanın davarlarına geçer...
Kim görecek kepenek altında eksiğini
kapılanırsın boğaz tokluğuna.
Varsın duvarda asılı kalsın bağlaman
beklesin mızrabını.
Sağ yanın yastık ister Alişim
sol yanın sevdiğini.
Kızlar da emektar sazın gibi
Çifte kol ister saracak.

Rıfat ILGAZ

Sen tutar kendini incecik sevdirirdin.
Bir umuttun, bir misillemeydin yalnızlığa.
Yalnız aşkı vardır aşkı olanın.
Canımla besliyorum şu hüznün kuşlarını,
Sen kalabalıkta bulup bulup kaybettiğim,
Yokluğun gayrı şuradan şuraya geldi
Çık gel bir kez daha çıkıntılardan.
Çık gel bir kez daha bozguna uğrat.
Cemal Süreyya